Γράφει ὁ Θεόκλητος Ρουσάκης
Μὲ ἀφορμὴ τρία πρόσφατα γεγονότα, κρίθηκε σκόπιμο νὰ ἀναφερθοῦν τὰ παρακάτω σχόλια ποὺ ἀφοροῦν στὸν ἀλβανικὸ ἐθνικισμό. Τὰ γεγονότα εἶναι:
- Η ἔκθεση ποὺ ὀργανώθηκε στὰ Τίρανα μὲ θέμα τήν ''Γενοκτονία τῶν Τσάμηδων στὴν Ἑλλάδα''
- Η ἀναφορὰ τὸν περασμένο μῆνα ἀπὸ τὸν Π/Θ τῆς Ἀλβανίας Ἕντι Ράμα ὅτι τελικὸς στόχος τῆς πολιτικῆς του καριέρας εἶναι ἡ νὰ ἑνώσει τὴν Ἀλβανία μὲ τὸ Κόσσοβο καί
- Οι δημοτικὲς ἐκλογὲς στὰ Σκόπια , ἡ αὐξημένη δύναμη τῶν ἀλβανικῶν κομμάτων καὶ ὁ μελλοντικός τους ρόλος στὶς πολιτικὲς ἐξελίξεις στὸ κρατίδιο αὐτό.
Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ σχέσεις τῆς κάθε χώρας μὲ τὶς γειτονικές της ἐπηρεάζουν ἄμεσα τὰ ζωτικά της συμφέροντα, κυρίως στὸν τομέα τῆς οἰκονομίας καὶ τῆς ἀσφάλειας. Ἔτσι καὶ στὴν περίπτωση τῆς χώρας μας, οἱ σχέσεις μας μὲ τὶς γειτονικές μας χῶρες ἐξασφαλίζουν ἢ ἀπειλοῦν τὰ ζωτικά μας συμφέροντα στὴν περιοχὴ δημιουργῶντας στὰ ἀσταθῆ Βαλκάνια, εἴτε προϋποθέσεις γιὰ ἕνα ντόμινο δυσάρεστων ἐξελίξεων, εἴτε ἕνα παράγοντα ἀσφαλείας μὲ τὴν ἀξιοποίηση τῶν προφανῶν γεωπολιτικῶν πλεονεκτημάτων μας.
Σὲ αὐτὸ τὸ γεωστρατηγικὸ περιβάλλον τῶν Βαλκανίων, οἱ λόγοι οἱ ὁποῖοι ἱστορικὰ ἀποδεικνύεται ὅτι ἀποτελοῦν παράγοντες ἀστάθειας εἶναι ποικίλοι ποὺ συνοψίζονται ὅπως παρακάτω:
1. Ἡ σύγκρουση τῶν συμφερόντων τῶν μεγάλων καὶ περιφερειακῶν δυνάμεων διαχρονικά
2. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο μέσα ἀπὸ συσχετισμοὺς δυνάμεων συμφερόντων κάποιων ἐποχῶν, χαράχτηκαν τὰ σύνορα τῶν κρατῶν
3. Ἡ ὕπαρξη μιᾶς ἢ περισσοτέρων μειονοτήτων μὲ τὶς συνιστῶσες τους, σχεδὸν σὲ ὅλες τὶς χῶρες τῶν Βαλκανίων καὶ τέλος
4. Ἡ ἱστορικὰ τεκμηριωμένη τάση τῶν λαῶν τῆς βαλκανικῆς νὰ ἔχουν μιὰ ἔμφυτη θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ροπὴ γιὰ σύγκρουση παρὰ γιὰ διαπραγμάτευση γιὰ τὴν ἐπίλυση τῶν διαφορῶν τους
Σὲ αὐτὸ λοιπὸν τὸ κλίμα δημιουργήθηκε μέσα ἀπὸ τοὺς βαλκανικοὺς πολέμους τοῦ 1912 - 13, τὸ Ἀλβανικὸ Κράτος ὡς δυτικὸ ἀνάχωμα τῶν Βαλκανίων. Ἐμπνευστὲς ἡ Αὐστρία καὶ ἡ Ἰταλία ποὺ εἶδαν τὸ νέο κράτος ὡς τὴ μόνη λύση γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τὴ Σερβία νὰ βγεῖ στὴν Ἁδριατική. Μὲ ὅπλο τὸν ἐκβιασμὸ τῶν μεγάλων δυνάμεων, οἱ Ἀλβανοὶ εἰσέπραξαν ἀπὸ τὸ Μαυροβούνιο τὴν περιοχὴ τῆς Σκόδρας, ἀπὸ τὴ Σερβία ὅλα τὰ ἐδάφη ποὺ κυρίευσε ὡς τὸ Δυρράχιο καὶ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τὴ Βόρεια Ἤπειρο.
Μετὰ ὅμως τὴν πτώση τοῦ Σοβιετικοῦ καθεστῶτος στὰ Βαλκάνια, ἡ πολιτικὴ κατάσταση στὶς χῶρες αὐτὲς δημιούργησε ἐπιπρόσθετα ἕνα ἀσταθὲς πεδίο πολιτικῆς καὶ οἰκονομικῆς ἀντιπαράθεσης. Κυρίαρχο στοιχεῖο στὸ περιβάλλον αὐτὸ εἶναι τὸ πρόβλημα τοῦ ἀλβανικοῦ ἀλυτρωτισμοῦ καὶ τῶν ἐπιδιώξεών του γιὰ τὴ δημιουργία τῆς μεγάλης Ἀλβανίας ἢ τῆς μεγάλης Ἰλλυρίας ἢ τῆς Φυσικῆς Ἀλβανίας ποὺ εἶναι ὁ πιὸ καινούργιος ὅρος.
Οἱ Ἀλβανοὶ μετὰ ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια ἀπομονωτισμοῦ καὶ αἰῶνες μὴ συγκεκριμένης ἐθνικῆς προέλευσης ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα ἐθνικοὺς μύθους ἀναφορικὰ μὲ τὴν φυλετική τους καθαρότητα, ὅπως ἀκριβῶς τὸ ἔπραξαν στὸ παρελθὸν καὶ οἱ ὑπόλοιποι Βαλκανικοὶ λαοί. Ἡ μόνη διαφορὰ εἶναι ὅτι ἡ γένεση τῶν Βαλκανικῶν ἐθνικισμῶν συνέπεσε χρονικά, ἐνῶ οἱ Ἀλβανοὶ ἀνακαλύπτουν τὸ ἐπικίνδυνο «παιχνίδι» τοῦ ἐθνικισμοῦ τώρα ὅπως χαρακτηριστικὰ ἀναφέρει σὲ μιὰ πολὺ ἐμπεριστατωμένη μελέτη του ὁ καθ. Κ Σπ. Λίτσας.
Ὁ κίνδυνος ποὺ ἐλλοχεύει γιὰ τὴν χώρα μας, ἀπὸ τὸν ἀλβανικὸ ἐθνικισμὸ εἶναι ἔμμεσος καὶ ἀφορᾷ στήν:
- περιθωριοποίηση καὶ σταδιακὴ ἐξαφάνιση τῆς ἑλληνικῆς μειονότητας τῆς Βορείου Ἠπείρου
- πλήρη ἀποσταθεροποίηση τοῦ κρατιδίου τῶν Σκοπίων καί
- ἀσφάλεια τῆς χώρας μας, λόγῳ τῶν ἰδιαιτέρων σχέσεων καὶ τῆς ἐξαρτύσεως τοῦ ἀλβανικοῦ παράγοντα τῶν Βαλκανίων μὲ τὴν Τουρκία. Ἀναφερόμενοι δὲ στὸν ἀλβανικὸ παράγοντα, ἐννοοῦμε τὴν ἀλβανικὴ παρουσία στὰ Σκόπια, Κόσσοβο, Μαυροβούνιο κλπ ποὺ ἐλέγχεται πολιτικὰ ἀπὸ τὰ Τίρανα.
Μπορεῖ κάποιος νὰ θεωρεῖ ὅτι τὰ σενάρια τῆς ἐπιδίωξης ἐθνικιστικῶν ὁραμάτων καὶ στόχων τοῦ προηγούμενου αἰῶνος δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ εὐνοοῦνται σήμερα. Ὅπως ὅμως προαναφέραμε, ὁ ἀλβανικὸς ἐθνικισμός, χρονικά, δὲν ζεῖ οὔτε κινεῖται στὸν 21ο αἰῶνα καὶ δὲν ἔχει δοκιμάσει ἀκόμα, ὅπως οἱ ὑπόλοιποι βαλκανικοὶ λαοί, μιὰ μεγάλη ἐθνικὴ ἧττα λόγῳ τῶν ἀλυτρωτικῶν συναισθημάτων καὶ μεθοδεύσεων.
Ἀπὸ κείμενο τοῦ καθηγητῆ Θ. Μαλκίδη γιὰ τὸ θέμα διαπιστώνουμε ὅτι ἡ Ἀκαδημία Ἐπιστημῶν τῶν Τιράνων ἐξέδωσε τό ''Ἀλβανικὸ Ἐθνικὸ Ζήτημα '' (2006), ὅπου παρουσιάζονται μὲ σαφήνεια οἱ διαχρονικὲς θέσεις τῶν ἀλβανικῶν διεκδικήσεων. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρονται ὁρισμένες ἐκ τῶν θέσεων αὐτῶν ὅπως παρακάτω:
- '' Τὸ ἀλβανικὸ ἐθνικὸ ζήτημα, ἐξελίσσεται μὲ ἄξονα «τὸν σερβικὸ ἐθνικισμὸ καὶ τὴν Ἑλληνικὴ Μεγάλη Ἰδέα». Τὰ παραπάνω δεδομένα εἶχαν σὰν ἀποτέλεσμα τὴν «διαίρεση τῶν ἀλβανικῶν ἐδαφῶν», σὲ μία περίοδο, στὴν ὁποία ὅπως ἀναφέρεται ἀπὸ τὴν Ἀκαδημία τῶν Τιράνων, οἱ «Ἕλληνες, οἱ Βλάχοι, οἱ Σέρβοι, οἱ Μαυροβούνιοι, οἱ «Μακεδόνες», οἱ Τοῦρκοι, ἦταν μειονοτικὲς νησῖδες σὲ μία ἀνοιχτὴ Ἀλβανικὴ θάλασσα». ''
- '' Ὁ ἀλβανικὸς ἀγῶνας γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία ἀπὸ τὸ ὀθωμανικὸ κράτος, δὲν ὁλοκλήρωσε τὴν ἐθνικὴ ἑνότητα ἀφοῦ ἐκτὸς τοῦ ἀλβανικοῦ κράτους ἔμειναν παραπάνω ἀπὸ τὸ μισὸ τῶν «ἐθνικῶν ἐδαφῶν».''
- '' Ἡ ἄρνηση στοὺς ἀλβανικοὺς πληθυσμοὺς τοῦ δικαιώματος στὸν ἀτομικὸ αὐτοπροσδιορισμὸ ἀποτελεῖ σημαντικὸ παράγοντα. Ἡ Σερβία, ὅπως καὶ ἡ Ἑλλάδα ὅπως τονίζεται «εἶναι χῶρες ποὺ καταπιέζουν τοὺς Ἀλβανοὺς καὶ δὲν τοὺς ἐπιτρέπουν νὰ ἀναδείξουν τὴν ἰδιαίτερη ταυτότητά τους». ''
- '' Οἱ Τσάμηδες εἶναι ἀλβανικὴ ὁμάδα ποὺ καταπιέστηκε ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τὸ ζήτημά τους θὰ πρέπει λυθεῖ στὴ βάση τῆς ἐπιστροφῆς τῆς περιουσίας, τῆς ἰθαγένειας, καὶ τῆς δυνατότητας ἐγκατάστασης στὴν Ἑλλάδα.''
- '' Τὸ Κοσσυφοπέδιο πρέπει νὰ ἀναγνωριστεῖ ἀπὸ τὸ Συμβούλιο Ἀσφαλείας καὶ ὅλον τὸν ΟΗΕ. Ἐπίσης πρέπει νὰ δοθεῖ οὐσιαστικὴ αὐτονομία στοὺς Ἀλβανοὺς τῶν Σκοπίων, τῆς Σερβίας καὶ τοῦ Μαυροβουνίου, ἐνῶ σ᾿ αὐτοὺς ποὺ ζοῦν στὴν Ἑλλάδα πρέπει νὰ δοθοῦν περισσότερα δικαιώματα.''
- '' Γιὰ τοὺς Ἀλβανοὺς τῆς Ἑλλάδας ( «Φλώρινα, Καστοριὰ καὶ Τσαμουριὰ» καὶ σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα) ἡ καλύτερη λύση θὰ ἦταν νὰ διδάσκονται τὴ μητρική τους γλῶσσα. Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ τοὺς ἀποκαλούμενους «ἀρβανίτικους» πληθυσμοὺς τῆς Ἑλλάδας -περίπου διακόσιες χιλιάδες ὅπως ὑποστηρίζεται - οἱ ὁποῖοι θεωροῦνται Ἀλβανοὶ καὶ ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀπολαμβάνουν ἐκπαιδευτικὰ δικαιώματα. ''
Ἀντιλαμβανόμαστε λοιπὸν ὅτι, ὁ ἀλβανικὸς ἐθνικισμὸς ποὺ ὁραματίζεται τὴν Μεγάλη Ἀλβανία, δὲν ἀποτελεῖ φαντασίωση μιᾶς '' γραφικῆς ὁμάδος πολιτῶν τῆς Ἀλβανίας'' . Ἀντιθέτως, ἀποτελεῖ μιὰ παγιωμένη ἰδεολογία τῆς πολιτικῆς ὅλων τῶν Κυβερνήσεων τῆς Ἀλβανίας ἀπὸ συστάσεως τοῦ Ἀλβανικοῦ Κράτους καὶ ἀφορᾷ στὸν ἀλβανικὸ παράγοντα τῶν Βαλκανίων. Αὐτὸς ὁ ἐθνικισμὸς ἐργαλειοποιεῖται ἀνάλογα μὲ τὴ διεθνῆ συγκυρία τῶν ἐξελίξεων στὴν περιοχή.
Ὅσον ἀφορᾷ στὸ Κόσσοβο, εἴδαμε τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς Ἀλβανίας, πρὶν ἀπὸ ἕνα περίπου μῆνα νὰ δηλώνει ὅτι ὁ τελικὸς στόχος τῆς πολιτικῆς του καριέρας εἶναι νὰ ἑνώσει τὴν Ἀλβανία μὲ τὸ Κοσσυφοπέδιο. Μιὰ δήλωση, ποὺ ἂν ἐξαιρέσουμε τὴν ἄμεση ἀντίδραση τῆς Ρωσίας καὶ τῆς Σερβίας, πέρασε σχεδόν ''στὰ ψιλά'' ἀπὸ τὸν διεθνῆ παράγοντα. Ἀποτελεῖ ὅμως ἕνα ἀκόμη βῆμα ποὺ δείχνει σαφῶς τὴν πρόθεση τῆς Ἀλβανίας γιὰ τὴ δημιουργία τῆς ''Μεγάλης Ἀλβανίας'', ἀφοῦ ἤδη τὰ σύνορα μεταξὺ τῶν δύο χωρῶν ἔχουν οὐσιαστικὰ καταργηθεῖ. Ταυτόχρονα οἱ σχέσεις Κοσσόβου καὶ Σερβίας ὀξύνονται, ἀφενὸς διότι τὸ πρῶτο δὲν ἐφαρμόζει τὶς συμφωνίες ὡς πρὸς τοὺς σερβικοὺς δήμους καὶ ἀφετέρου διότι ἡ δεύτερη ἀρνεῖται νὰ ἀναγνωρίσει ὁρισμένες ἐδαφικὲς πραγματικότητες.
Ὅσον ἀφορᾷ στὴν Ἑλλάδα:
- Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες διοργανώθηκε στὰ Τίρανα ἀπὸ τὸ Ἴδρυμα Cameria Hasan Tahsini καὶ τὴν Ἀκαδημία Albanian Roots, ἔκθεση περὶ «γενοκτονίας τῶν Τσάμηδων», ποὺ μάλιστα φιλοξενήθηκε στὴν ἐξωτερικὴ περίφραξη τοῦ Προεδρικοῦ Μεγάρου. Ἡ ἔκθεση πέρα ἀπὸ τὴν ἀποκαλούμενη «γενοκτονία τῶν Τσάμηδων», περιλάμβανε ἀλυτρωτικὲς ἀναφορὲς σὲ «κατοχὴ ἀλβανικῶν ἐδαφῶν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα» μὲ παρουσίαση χαρτῶν ποὺ φαίνεται ἡ '' ἱστορικὴ συνέχεια '' τῆς Ἀλβανίας μὲ ἑλληνικὰ ἐδάφη μέχρι τὴν περιοχὴ τῆς Θεσπρωτίας. Τὸ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον σὲ αὐτὴ τὴν ἀνιστόρητη καὶ προκλητικὴ ἐνέργεια τῶν Τσάμηδων Ἀλβανῶν, εἶναι ὅτι τὴν παραπάνω ἔκθεση ἐπισκέφθηκε ἐπίσημα καὶ ξεναγήθηκε ἀπὸ τοὺς διοργανωτὲς ὁ Πρόεδρος τῆς Ἀλβανίας Ἰλὶρ Μέτα.
- Πολὺ συχνὰ ἐξαπολύονται κατὰ τῶν Βορειοηπειρωτῶν Ἑλλήνων μαζικὲς βιαιότητες ὑπὸ τὴν κάλυψη τῶν ἀρχῶν ὅπως π.χ. τὸν Δεκαπενταύγουστο 2013 στὴν Πρεμετή, ὅταν μὲ τρόπο βίαιο κτυπήθηκαν οἱ ἱερεῖς τῆς πόλεως καὶ παρεμποδίστηκαν οἱ πιστοὶ νὰ εἰσέλθουν στὸν Ἰ. Ναὸ γιὰ τὴν ἑορτὴ ἐνῶ βανδαλίστηκε καὶ ἡ ἐκκλησία ἀπὸ παρακρατικὲς ἀλβανικὲς ὁμάδες μὲ τήν '' συμπαράσταση'' τῶν τοπικῶν δημοτικῶν ἀρχῶν.
- Δεν μποροῦμε ὅμως νὰ ξεχάσουμε καὶ τὴ δολοφονία τοῦ ὁμογενῆ Βορειοηπειρώτη Ἀριστοτέλη Γκούμα στὴ Χειμάρρα τὸν Αὔγουστο τοῦ 2010, γιατί ὑπερασπιζόταν τὸ δικαίωμά του στὴ μητρική του γλῶσσα, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὴν ἄνανδρη δολοφονία πρὶν ἀπὸ 3 χρόνια τοῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς 28η Ὀκτωβρίου στὸ Βουλιαράτι.
- Ἡ ἀνθελληνικὴ ἰδεολογία μὲ τὴν ὁποία εἶναι '' διαποτισμένη'' ἡ πολιτικὴ τῆς Ἀλβανίας ἀπέναντι στὴ χώρα μας εἶναι προφανὴς καὶ ἐκδηλώνεται μὲ κάθε εὐκαιρία ὅπως γιὰ παράδειγμα τὸ 2014 μὲ τὴν ἀπογραφὴ τοῦ πληθυσμοῦ ὅταν Ἀλβανοὶ πολῖτες κατήγγειλαν ὅτι οἱ ἀρχὲς νόθευσαν τὴν ἀπογραφὴ τοῦ πληθυσμοῦ μειώνοντας δραματικὰ τὸν ἀριθμὸ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τῶν Ἑλλήνων.
- Ἰδιαίτερα ἐμφανῇς βέβαια ἦταν ἡ ἀνθελληνικὴ αὐτὴ συμπεριφορὰ ἀλλὰ καὶ ἡ ὑπεροψία τῆς ἀλβανικῆς ἡγεσία στὴν περίπτωση ποὺ τὸ 2009 μετὰ ἀπὸ 3 χρόνια διαπραγματεύσεων ὑπεγράφῃ ἡ Συμφωνία γιὰ τὴν ΑΟΖ μὲ τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ τὴν ἀκύρωσε τὸ Συνταγματικὸ Δικαστήριο τῆς Ἀλβανίας μετὰ προσφυγὴ τοῦ Ἔντι Ράμα ἀρχηγοῦ τῆς ἀντιπολιτεύσεως τότε, προφανῶς μὲ ἀπαίτηση τῆς Τουρκίας. Εὔκολα διαπιστώνει κανεὶς ἀπὸ τὸ σκεπτικὸ τῆς ἀπόφασης ὅτι στὴν Ἀλβανία ἔχει υἱοθετηθεῖ πλήρως ἡ τουρκικὴ ὀπτικὴ γωνία γιὰ τὸν ὁρισμὸ τῶν θαλασσίων ζωνῶν καὶ ἂς εἶναι ἀντίθετη μὲ τὶς ἀρχὲς τοῦ διεθνοῦς δικαίου καὶ τὴ Σύμβαση UNCLOS, στὴν ὁποία ἡ Ἀλβανία εἶναι μέλος.
Ὅσον ἀφορᾷ στὶς σχέσεις τοῦ ἀλβανικοῦ παράγοντα μὲ τὰ Σκόπια:
- Ἀπὸ τὰ ἀποτελέσματα τῶν πρόσφατων δημοτικῶν ἐκλογῶν, καταδείχτηκε ἡ ἄνοδος τοῦ ἀλβανικοῦ στοιχείου. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ θὰ ἐπιφέρει ραγδαῖες πολιτικὲς ἐξελίξεις στὴ γειτονική μας χώρα καθιστῶντας τὸν ἀλβανικὸ παράγοντα ρυθμιστὴ αὐτῶν τῶν ἐξελίξεων. Μόλις χθές, 5 Δεκ 2021, μὲ ἀνακοίνωση τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ζάεφ ἔγινε γνωστὴ ἡ συνεργασία σὲ κυβερνητικὸ ἐπίπεδο τοῦ κόμματός του μὲ τὸ μικρὸ ἀλβανικὸ κόμμα ''Συμμαχία γιὰ τοὺς Ἀλβανούς - Ἐναλλακτική'' τοῦ Ἀφρὶμ Γκάσι, ποὺ μέχρι τώρα ἦταν στὴν ἀντιπολίτευση. Ἔτσι μαζὶ καὶ μὲ τὸ μεγαλύτερο ἀλβανικὸ κόμμα τοῦ Ἀλὶ Αχμέτι (DUI), ἡ Κυβέρνηση Ζάεφ ἐξασφαλίζει τοὺς 63 ἀπὸ τοὺς 120 βουλευτὲς στὴ Βουλή. Tο μικρότερο ἀλβανικὸ κόμμα BESA ἐγκατέλειψε τὴν Κυβέρνηση καὶ πέρασε στὴν ἀντιπολίτευση. Ἡ ἐκτίμηση βέβαια εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ κυβερνητικὴ στήριξη στὸν Ζάεφ ἀπὸ τὰ ἀλβανικὰ κόμματα ἀποτελεῖ προσωρινὸ τακτικισμό, προκειμένου ἡ ἀλβανικὴ μειονότητα τῶν Σκοπίων νὰ συμμετάσχει στὸν κυβερνητικὸ σχηματισμὸ καὶ νὰ ἀποτελέσει ρυθμιστὴ τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων στὴ χώρα αὐτή.
- Ἀπὸ τή ''γεωγραφία '' τοῦ πληθυσμοῦ στὰ Σκόπια διαφαίνεται ἡ δυναμικὴ ἀνάπτυξη τοῦ ἀλβανικοῦ πληθυσμοῦ ποὺ ἀποτελεῖ πλέον τὸ 30%- 35% τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ, ἐνῶ τὸ Σλαβικὸ στοιχεῖο θεωρεῖται ἀπὸ τὴν Βουλγαρία ὅτι ἀποτελεῖ μέρος τοῦ Βουλγαρικοῦ Ἔθνους μὲ γλῶσσα Βουλγαρική. Ἡ διπολικὴ αὐτὴ δυναμικὴ ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὶς μακροχρόνιες διαφορὲς καὶ ἐντάσεις μεταξὺ τῶν δύο αὐτῶν ἐθνοτήτων δημιουργοῦν γιὰ τὸ κρατίδιο αὐτὸ συνθῆκες ἀστάθειας καὶ πολιτικῆς πόλωσης ποὺ θὰ ἐπηρεάσουν καταλυτικὰ τὴν σταθερότητα στὴν εὐρύτερη περιοχή.
- Στὴν πόλωση καὶ τὴν ἀστάθεια αὐτὴ δὲν πρέπει νὰ παραβλέψουμε καὶ τὸν ρόλο τοῦ ἀνερχόμενου ἀκροδεξιοῦ ἐθνικιστικοῦ κόμματος τοῦ VMRO τοῦ κ . Μιτσκόσκι ποὺ ἔχει τὴ στήριξη τῆς Τουρκίας.
Κατόπιν αὐτῶν, μὲ τὴν πολιτικὴ καὶ κοινωνικὴ ρευστότητα ποὺ ἀποτυπώνεται τόσο στὸ Κόσσοβο ὅσο καὶ στὰ Σκόπια μὲ ἔντονο τὸν ἀλβανικὸ μεγαλοϊδεατισμό, ἀπαιτεῖται ἡ ἰδιαίτερη προσοχή μας γιὰ τὴν ἐξέλιξη τῆς καταστάσεως στὰ Βαλκάνια. Ἔγκαιρες ἐκτιμήσεις, σοβαρὲς προβλέψεις, ἀποφασιστικὴ πολιτικὴ καὶ ἔξυπνες συμμαχίες θὰ βοηθήσουν νὰ δομήσουμε γιὰ τὴν Πατρίδα μας τὴν Ἐθνικὴ Στρατηγικὴ γιὰ τὰ Βαλκάνια ποὺ θὰ ἀποτελεῖ παράγοντα σταθερότητος, εἰρήνης καὶ ἐμπιστοσύνης πρὸς ὅλους.
Ἀντγος ἐ.ἀ. Θεόκλητος Ρουσάκης
Ἐπίτιμος Διοικητὴς Β' Σώματος Στρατοῦ
Ἐπίτιμος Διοικητὴς Β' Σώματος Στρατοῦ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου