Αύριο στην Δράμα θα επιχειρήσω να εξηγήσω το δράμα που ζούμε την
τελευταία τριετία, συγκρίνοντάς το με την οργουελική φάρμα των ζώων, η
οποία έχει πολλά κοινά σημεία με την Παγκόσμια Δικτατορία, επιβληθείσα
από την Νέα Τάξη Πραγμάτων και την δαιμονική ελίτ του αόρατου
μαριονετίστα.
Λογικά, είναι η τελευταία ομιλία μου σε πλατεία μπροστά στους
βασανισμένους υγειονομικούς, αφού εκτιμάται ότι, όσον ούπω, η απάνθρωπη
και αυταρχική κυβέρνηση της Ν.έας Δ.ικτατορίας θα ανακαλέσει τους
παραπεταμένους πάλαι ποτέ ήρωες και νυν αποδιοπομπαίους τράγους της στον
εργασιακό τους χώρο.
Δυστυχώς, η ομιλία μου αυτή γειτνιάζει χρονικά με την αυτοκτονία της
απελπισμένης Χρυσάνθης, η οποία θα έπρεπε να συγκλονίζει κάθε άνθρωπο
και προπάντων κάθε ποινικολόγο. Επομένως, η ομιλία μου, εκτός του
προγραμματισμένου θέματος, θα εμπλουτισθεί και με μια σύντομη ανάλυση
του ζοφερού αυτού συμβάντος.
Όπως έπραξα και ενστικτωδώς on air, όταν από
τον Stefanos Damianidis πληροφορήθηκα
την μαύρη είδηση, θα υποστηρίξω ότι η αυτοκτονία της Χρυσάνθης είναι
έργο των διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης, οι οποίοι
τιμωρητικά-εκδικητικά επέμεναν από τον Ιούλιο του 2021, με πρωτοφανή
εωσφορική σκληρότητα και νεοταξίτικη διγλωσσία, να κρατάνε στον δρόμο
υπό συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού όλους εκείνους
που, όταν ξέσπασε η επιδημία του κορωνοϊού, έβγαζαν το φίδι από την
τρύπα.
Κατά τα λοιπά, οι Νεοταξίτες καίγονται να εφαρμόζουν την αρχή της
συμπεριληπτικότητας!
Πόσο υποκριτές και φαρισαίοι!
Η αυτοκτονία της Χρυσάνθης θα μπορούσε να ανατρέψει πολλά, αν ο
ελληνικός λαός και οι πολιτικοί του δεν είχαν διαβρωθεί συντριπτικά από
το πρόγραμμα της Νέας Εποχής.
Ένα τέτοιο γεγονός αποτελεί κλασική περίπτωση αστάθμητου παράγοντα που
είτε δεν είχε υπολογισθεί από τους μάγειρες της κτηνωδίας είτε είχε
υπολογισθεί μεν, πλην όμως δεν είχε ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν.
Από πλευράς στρατηγικής, το ιατροφασιστικό μάπετ σόου της κυβέρνησης
Μητσοτάκη έκανε ένα κολοσσιαίο, τραγικό σφάλμα σε ό,τι αφορά τον
χειρισμό των πολιτών που μπορούσε να φαντασθεί ότι θα αντιστέκονταν
σθεναρά στον μασκοφορεμένο ολοκληρωτισμό της
έξυπνης, ελληνικής αλλά και παγκόσμιας δικτατορίας.
Με τους υγειονομικούς την πάτησε, όπως την πάτησε και με κάποιον
πανεπιστημιακό, τον οποίο τόλμησε να τον στοχοποιήσει, πιστεύοντας ότι
θα τον τρόμαζε με μια καθοδηγούμενη φοιτητική καταγγελία.
Όπως έβγαλε τους υγειονομικούς στον δρόμο, έτσι έβγαλε και τον
πανεπιστημιακό στον δρόμο, καταφέρνοντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει
βήμα στην αλήθεια και χώρο στο άπλετο φως, με αποτέλεσμα να
αυτο-υπονομεύεται καθημερινώς!
Αλλά σε ποια χρονική συγκυρία διέθετε η Ελλάδα σοβαρούς πολιτικούς, για
να τους διαθέτει και τώρα;
Οι Έλληνες θα έπρεπε να νιώθουν τρισευτυχισμένοι που, κατά την διάρκεια
της επιδημίας, τους έλαχαν οι κλόουν του μητσοτακικού τσίρκου. Όπως θα
έλεγε ενδεχομένως ο Οδυσσέας
Ελύτης, πήγαν οι δύσμοιροι να παίξουν δικτατορία, αφήνοντας δύο πόρτες
να κάνουν ρεύμα δημοκρατίας!
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι, και να πέσει η παρούσα κυβέρνηση, θα έρθει
μια εξίσου κακή, ή και χειρότερη από αυτήν, η οποία θα έχει απλώς
διαφορετικά χρώματα και ονόματα, αλλά καρμπόν οράματα, πρόσφορα για την
καταστροφή της οικογένειας, της παιδείας, της ορθοδοξίας
και εν τέλει της πατρίδας.
Ορθοδοξία; Πατρίδα; Μα τι γράφω; Ποιος πιστεύει σήμερα σε θρησκείες και
σε πατρίδες;
Είναι τόσο ντεμοντέ και γραφικός ένας τέτοιος τύπος...
Σήμερα, το μόνο που μας νοιάζει είναι να περνάμε καλά, να τρώμε του
σκασμού και να κοιμόμαστε του καλού καιρού.
Μήπως γι' αυτό ο Τούρκος θα
μας βάλει βίαια στο στόμα μας γιαουρτλού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου