Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη
«Πῶς νὰ παρηγορηθοῦμε στὶς θλίψεις» ΕΔΩ Κ’ ἐμεῖς, μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ, καλούμεθα νὰ βαστάσουμε τὸ δικό μας σταυρό
Ὁ Ἰησοῦς ἐβάστασε τὸ σταυρό του. Ἀλλὰ κ’ ἐμεῖς, μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ, καλούμεθα νὰ βαστάσουμε τὸ δικό μας σταυρό. Πλῆθος σταυροὶ ἀκολουθοῦν τὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου· σχηματίζουν δάσος, ὅπως ἐκεῖνο ποὺ ἀντικρύζει κανεὶς σ’ ἕνα χριστιανικὸ νεκροταφεῖο!
Ἀναρίθμητη ποικιλία σταυρῶν. Σταυρὸς εἶναι οἱ πόνοι ποὺ προξενοῦν στὸ σῶμα οἱ ἀσθένειες. Σταυρὸς ἀκόμη βαρύτερος εἶναι οἱ πόνοι ποὺ προξενεῖ στὴν ψυχὴ τὸ ἠθικὸ κακό. Σταυρὸς γιὰ τὸν πιστὸ εἶναι οἱ εἰρωνεῖες, οἱ χλευασμοί, οἱ ἐμπαιγμοί. Ὅπως ὁ Χριστὸς ἔπαθε «ἔξω» τῆς πόλεως τῶν Ἰεροσολύμων, ἔτσι κ’ ἐμεῖς, στὴ γενεά μας, νὰ σηκώσουμε τὸν ὀνειδισμὸ τοῦ Χριστοῦ. «Τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες» (Ἑβρ. 13,12-13). Σταυρὸς εἶναι οἱ διαβολὲς καὶ συκοφαντίες, ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως, ἡ διακήρυξις τῆς ἀληθείας ἐμπρὸς στοὺς ἐχθρούς της, ἡ ἀποφυγὴ τῆς δελεαστικῆς ἁμαρτίας, ἡ ἐκκοπὴ τοῦ ἰδίου θελήματος, ἡ ὑπακοὴ στὸ θέλημα τοῦ Κυρίου ὅ,τι καὶ ἂν στοιχίζῃ αὐτό, ἡ θυσία τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἐγώ μας. Σταυρός, κατὰ τὴ διδασκαλία τῶν πατέρων, εἶναι κάθε ἀρετή. Σταυρὸς τέλος εἶναι νὰ χύσουμε τὸ αἷμα μας ἐν καιρῷ διωγμοῦ γιὰ τὴν πίστι μας.