Όλα τα μεγάλα και ένδοξα
κατορθώματα από κτίσεως κόσμου μέχρι σήμερα έγιναν διά της πίστεως, και
όλα τα δυστυχήματα και οι συμφορές ακολούθησαν από την απιστία.
Αυτό παρατηρούμε στον Ισραηλιτικό λαό. Όσες φορές πίστεψαν και λάτρεψαν τον αληθινό Θεό, ήσαν μεγάλοι και ισχυροί, νικούσαν τους εχθρούς τους και ευτυχούσαν. Όσες φορές όμως απιστούσαν και λάτρευαν τα είδωλα, και απομακρύνονταν από τον αληθινό Θεό, καταντούσαν ανίσχυροι και υπόδουλοι στους εχθρούς τους, δυστυχείς και πανάθλιοι.
Παρατηρούμε αυτό και στο δικό μας έθνος, το ελληνικό. Αυξήθηκε ποτέ και ευτύχησε το έθνος μας, και επετέλεσε θαυμάσια μεγαλουργήματα, αυτά οφείλονταν στην πίστη, διότι και οι βασιλείς και οι άρχοντες, και οι κληρικοί και λαϊκοί είχαν πίστη. Όταν όμως απιστούσαν και είχαν απομακρυνθεί από τον αληθινό Θεό, τότε παραδόθηκαν σε χέρια των αθέων Αγαρηνών και άλλων βαρβάρων, κατεσφάγησαν, εξωλοθρεύθηκαν, εξουδενώθηκαν και υπέστησαν μύριες συμφορές και κινδύνους.
Το 1821 οι προπάτορές μας διά της πίστεως επετέλεσαν μεγάλα και θαυμαστά κατορθώματα, επίσης και στις δικές μας ημέρες στις αρχές του Βαλκανικού πολέμου, όπου πάντες είχαν πίστη και ήσαν αγαπημένοι και επικρατούσε ομόνοια και ειρήνη. Όταν όμως εισχώρησε η απιστία και η διχόνοια, και εις τον στρατό και εις τον λαό, και εις αυτόν ακόμη τον κλήρο, τότε επάθαμε την δεινή και χαλεπή συμφορά, την καταστροφή της Μικράς Ασίας, και την προσβολή και εξουθένωση και καταντήσαμε μισητοί και στον Θεό και στα έθνη.
Τι δε πρόκειται να μας ακολουθήσει είναι άδηλο. Εγώ, όμως, φοβούμαι ότι μεγαλύτερη συμφορά μας εκδέχεται, εάν δεν μετανοήσουμε. Αυτό δε το συμπεραίνω από τα διάφορα ιστορικά γεγονότα. Και έχω δίκιο να φοβούμαι και εγώ και κάθε ένας που φρονεί καλά, διότι όταν ακούς ένα λαό να βρίζει την πίστη του, τον Θεό του, την Παναγία, τον Τίμιο Σταυρό, όταν βλέπεις ένα λαό να περιφρονεί τον Νόμο, τις εντολές και διατάξεις του Θεού· όταν βλέπεις λαό να μην έχει αγάπη και ομόνοια, όταν βλέπεις λαό στον οποίο βασιλεύει η αμαρτία, η πλεονεξία, η φιλαργυρία, η υπερηφάνεια, το ψεύδος, ο δόλος, η απάτη, η συκοφαντία, η ακρασία, η ακολασία, μην περιμένεις καλά αποτελέσματα, αλλά συμφορές και δυστυχίες.
Εάν μέχρι σήμερα ο Θεός δεν μας καταστρέφει, δεν μας εξολοθρεύει, δεν μας αποδίδει κατά τις αμαρτίες μας αυτό το κάνει διότι είναι εύσπλαχνος, μακρόθυμος, πολυέλεος και αναμένει την μετάνοια και επιστροφή μας. Αυτό το κάνει διότι βρίσκονται σπάνιοι στις ερημιές προσευχόμενοι υπέρ της σωτηρίας του κόσμου. Βρίσκονται δε και στις πόλεις και άνδρες και γυναίκες φοβούμενοι τον Θεό και τηρούντες τις εντολές Του, και χάρη των ολίγων αυτών σώζει ο Θεός και τους λοιπούς.
Ο άγιος Χρυσόστομοςλέγει, ότι οι Χριστιανοί έχουν να δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως όχι μόνο για τους εαυτούς τους, αλλά και για τα έθνη τα αλλόφυλα και άπιστα, πως δεν κατόρθωσαν να τα επιστρέψουν εις θεογνωσία. Μία δε αιτία, για την οποία τόσα έθνη βρίσκονται ακόμη στο σκότος της ασεβείας, είμαστε εμείς οι Χριστιανοί. Και απόδειξη αυτού είναι οι Άγιοι Απόστολοι. Ήσαν μόνο δώδεκα, οι περισσότεροι αγράμματοι ψαράδες και μπόρεσαν αυτοί οι αγράμματοι όλο σχεδόν το γνωστό κόσμο να τον οδηγήσουν εις το φως της θεογνωσίας. Με τον καλό τους λόγο, με τα καλά τους έργα και με το καλό τους παράδειγμα το πέτυχαν. Η πίστη πρέπει να συνοδεύεται με έργα. Διά της πίστεως και των καλών μας έργων θα μπορέσουμε και τους εαυτούς μας να σώσουμε και τους αδερφούς μας, που βρίσκονται στο σκοτάδι, θα καθοδηγήσουμε στο φως της θεογνωσίας.
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, δος μας πίστη στερεά, ώστε, στερεωθέντες με την πίστη, βεβαιωθέντες με την ελπίδα και κραταιωθέντες με την αγάπη, να διαπλεύσουμε απρόσκοπτα και ακίνδυνα το πέλαγος της ζωής αυτής και ελιμενιστούμε στο ακύμαντο λιμάνι του παραδείσου, και απολαύσουμε από τα αγαθά εκείνα, τα οποία μάτι δεν είδε, αυτί δεν άκουσε και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβησαν. Αμήν.
Αυτό παρατηρούμε στον Ισραηλιτικό λαό. Όσες φορές πίστεψαν και λάτρεψαν τον αληθινό Θεό, ήσαν μεγάλοι και ισχυροί, νικούσαν τους εχθρούς τους και ευτυχούσαν. Όσες φορές όμως απιστούσαν και λάτρευαν τα είδωλα, και απομακρύνονταν από τον αληθινό Θεό, καταντούσαν ανίσχυροι και υπόδουλοι στους εχθρούς τους, δυστυχείς και πανάθλιοι.
Παρατηρούμε αυτό και στο δικό μας έθνος, το ελληνικό. Αυξήθηκε ποτέ και ευτύχησε το έθνος μας, και επετέλεσε θαυμάσια μεγαλουργήματα, αυτά οφείλονταν στην πίστη, διότι και οι βασιλείς και οι άρχοντες, και οι κληρικοί και λαϊκοί είχαν πίστη. Όταν όμως απιστούσαν και είχαν απομακρυνθεί από τον αληθινό Θεό, τότε παραδόθηκαν σε χέρια των αθέων Αγαρηνών και άλλων βαρβάρων, κατεσφάγησαν, εξωλοθρεύθηκαν, εξουδενώθηκαν και υπέστησαν μύριες συμφορές και κινδύνους.
Το 1821 οι προπάτορές μας διά της πίστεως επετέλεσαν μεγάλα και θαυμαστά κατορθώματα, επίσης και στις δικές μας ημέρες στις αρχές του Βαλκανικού πολέμου, όπου πάντες είχαν πίστη και ήσαν αγαπημένοι και επικρατούσε ομόνοια και ειρήνη. Όταν όμως εισχώρησε η απιστία και η διχόνοια, και εις τον στρατό και εις τον λαό, και εις αυτόν ακόμη τον κλήρο, τότε επάθαμε την δεινή και χαλεπή συμφορά, την καταστροφή της Μικράς Ασίας, και την προσβολή και εξουθένωση και καταντήσαμε μισητοί και στον Θεό και στα έθνη.
Τι δε πρόκειται να μας ακολουθήσει είναι άδηλο. Εγώ, όμως, φοβούμαι ότι μεγαλύτερη συμφορά μας εκδέχεται, εάν δεν μετανοήσουμε. Αυτό δε το συμπεραίνω από τα διάφορα ιστορικά γεγονότα. Και έχω δίκιο να φοβούμαι και εγώ και κάθε ένας που φρονεί καλά, διότι όταν ακούς ένα λαό να βρίζει την πίστη του, τον Θεό του, την Παναγία, τον Τίμιο Σταυρό, όταν βλέπεις ένα λαό να περιφρονεί τον Νόμο, τις εντολές και διατάξεις του Θεού· όταν βλέπεις λαό να μην έχει αγάπη και ομόνοια, όταν βλέπεις λαό στον οποίο βασιλεύει η αμαρτία, η πλεονεξία, η φιλαργυρία, η υπερηφάνεια, το ψεύδος, ο δόλος, η απάτη, η συκοφαντία, η ακρασία, η ακολασία, μην περιμένεις καλά αποτελέσματα, αλλά συμφορές και δυστυχίες.
Εάν μέχρι σήμερα ο Θεός δεν μας καταστρέφει, δεν μας εξολοθρεύει, δεν μας αποδίδει κατά τις αμαρτίες μας αυτό το κάνει διότι είναι εύσπλαχνος, μακρόθυμος, πολυέλεος και αναμένει την μετάνοια και επιστροφή μας. Αυτό το κάνει διότι βρίσκονται σπάνιοι στις ερημιές προσευχόμενοι υπέρ της σωτηρίας του κόσμου. Βρίσκονται δε και στις πόλεις και άνδρες και γυναίκες φοβούμενοι τον Θεό και τηρούντες τις εντολές Του, και χάρη των ολίγων αυτών σώζει ο Θεός και τους λοιπούς.
Ο άγιος Χρυσόστομοςλέγει, ότι οι Χριστιανοί έχουν να δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως όχι μόνο για τους εαυτούς τους, αλλά και για τα έθνη τα αλλόφυλα και άπιστα, πως δεν κατόρθωσαν να τα επιστρέψουν εις θεογνωσία. Μία δε αιτία, για την οποία τόσα έθνη βρίσκονται ακόμη στο σκότος της ασεβείας, είμαστε εμείς οι Χριστιανοί. Και απόδειξη αυτού είναι οι Άγιοι Απόστολοι. Ήσαν μόνο δώδεκα, οι περισσότεροι αγράμματοι ψαράδες και μπόρεσαν αυτοί οι αγράμματοι όλο σχεδόν το γνωστό κόσμο να τον οδηγήσουν εις το φως της θεογνωσίας. Με τον καλό τους λόγο, με τα καλά τους έργα και με το καλό τους παράδειγμα το πέτυχαν. Η πίστη πρέπει να συνοδεύεται με έργα. Διά της πίστεως και των καλών μας έργων θα μπορέσουμε και τους εαυτούς μας να σώσουμε και τους αδερφούς μας, που βρίσκονται στο σκοτάδι, θα καθοδηγήσουμε στο φως της θεογνωσίας.
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ και Λόγε του Θεού του ζώντος, δος μας πίστη στερεά, ώστε, στερεωθέντες με την πίστη, βεβαιωθέντες με την ελπίδα και κραταιωθέντες με την αγάπη, να διαπλεύσουμε απρόσκοπτα και ακίνδυνα το πέλαγος της ζωής αυτής και ελιμενιστούμε στο ακύμαντο λιμάνι του παραδείσου, και απολαύσουμε από τα αγαθά εκείνα, τα οποία μάτι δεν είδε, αυτί δεν άκουσε και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβησαν. Αμήν.
Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος,
Από το βιβλίο: Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου, Ηγουμένου Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου, Ομιλίες. Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη». Τ. Κ. 566 26, Σπαρτάκου 6, Συκιές, Θεσσαλονίκη, 2015)
Πηγή ψηφ. κειμένο
πηγή, πηγή
https://akrovolistishellas.blogspot.com/2022/03/blog-post_24.html
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου