ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ: ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΕΟΥΣΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΕΡΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ

 

1204, Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ σταυροφόρους. Ἡ ἀρχὴ τοῦ τέλους τοῦ Βυζαντίου καὶ ἡ ἔναρξη  τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἀναγέννησης.

 

Μιὰ σχετικὴ ἀπάντηση πρὸς ὀλίγους ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες - ἀποδέκτες μας, ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὰ ἀρνητικὰ σχόλια στὸ ἄρθρο μου « Ὁ ὀμφαλὸς τῆς γῆς» καὶ εἰδικὰ μὲ τὴν τελευταία παράγραφο ποὺ ἀναφέρει:

 

ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, AYΤΑ ΣΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΘΗΚΑΤΕ, ΑΣΠΟΝΔΟΙ ΕΠΙΔΟΞΟΙ ΟΛΕΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΠΟΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΘΕ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΝΕΙΚΟ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» ΣΑΣ, (ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΘΕΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΣΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟ ΚΛΕΜΜΕΝΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ART GALLERY ΕΡΓΩΝ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣΑΝ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΣΑΣ ΦΤΩΧΗ ΙΣΤΟΡΙΑ! 

 

(Δὲν θὰ ἀναιρέσω τίποτα ἀγαπητοὶ φίλοι, διότι πιστεύω ὅτι, ΘΑΡΣΕΙ. ΛΕΓΩΝ Τ' ΑΛΗΘΕΣ ΟΥ ΣΦΑΛΕΙ ΠΟΤΕ.)

Ἐκ τῶν προτέρων δηλώνω, ὅτι ἀναγνωρίζω ὅλους τοὺς διαπρεπεῖς Ἀναγεννησιακοὺς ζωγράφους, ποιητές, συγγραφεῖς καὶ τὰ ἔργα τους, μὲ μιὰ προϋπόθεση. Ὅλοι πρὸς τιμή τους διδάχθηκαν,  ἀπὸ τὸν ἀρχαῖο ἀλλὰ καὶ βυζαντινὸ πολιτισμό, ἀλλὰ ἂν μὴ τί ἄλλο ἔγραψαν καὶ τίμησαν τὴν Ἑλλάδα μετὰ τὴν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ σταυροφόρους  ( ΙΔΕΤΕ: Πολιορκία καὶ Ἅλωση Κωνσταντινούπολης τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1204. Τέταρτη σταυροφορία.) καὶ τὴν ἀπόλυτη κλοπὴ πνευματικῶν (καὶ ὑλικῶν θησαυρῶν), ποὺ μεταλαμπάδευσαν τὴν ἑλληνικὴ σοφία καὶ τέχνη στὴν Εὐρώπη. Καὶ στὴν πλειοψηφία τους τὸ ἀποδέχονται ( Νίτσε. Γκαίτε, Ουγκώ. Βύρων κ.ἄ. ΙΔΕΤΕ: Μιλοῦν οἱ δόλιοι ὀλετῆρες οἱ εὐεργετηθέντες ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμό.), ἀφοῦ εἶχαν σὰν πρότυπα τοὺς Ἕλληνες σοφοὺς καὶ καλλιτέχνες τόσον τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδας ὅσον καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Βυζαντίου... Αὐτοὶ διαφωτίσθηκαν, ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καὶ δὲν τυφλώθηκαν, ὅπως οἱ σημερινοὶ εὐρωπαῖοι ἀπόγονοι τους ...

1204, Πρώτη Ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ σταυροφόρους. Ἐνδεικτικὰ ἀποσπάσματα:

Οἱ Σταυροφόροι, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Ἑρρῖκο Δάνδολο, τὸν Βονιφάτιο τὸν Μομφερρατικὸ καὶ τὸν Βαλδουίνο τῆς Φλάνδρας, τελικὰ κατέλαβαν, λεηλάτησαν καὶ κατέστρεψαν τμήματα τῆς Κωνσταντινούπολης, τῆς πρωτεύουσας τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας. Μετὰ τὴν Ἅλωση τῆς Πόλης ἱδρύθηκε ἡ Λατινικὴ Αὐτοκρατορία (γνωστὴ στοὺς Βυζαντινοὺς ὡς Φραγκοκρατία ἢ Λατινικὴ Κατοχὴ) καὶ ὁ Βαλδουίνος τῆς Φλάνδρας στέφθηκε Αὐτοκράτορας ὡς Βαλδουίνος Α' τῆς Κωνσταντινούπολης στὴν Ἁγία Σοφία.

Οἱ σταυροφορίες ξεκινοῦσαν μὲ ἀπόφαση τοῦ ἑκάστοτε πάπα τῆς Ρώμης. Συνήθως ἡ κήρυξη μιᾶς Σταυροφορίας συνοδευόταν καὶ ἀπὸ ἐγκλήματα καὶ διώξεις, ὑποκινούμενες κυρίως ἀπὸ τὴν Καθολικὴ ἐκκλησία, μὲ σκοπὸ νὰ ἐπεκτείνει τὴν ἐξουσία της στὴν Ἀνατολὴ καὶ νὰ καταφέρει νὰ ὑποτάξει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινούπολης.

Ἡ Δ' Σταυροφορία δὲν ἔπληξε μόνο τὴ Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ βίαια ὑποταγή της στὴ Ρώμη καὶ οἱ διωγμοὶ τῶν Ὀρθόδοξων ἱερέων καὶ τοῦ Ὀρθόδοξου λαοῦ, στὴν κυρίως Ἑλλάδα καὶ τὴν Κύπρο ἀπὸ τοὺς σταυροφόρους ἔμειναν χαραγμένα στὴ ἱστορικὴ Παγκόσμια μνήμη καὶ Ἱστορία.....

Οἱ σχέσεις μεταξὺ Καθολικῆς καὶ Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἐπλήγησαν καταστροφικά, γιὰ πολλοὺς αἰῶνες καὶ δὲν ἀποκαταστάθηκαν οὐσιαστικὰ ὡς τὴν σύγχρονη ἐποχή. Ἡ Ἑλληνικὴ Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία ἔμεινε πολὺ φτωχότερη, μικρότερη καὶ τελικὰ λιγότερο ἱκανὴ νὰ ἀνατρέψει τὸν ἐκτουρκισμὸ τῆς Μικρασιατικῆς ἐνδοχώρας. Οἱ ἐνέργειες τῶν Σταυροφόρων ἐπιτάχυναν ἄμεσα τὴν κατάρρευση τῆς χριστιανοσύνης στὰ ἀνατολικὰ καὶ μακροπρόθεσμα διευκόλυναν τὴν ἐπέκταση τοῦ Ἰσλὰμ στὴν Εὐρώπη.

Ἐν περιλήψει: Ἡ Κωνσταντινούπολη περικυκλώθηκε, ἀπὸ τὸν πολυπληθέστερο στόλο καὶ στρατὸ τῶν Σταυροφόρων. Ἀποδυναμωμένη λόγῳ τῶν συνεχῶν ἔριδων, ποὺ κατὰ τὸν ἱστορικὸ Νικήτα Χωνιάτη θύμιζε τὴν Ἑλληνικὴ πόλη Σύβαρη, ποὺ ἦταν γνωστὴ γιὰ τὴν μαλθακότητα της.

Ὁ Αὐτοκράτορας Ἀλέξιος Γ' ἐγκατέλειψε τὴν πόλη στὸ ἔλεος τῶν Σταυροφόρων, οἱ ὁποῖοι λεηλάτησαν ἐκ θεμελίων καὶ μετέφεραν ὅλους τοὺς ἀμύθητους καὶ ἀνεκτίμητους θησαυροὺς στὴν Εὐρώπη καὶ κυρίως στὸ Βατικανό..., Ἱερὰ λείψανα Ἁγίων, Ἅγιες Τράπεζες, βιβλιοθῆκες, ὅλα τὰ ἀγάλματα ποὺ κοσμοῦσαν τὸν ἱππόδρομο καὶ τὸ Παλάτι, Ἱερὰ καὶ ὅσια, ὅλο τὸν χρυσὸ τοῦ θησαυροφυλακίου, τίποτα δὲν ἄφησαν καὶ  σήμερα εἶναι σπάνια ἀμύθητα μουσειακὰ ἐκθέματα, ποὺ τὰ ἐμφανίζουν πολλὲς φορὲς σὰν κληροδοτήματα τοῦ πολιτισμοῦ τῶν Εὐρωπαίων προγόνων τους (;), ὅπως καὶ σὲ ὅλα τὰ Εὐρωπαϊκὰ μεγάλα μουσεία... ἀκόμη καὶ τῆς Ἀμερικῆς, ποὺ χωρὶς αὐτὰ τὰ ἑλληνικὰ ἀρχαῖα ἐκθέματα ἱερὸ κληροδότημα τῶν ἀρχαίων ἔνδοξων Ἑλλήνων καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν Ἑλληνισμό. Σίγουρα ἡ ὀνομασία, ποὺ θὰ εἶχαν ὅπως ἀνέφερα θὰ ἦταν Art Gallery καὶ ὄχι Ἀρχαιολογικὰ Μουσεῖα (Archeological Museums;).

Ἀναγεννήθηκαν οἱ πάντες, χάριν τοῦ Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ καὶ φιλοσοφίας, ἀλλὰ καὶ τῆς σύλησης καὶ ἀρχαιοκαπηλείας τους, τῶν ἀρχαίων ἀνεκτίμητων ἑλληνικῶν θησαυρῶν, τῶν Ἱερῶν καὶ Ὁσίων τοῦ Ελληνισμοῦ.... Ὁ θάνατος σου, ἡ ζωὴ μου ...

Τὰ Ἑλληνικὰ Μουσεῖα, ὅπως καὶ τὰ Εὐρωπαϊκά, ἐλαχιστότατα πολιτιστικὰ ἀρχαῖα ἀντικείμενα Εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, πρὸ «Ἀναγέννησης» κατέχουν... διότι ἁπλὰ καὶ σύνθετα δὲν ... ὑπῆρχε Εὐρωπαϊκὸς Πολιτισμός....

 

Ἐνδεικτικά: *Τὰ τέσσερα Βυζαντινὰ ἐπίχρυσα ἄλογα, ποὺ ἀντίγραφα σήμερα κοσμουν τὴν πρόσοψη τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Μάρκου στὴ Ρώμη. Κοσμοῦσαν τὸν ιπποδρομο τῆς Πόλης. (Λύσιππος) Τὰ γνήσια βρίσκονται στὸ μουσεῖο.

 

 

Χιλιάδες ἐπίσης νομίσματα χρυσὰ Κωνσταντινάτα ἔκλεψαν οἱ «Χριστιανοὶ Σταυροφόροι». Κ.ά.π.

 

Ὁλόχρυση λειψανοθήκη./Χρυσὴ ἄν/σὴ Αγ.Σοφίας/

Καὶ ἑκατομμύρια ἄλλων ἀνεκτίμητων Βυζαντινῶν λαφύρων... στὸ Μουσεῖο Βατικανοῦ καὶ ἄλλων εὐρωπαϊκῶν μουσείων.

Μετὰ ἀπὸ τὶς σφαγὲς τῶν ἀμάχων, λεηλατήθηκαν καὶ ὅλα τὰ θρησκευτικὰ κειμήλια.

«...Ἔβλεπε κανεὶς ὄχι μόνον τὶς ἱερὲς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ νὰ θραύονται μὲ ἀξῖνες καὶ νὰ ρίπτονται στὸ χῶμα καὶ τὰ στολίδια τους νὰ ἀποσπῶνται χωρὶς φειδὼ καὶ προσοχὴ καὶ νὰ ρίχνονται στὴ φωτιά, ἀλλὰ καὶ τὰ σεπτὰ καὶ πανάγια σκεύη νὰ ἁρπάζονται μὲ θράσος ἀπὸ τοὺς ναούς, νὰ ρίχνονται στὴ φωτιὰ καὶ νὰ παρέχονται στὰ ἐχθρικὰ στρατεύματα ὡς ἁπλὸς ἄργυρος καὶ χρυσός».

Αὐτόπτης μάρτυρας τῶν γεγονότων τῆς λεηλασίας τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους τὸ 1204, ὁ Νικήτας Χωνιάτης, ἱστορικὸς τῆς ἁλώσεως τῆς πόλης, περιγράφει μὲ λεπτομέρεια τὶς δραματικὲς σκηνὲς τῆς ἀπογύμνωσης τῆς Βασιλεύουσας ἀπὸ τοὺς θησαυρούς της. Μιλάει γιὰ ὅσα χάθηκαν διὰ παντὸς ἀλλὰ καὶ γιὰ ἐκεῖνα ποὺ ὅδευσαν πρὸς τὴ Δύση. Γιὰ τὰ χρυσὰ «βαρυτάλαντα» ἔπιπλα καὶ τὶς ἀργυρὲς λυχνίες τῆς Ἁγίας Σοφίας ποὺ μετατράπηκαν σὲ ἄμορφη μᾶζα ἀπὸ τὴ φωτιὰ μαζὶ μὲ τὴν ὁλόχρυση καὶ στολισμένη μὲ πολύτιμες πέτρες Ἁγία Τράπεζα ποὺ τεμαχίστηκε καὶ διανεμήθηκε στοὺς λαφυραγωγούς. Ἀλλὰ καὶ γιὰ ἐκεῖνα - ἱερὰ λείψανα καὶ θρησκευτικοὺς θησαυρούς, καθὼς καὶ ἔργα τέχνης - τὰ ὁποῖα μετὰ τὴ διανομὴ τῆς λείας ἔφθασαν στὴ Ἰταλία, Βενετία, στὴ Γαλλία, στὴ Γερμανία κ.α.

Ἡ καθηγήτρια Βυζαντινῆς Ἱστορίας στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, κυρία Ἀθηνᾶ Κόλια-Δερμιτζάκη, παρουσιάζοντας τὸν ἀπολογισμὸ τῆς δραματικῆς αὐτῆς ἀπογύμνωσης τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς θησαυρούς της, γράφει:

''Ἡ Κωνσταντινούπολη ἄδειασε ἀπὸ κάθε πλοῦτο δημόσιο, ἰδιωτικὸ  ἐκκλησιαστικό... τεράστια ἀπώλεια γιὰ τὴν τέχνη ἦταν ἡ καταστροφὴ σημαντικοῦ ἀριθμοῦ χάλκινων ἀγαλμάτων καὶ συμπλεγμάτων, τὰ ὁποῖα οἱ νέοι κύριοι τῆς Αὐτοκρατορίας τεμάχισαν καὶ ἔλιωσαν, γιὰ νὰ τὰ μετατρέψουν σὲ νομίσματα''. Τουτέστιν, τὰ ἱδρυτικὰ ἀναγεννησιακὰ κεφάλαια  τῶν σημερινῶν μας ἑταίρων.

Ἀπὸ τότε καὶ μετά, ἡ Ρωμανία, ποτὲ δὲν μπόρεσε νὰ ξανασταθεῖ στὰ πόδια της. Ἡ καταστροφή, ποὺ ὑπέστη στὰ 1204 ἀπὸ τοὺς Φράγκους σταυροφόρους, ἦταν τόσο μεγάλη, πού, στὴν κυριολεξία, τὴν παρέλυσε ἐντελῶς.

Ἡ ἀναφορὰ σὲ αὐτὰ εἶναι ἄλλωστε ἐνδεικτικὴ καὶ μόνο. Σύμφωνα μὲ ὁμολογία τοῦ Βιλλαρδουίνου, «τὰ λάφυρα ἦταν τόσο πολλὰ ποὺ κανεὶς δὲν ἤξερε νὰ πεῖ πόσα, χρυσάφι καὶ ἀσήμι καὶ σκεύη καὶ πολύτιμα πετράδια καὶ μετάξια καὶ γούνινα φορέματα ἀπὸ γκρίζο σκίουρο καὶ ἀπὸ ἐρμίνα καὶ ὅλα τὰ ἀκριβὰ πράγματα ποὺ βρέθηκαν ποτὲ στὴ γῆ». Κύκνειο Ἆσμα..... Τὴ νύχτα τῆς 12ης πρὸς τὴ 13η, ὅταν γίνεται ἡ τελικὴ ἐπίθεση τῶν Σταυροφόρων, ὁ διαμελισμὸς  καὶ σύληση τῆς Αὐτοκρατορίας θὰ εἶναι γεγονός. Καὶ οἱ κατακτητὲς θὰ λάβουν ὡς δικαιοῦχοι τὸν ἀναλογοῦντα κλῆρο καὶ λάφυρα, γράφοντας τὴν ἀρχὴ τοῦ τέλους γιὰ τὸν Βυζαντινὸ κόσμο.

 

Ἔτσι λοιπὸν μετὰ τὴν ὁλικὴ καταστροφὴ τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς «Χριστιανοὺς Σταυροφόρους», τὸ ὀλέθριο μετέπειτα ἀποτέλεσμα ἦταν ........, ὅταν οἱ Τοῦρκοι τὸ 1453 φτάνουν ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τὴν πολιορκοῦν, δὲν βρίσκονται πλέον ἀπέναντι σὲ μιὰ πανίσχυρη αὐτοκρατορία, ἀλλὰ μπροστὰ σὲ μιὰ Πόλη ἀδύναμη καὶ ἀπομονωμένη.

Τὸ 1261, ὅταν ὁ Ἀλέξιος Στρατηγόπουλος ἀπελευθερώνει τὴν Πόλη καὶ ἀφοῦ ἀνοικοδομεῖται, μετὰ ἀπὸ 192 χρόνια οἱ Τοῦρκοι Μωαμεθανοὶ τὸ 1453, ἁλώνουν τὴν πόλη καὶ ὁλοκληρώνουν πλήρως τὸ ἔργο τῆς λεηλασίας καὶ τῆς καταστροφῆς... τῶν Λατίνων.....

Ἑάλω ἡ πόλη ...

.....Καὶ ἐπὶ Ἅλωσης τῆς Πόλης τὸ 1453, ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανούς.. ὁ Λατῖνος ἀρχιεπίσκοπος Λεονάρδος Χίος τῆς Λέσβου μὲ κακεντρέχεια, ἐνδεικτικὰ ἔγραψε γιὰ τὴν Ἅλωση, μιὰ ἐπιστολὴ στὸν Πάπα ποὺ ἔγραψε, ὅτι:

«Ἐπρόκειτο γιὰ τιμωρία τῶν Βυζαντινῶν, λόγῳ τῆς ἀπομάκρυσής τους ἀπὸ τὴν Καθολικὴ πίστη.»

Τελικὰ τὸ μέγα ἐρώτημα τί φταίει γιὰ τὴν Ἅλωση ἔχει μόνο μιὰ αὐτονόητη ἀπάντηση... Οἱ ἔριδες καὶ διαμάχες τῶν Ἑλλήνων Βυζαντινῶν, μὲ κύρια παράμετρο τὶς μέρες καὶ πράξεις τῆς Παπικῆς Καθολικῆς ἐκκλησίας, ποὺ ἤθελε νὰ ὑποτάξει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία...Ἀφοῦ τελικὰ δὲν τὰ κατάφερε  ἐντελῶς καὶ λόγῳ ἀντεκδίκησης ἡ Πόλη τελικὰ ἀφέθηκε ἀνυπεράσπιστη μέχρι τὴν τελική της ἅλωση, στὸ ἔλεος τοῦ Μωάμεθ. Τὸ χείριστο, ἦταν καὶ τὸ βέλτιστο, ἀφοῦ θὰ καταστρεφόταν καὶ ὁ Ἑλληνικὸς βυζαντινὸς πολιτισμός, ἀλλὰ καὶ ἡ Ὀρθοδοξία

ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ Ἡ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ;

Μετὰ τὴν πρώτη Ἅλωση  τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους τὸ 1204 καὶ τὴν πλήρη λεηλασία τῶν βιβλιοθηκῶν, τῶν ἐκκλησιῶν, τῶν ἀνεκτίμητων πολιτιστικῶν θησαυρῶν, ἡ Πόλη ἀψιλώθηκε ...... Ὅλα μεταφέρθηκαν στὴν Εὐρώπη ...... καὶ μετουσιώθηκαν ὡς Εὐρωπαϊκοὶ ὑλικοὶ καὶ πνευματικοὶ θησαυροὶ ...... Ὅλοι μορφωμένοι Ἕλληνες, κυρίως λόγιοι, κατέφυγαν στὴν Ἰταλία. Αὐτοὶ ἔφεραν μαζί τους τὸν σπουδαῖο πολιτισμὸ τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδας, ποὺ εἶχε συνεχιστεῖ στὴ Ρώμη καὶ στὸ Βυζάντιο. Ἦταν ἡ κολυμβήθρα, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀναβαπτίσθηκε ἡ Εὐρώπη  καὶ ...ἔφερε τὴν ἀρχὴ τῆς Ἀναγέννησης, ἀλλὰ  τὴν ἀρχὴ τοῦ τέλους τοῦ ἔνδοξου Βυζαντινοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ.

Ἐν συνεχείᾳ οἱ βάρβαροι Τοῦρκοι τὸ 1453 βρίσκοντας μιὰ ἀποδυναμωμένη Αὐτοκρατορία λόγῳ τῆς πρώτης Ἅλωσης, ἐπέφεραν τὸ τέλος καὶ ἔδωσαν τὴν χαριστικὴ βολὴ τὸ 1453.... Ἡ οἰκονομία τῆς δυτικῆς Εὐρώπης,  λόγῳ τῆς μεταφορᾶς ὅλων τῶν θησαυροφυλακίων τοῦ Βυζαντίου καὶ ἀνεκτίμητων θησαυρῶν ἀναπτύχθηκε  καὶ εὐνόησε τὴν ἀναζήτηση νέων ἐπιστημονικῶν ἐξηγήσεων, γιὰ τὰ μυστήρια τοῦ κόσμου, τοῦ σύμπαντος, τῆς φιλοσοφίας, τῆς τέχνης. Ἔτσι Ἰταλοὶ καὶ ἄλλοι Εὐρωπαῖοι γλύπτες, ζωγράφοι, ἀρχιτέκτονες,  φιλόσοφοι διαφωτίσθηκαν μελετῶντας τὰ συγγράμματα καὶ ἔργα τῶν ἀρχαίων, ἀλλὰ καὶ βυζαντινῶν καὶ μὲ προζύμι τὸν Ἑλληνικὸ πολιτισμό, σφράγισαν μὲ τὰ ἔργα τους τὴ νέα  εὐρωπαϊκὴ ἐποχή.

Σημειώνεται ὅτι μετὰ τὴν Ἅλωση τοῦ 1204 ἀπὸ τοὺς σταυροφόρους,  οἱ Εὐρωπαῖοι λόγιοι τῆς ἐποχῆς, ἀναζήτησαν στὶς βιβλιοθῆκες τῶν μοναστηριῶν, καθὼς καὶ στὰ ἐδάφη τῆς καταρρέουσας Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, τὰ λογοτεχνικά, ἱστορικὰ καὶ ρητορικὰ κείμενα τῆς ἀρχαιότητας, συνήθως γραμμένα στὰ λατινικὰ ἢ τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά.

Ἐπιπροσθέτως, πολλὰ ἑλληνικὰ χριστιανικὰ συγγράμματα, ἀνάμεσα στὰ ὁποῖα καὶ ἡ Καινὴ Διαθήκη στὰ ἑλληνικά, ταξίδεψαν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο στὴ Δυτικὴ Εὐρώπη ἀπασχολῶντας τοὺς λόγιους γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ τὴν ὄψιμη ἀρχαιότητα. Αὐτὴ ἡ στροφὴ πρὸς τὰ ἑλληνικὰ χριστιανικὰ ἔργα, καὶ κυρίως ἡ μελέτη τῆς Καινῆς Διαθήκης στὴν πρωτότυπή της γλῶσσα, ὅπως προωθήθηκαν ἀπὸ τοὺς οὐμανιστὲς Λαυρέντιο Βάλλα καὶ Ἔρασμο, ἄνοιξαν τὸ δρόμο γιὰ τὴν Προτεσταντικὴ Μεταρρύθμιση.

Δρομολογήθηκε πλέον ἡ ἑλληνικὴ φάση τοῦ ἀναγεννησιακοῦ οὑμανισμοῦ, καθὼς οἱ Δυτικοευρωπαίοι μελετητὲς στράφηκαν στὴν ἀναζήτηση ἀρχαιοελληνικῶν λογοτεχνικῶν, ἱστορικῶν, ρητορικῶν καὶ θεολογικῶν κειμένων.

Ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ βυζαντινὰ κείμενα γιὰ τὴν ἐπιστήμη, τὰ μαθηματικὰ καὶ τὴ φιλοσοφία συνεχίζουν νὰ  μελετῶνται  ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ Μεσαίωνα, τόσο στὴ Δυτικὴ Εὐρώπη ὅσο καὶ στὸν ἰσλαμικὸ κόσμο... καὶ νὰ διαφωτίζουν μέχρι σήμερα...

ΑΥΤΑ TA ΟΛΙΓΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΥΡΙΑ ΠΕΡΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ....!

Τὰ αὐτονόητα συμπεράσματα δικά σας, ὅσον ἀφορᾶ καὶ τὴν σημερινὴ ἀχάριστη ἀνθελληνικὴ στάση τῶν Εὐρωπαίων ἄσπονδων «φίλων καὶ συμμάχων».

ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΜΑΝΝΑ ΧΟΛΗΝ ! «Τί ἐποίησά σοὶ καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος• ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε;» (Ἰδιόμελον ΣΤ' Ὥρας)

Ἀντώνης Αντωνάς - Συγγραφέας - www.ledrastory.com

«Πᾶνος»