Δημήτρης Δασκαλάκης: Η πανδημία του κορωνοϊού ως ενδημικό φαινόμενο ολοκληρωτισμού στις δυτικές κοινωνίες

 

Στον εφιαλτικό κυριολεκτικά κόσμο που μας ετοιμάζουν, και τον οποίο με εξαιρετική σαφήνεια σκιαγραφεί στο άρθρο του ο έγκριτος νομικός κ. Δημήτρης Δασκαλάκης, ώστε να αντιληφθούμε άπαντες τι μας περιμένει, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, αν δεν εξεγερθούμε, θα διαφοροποιηθώ μόνον ως προς τις τελευταίες δώδεκα λέξεις..

Ο κόσμος που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, δεν έχει καμία σχέση με τον κόσμο που πρωτογνωρίσαμε και πρωταγαπήσαμε εμείς οι νεώριμοι…

Γιατί τα τελευταία πενήντα χρόνια, αυτός ο κόσμος διαλύθηκε και σάπισε…

Όχι.. αυτόν τον σαπισμένο κόσμο, κάποιοι από εμάς, δεν τον αγάπησαν… δεν αγάπησαν την φτήνια των συναισθημάτων, την απουσία των Αξιών, των Ιδανικών, των Άριστων Προτύπων…

Μετά τον εκφυλισμό της ψευτοπανδημίας, τα δεινά που μας περιμένουν, εύχομαι να έρθει το ΦΩΣ, σ’ αυτούς που θ’ απομείνουν στην γη και να κτίσουν κοινωνίες που θα στηρίζονται σε γερά θεμέλια και θα βιούν με το αληθινό νόημα της ζωής…

Μακάρι να βρούμε το κουράγιο όλο και περισσότεροι, να αντισταθούμε στην Κόλαση που ετοιμάζουν για μας, οι κυρίαρχοι της ανθρωπότητας…

Το τέλος τους δεν είναι μακρυά…
Καλλιόπη Σουφλή

___________________________

 

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών 

 

Στις 17-11-2021 στο διαδικτυακό τόπο της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» δημοσιεύτηκε κοινό άρθρο του προέδρου του ΕΟΔΥ κ. Θεοκλέους Ζαούτη και του αναπληρωτού καθηγητού Επιδημιολογίας–Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ κ. Δημητρίου Παρασκευή με το οποίο επιχειρείται να σκιαγραφηθούν οι εξελίξεις που θα χαρακτηρίζουν την κοινωνική πραγματικότητα μετά το πέρας της πανδημίας. (Βλέπετε σχετικώς: https://www.protothema.gr/greece/article/1182461/pos-tha-einai-to-telos-tis-pandimias-kai-pos-prepei-na-proetoimastoume-gia-auto/ )

Οι συντάκτες του άρθρου υποστηρίζουν σύμφωνα με κοινή εκτίμηση και πρόβλεψη των περισσοτέρων ειδικών, ότι η πανδημία θα ολοκληρωθεί μόλις ο κορωνοϊός καταστεί ενδημικός, ενώ ο κρίσιμος παράγοντας που τίθεται υπό διερεύνηση είναι η διαχείριση της μετάβασης από την πανδημία στην ενδημικότητα.

Στο άρθρο εκφράζεται η θέση σύμφωνα με την οποία ο κίνδυνος της COVID-19 πιθανόν να μην εξαλειφθεί ποτέ και ως εκ τούτου πρέπει να οριστεί ένα επίπεδο κινδύνου το οποίο θα αξιολογείται όχι με αμιγώς επιστημονικά κριτήρια και δεδομένα αλλά και με πολιτικοκοινωνικά.

Επομένως στο άρθρο διατυπώνεται η άκρως ανησυχητική άποψη ότι πολιτικοί και κοινωνικοί παράγοντες σε συνδυασμό με τα πορίσματα της επιστημονικής κοινότητας θα καθορίσουν τα μέτρα κοινωνικής προστασίας που θα κριθούν αναγκαία να διατηρηθούν και στην φάση της ενδημικότητας του κορωνοϊού.

Η επισήμανση που περιέχεται στο πιο πάνω άρθρο περί της αναγκαιότητας διατήρησης των μέτρων κοινωνικής προστασίας προκαλεί έντονη ανησυχία και προβληματισμό στους κοινωνικά γρηγορούντες πολίτες που αντιλαμβάνονται ότι η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και κατά την μετεξέλιξή της σε ενδημικό φαινόμενο θα συνιστά μια μόνιμη και διαρκή απειλή για το σύστημα προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Η εκτίμηση των ειδικών επιστημόνων ότι η διατήρηση των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης θα κριθεί επιβεβλημένη και μετά την λήξη της επιθετικής φάσης της πανδημίας έρχεται να δικαιώσει όλους εμάς που υποστηρίζαμε σταθερά και επίμονα από την έναρξη της πανδημίας ότι η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης αξιοποιείται ως πρόφαση, δηλ. εργαλειοποιείται από την παγκόσμια πολιτικοοικονομική ελίτ για την δημιουργία ενός ψηφιακού εικονικού κόσμου, στον οποίο η ψηφιακή διδασκαλία, η τηλεργασία, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η καθιέρωση των αχρήματων συναλλαγών, οι «ψηφιακές διαπροσωπικές σχέσεις» θα συνιστούν την θλιβερή, απόκοσμη και άκρως καταθλιπτική νέα κανονικότητα.

Υπό τις παρούσες συνθήκες υγειονομικής παραφροσύνης κρίνεται πολύ πιθανό η διατήρηση σε ισχύ του ψηφιακού πιστοποιητικού εμβολιασμού να εξαρτάται κάθε φορά από την επόμενη προγραμματισμένη δόση.

Επομένως μόλις που χρειάζεται να αναφερθεί ότι οι πλήρως εμβολιασμένοι συνάνθρωποι μας για να διατηρήσουν την δυνατότητά τους να ζουν κανονικά, να εργάζονται, να σπουδάζουν, να μετακινούνται ελεύθερα, να έχουν πρόσβαση στους κλειστούς χώρους εστίασης και δημοσίων και ιδιωτικών υπηρεσιών θα πρέπει να συμμορφώνονται απολύτως με τις διαταγές των υγειονομικών αρχών και να υποβάλλονται σε περιοδική εμβολιαστική αναβάθμιση διαφορετικά με την απώλεια έστω και μιας δόσης θα εξισώνονται με τους ανεμβολίαστους πολίτες σε όσες δόσεις εμβολιασμού και αν έχουν υποβληθεί προηγουμένως!

Είναι πολύ σημαντικό για τους εμβολιασμένους συμπολίτες μας που ενστερνίστηκαν απερίσκεπτα και βιαστικά το αφήγημα της απειλής της δημόσιας υγείας να βρουν τα απαιτούμενα ψήγματα θάρρους και κουράγιου και να μην ενδώσουν στον καινούριο υγειονομικό εκβιασμό της ανάλγητης και ολοκληρωτικής κρατικής εξουσίας αρνούμενοι να υποβληθούν σε επόμενες δόσεις, ώστε να καταστεί εφικτή (έστω και την ύστατη ώρα) η απελευθέρωσή τους από τη ιδιότυπη κατάσταση ομηρίας στην οποία τελούν υπό την συντονισμένη και ασφυκτική πίεση των κυβερνήσεων και των φαρμακευτικών εταιρειών.

Η πανδημία θα μετεξελιχθεί σε ενδημικό φαινόμενο με χιλιάδες κρούσματα καθημερινά. Κατά την φάση της ενδημικής έξαρσης του κορωνοϊού οι άνθρωποι θα μολύνονται, θα νοσηλεύονται και αρκετοί θα καταλήγουν. Πλέον όμως η καταγραφή των χιλιάδων κρουσμάτων θα πάψει να εντυπωσιάζει ή να προκαλεί κύματα τρόμου, θα γίνει δε κομμάτι της καταθλιπτικής καθημερινότητας.

Οι άνθρωποι δυστυχώς «πλανώντες και πλανώμενοι» θα συνεχίζουν σταθερά να εμβολιάζονται με αναμνηστικές δόσεις μία ή δύο φορές τον χρόνο, τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης θα αντιμετωπίζονται ως φυσική μετεξέλιξη των κοινωνικών σχέσεων που θα υπακούουν σε μια νομιζόμενη και εικονική ανάγκη προστασίας της δημόσιας υγείας, η τηλεργασία και η τηλεκπαίδευση θα καθιερωθούν χωρίς καμία δυσκολία αφού θα ικανοποιούν τον ριζωμένο φόβο των ανθρώπων για αποφυγή κάθε μορφής κοινωνικής αλληλεπίδρασης, το δε φίμωτρο θα καταστεί το μόνιμο και απαραίτητο αξεσουάρ κάθε εξόδου από την αόρατη φυλακή του ψηφιακού μας κόσμου.

Όμως παρά τα αυστηρά μέτρα προφύλαξης, η μεταδοτικότητα συνεχώς θα αυξάνεται, τα κρούσματα θα πληθαίνουν και οι υγειονομικές δομές των κρατών θα απειλούνται με κατάρρευση. Οι ειδικοί και τα ΜΜΕ θα εντοπίσουν την αιτία του κακού. Το άσυλο της κατοικίας ως ο μοναδικός χώρος που δεν υπόκειται σε επιδημιολογικό έλεγχο και επιτήρηση θα ενέχεται για την διασπορά του ιού.

Οι κάθε είδους ειδικοί και «τηλεπιστήμονες» θα ουρλιάζουν καθημερινά στα «τηλεοπτικά παράθυρα» ότι πρέπει να περιοριστεί αμέσως ο κίνδυνος της ενδοοικογενειακής λοίμωξης, θα ζητούν μετ’ επιτάσεως (πάντοτε για το καλό της δημόσιας υγείας) την επιβολή περιορισμών και απαγορεύσεων που θα θέτουν ανυπέρβλητα εμπόδια στην ελεύθερη ανάπτυξη των οικογενειακών σχέσεων.

Οι λοιμωξιολόγοι θα επιδεικνύουν με αλαζονεία και έπαρση περισπούδαστες μελέτες και έρευνες ξένων πανεπιστημίων που θα καταδεικνύουν την αύξηση του κινδύνου μετάδοσης όταν οι γονείς φιλούν τα παιδιά τους καθώς και όταν η οικογένεια συγκεντρώνεται γύρω από το οικογενειακό τραπέζι προκειμένου με αυτό τον τρόπο να προκαλέσουν υστερία και φόβο και να διασπείρουν την καχυποψία μεταξύ των μελών της ίδιας οικογένειας, με προφανή σκοπό την δηλητηρίαση των οικογενειακών σχέσεων και την διάσπαση της οικογενειακής ενότητας.

Ο φόβος θα εισβάλλει και θα αλλοιώσει το dna του βασικού κυττάρου κοινωνικής οργάνωσης με θλιβερό αποτέλεσμα τα μέλη της οικογένειας να αποφεύγουν και να φοβούνται την οικειότητα, την ζεστασιά και την θαλπωρή της οικογενειακής ζωής και ατμόσφαιρας.

Δεν μας χωρίζει μεγάλη χρονική απόσταση από την ημέρα εκείνη κατά την οποία τα ίδια τα ανήλικα παιδιά θα συμπεριφέρονται ως υπάκουα «όργανα υγειονομικής τάξης» (τα οποία αφού σταθερά και μεθοδικά εκπαιδεύτηκαν από τους δασκάλους και από τους γονείς τους να θεωρούν την μάσκα ως φυσική προέκταση του ανθρώπινου προσώπου), που θα καλούν σε πενταψήφιο αριθμό για να καταγγείλουν τους γονείς τους ότι δεν τηρούν την υποχρέωση χρήσης μάσκας μέσα στο σπίτι.

Υπό το πρόσχημα πάντοτε της προστασίας της δημόσιας υγείας οι διαχειριστές της υγειονομικής κρίσης φλέγονται από την σφοδρή επιθυμία να εισβάλλουν στον ιδιωτικό χώρο και να ελέγξουν την οικογενειακή ζωή των πολιτών ακυρώνοντας εν τοις πράγμασιν το συνταγματικά κατοχυρωμένο άσυλο της κατοικίας.

Το αντίχριστο σύστημα εξουσίας επιδιώκει επίμονα, σταθερά και μεθοδικά να αναιρέσει για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος όλες τις συνταγματικές ελευθερίες των πολιτών αποσπώντας την συναίνεση και συγκατάθεσή τους χρησιμοποιώντας ως όπλα την τηλεοπτική προπαγάνδα, το ψέμα, την διασπορά του φόβου, την μισοαλήθεια.

Με την επιτάχυνση του κοινωνικού αυτοματισμού οι πολίτες θα παραιτούνται σιωπηρά από την προστασία των ατομικών τους δικαιωμάτων. Το ολοκληρωτικό και αδυσώπητο κράτος θα απαιτήσει από τους πολίτες (υπηκόους) προκειμένου αυτοί να παραμείνουν έστω και κατ΄ ελάχιστο κοινωνικά και οικονομικά ενεργείς και δραστήριοι, να θυσιάσουν στον βωμό της σύγχρονης θεάς, δηλ. της δημόσιας υγείας, την προσωπική τους ελευθερία και βούληση.

Οι πολίτες δεινώς εκβιαζόμενοι από το κράτος θα εξαναγκαστούν να εκχωρήσουν σε αυτό το αναπαλλοτρίωτο και θεμελιώδες πανανθρώπινο δικαίωμα της αυτοδιάθεσής τους με αντάλλαγμα την παροχή υγειονομικής περίθαλψης. Εν τω μεταξύ κάθε έννοια προστασίας των ευαίσθητων δεδομένων υγείας θα θυσιαστεί στον βωμό της επιδημιολογικής έρευνας χάριν της δημόσιας υγείας και ασφάλειας.

Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση που ευαγγελίζεται το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ σηματοδοτεί την απόλυτη ψηφιοποίηση της ζωής μας που θα υπόκειται σε ένα διαρκή και αδυσώπητο έλεγχο από ένα σύστημα αλγορίθμων από το οποίο κάθε σκέψη για απόδραση μοιάζει να είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Με την εισαγωγή του ψηφιακού πιστοποιητικού υγείας επιβάλλεται (για λόγους δήθεν προστασίας της δημόσιας υγείας) ο ψηφιακός έλεγχος και η παρακολούθηση της ζωής των ανθρώπων.

Όσοι εκ των πολιτών αποφασίσουν να αντισταθούν στα κελεύσματα της υγειονομικής τυραννίας και δεν δηλώνουν το ψηφιακό τους αποτύπωμα σε κάθε εκδήλωση κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας θα αποκλείονται και θα απομονώνονται. Θα καταστούν οι σύγχρονοι παρίες του ψηφιακού ολοκληρωτικού κράτους το οποίο θα αξιοποιεί την κοινωνική τους περιθωριοποίηση ως αποτρεπτικό παράγοντα για καθένα που θα διανοηθεί να αποδράσει από το ψηφιακό κελί του.

Θα είναι οι «ντεμοντέ ψεκασμένοι» που θα μιλούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες στην εποχή της εκούσιας ψηφιακής σκλαβιάς. Όντας ελεύθεροι αλλά κατατρεγμένοι, διωκόμενοι αλλά ουκ εγκαταλείπομενοι από την Θεία Πρόνοια θα αγωνίζονται να αφυπνίσουν τις κοιμισμένες συνειδήσεις των συνανθρώπων τους που θα βαυκαλίζονται με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας ανανεώνοντας το ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολιασμού τους με την επόμενη δόση της οποίας όμως θα έχει χαθεί το μέτρημα!

Επομένως από την κατάσταση της έκτακτης δημόσιας ανάγκης στην οποία κηρύχθηκε ο πλανήτης ύστερα από την απόφαση (11-3-2020) του Π.Ο.Υ., η ανθρωπότητα θα περιέλθει σε μια κατάσταση μόνιμης και σταθερής απειλής της δημόσιας υγείας με ενδημικά χαρακτηριστικά που θα ιδρύσει μια νέα παγκόσμια κανονικότητα με κύριο διακριτικό γνώρισμα την ψηφιακή επιτήρηση και τον αστυνομικό έλεγχο των πολιτών.

Στην νέα κανονικότητα που θα προκύψει με τον εκφυλισμό της πανδημίας σε ενδημικό φαινόμενο όλα τα κοινωνικά περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν κατά την έναρξη της υγειονομικής κρίσης θα ενσωματωθούν και θα παγιωθούν στην προσωπική, κοινωνική και οικονομική ζωή των εφησυχασμένων και αδιάφορων πολιτών αλλάζοντας μια για πάντα την μορφή του κόσμου που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. 

 

Πηγή:https://attikanea.info/

«Πᾶνος»