Εἶδαν νὰ στέκονται μαζὶ ἀπέναντι ἀπ᾿ τὸν θρόνο
Νὰ ἐκλιπαροῦν γιὰ ἔλεος καὶ γιὰ ὅσους ἔχουν πόνο!
Λίγο μπροστὰ ὁ Πορφύριος, ξωπίσω του ὁ Ἀνανίας!
Χριστοῦ Ἀπόστολοι ἐκλεκτοὶ ἀγάπης καὶ θυσίας!
Ἀπὸ ψηλὰ ἀφουγκράζονται φωνὲς ἀναγκεμένων!
Ὅσων προστάτευαν στὴ γῆ παθῶν ἐξαρτημένων!
Ἐρείπια, ναυάγια, ἀπελπισιᾶς οἱ σκλάβοι,
ποὺ μόνο ὅποιος σύμπασχε μπορεῖ νὰ καταλάβει!
Σεργιάνι ἀκατάπαυστο στὰ Ἄνω Περιβόλια!
Σύμμαχοι καὶ ὑπερασπιστὲς στοῦ πονηροῦ τὰ βόλια!
Τώρα θὰ ᾿ναι στὸ πλάϊ μας περισσότερο ἀπὸ πρῶτα,
μὲ λογισμὸ καὶ μ᾿ ὄνειρο, μὲ παραδείσου ρότα!
Νὰ ἐκλιπαροῦν γιὰ ἔλεος καὶ γιὰ ὅσους ἔχουν πόνο!
Λίγο μπροστὰ ὁ Πορφύριος, ξωπίσω του ὁ Ἀνανίας!
Χριστοῦ Ἀπόστολοι ἐκλεκτοὶ ἀγάπης καὶ θυσίας!
Ἀπὸ ψηλὰ ἀφουγκράζονται φωνὲς ἀναγκεμένων!
Ὅσων προστάτευαν στὴ γῆ παθῶν ἐξαρτημένων!
Ἐρείπια, ναυάγια, ἀπελπισιᾶς οἱ σκλάβοι,
ποὺ μόνο ὅποιος σύμπασχε μπορεῖ νὰ καταλάβει!
Σεργιάνι ἀκατάπαυστο στὰ Ἄνω Περιβόλια!
Σύμμαχοι καὶ ὑπερασπιστὲς στοῦ πονηροῦ τὰ βόλια!
Τώρα θὰ ᾿ναι στὸ πλάϊ μας περισσότερο ἀπὸ πρῶτα,
μὲ λογισμὸ καὶ μ᾿ ὄνειρο, μὲ παραδείσου ρότα!
Πατέρας εἶναι ἐκεῖνος ποὺ γεννάει... μέσα μας τὸν Χριστό. Ποιμένας αὐτὸς ποὺ ὁδηγεῖ μὲ ἀσφάλεια καὶ νοιάξιμο ἀληθινὸ τὸ ποίμνιο ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος καὶ ποὺ τὸ καταρτίζει, τὸ κάνει πιὸ ἄρτιο, πιὸ ὁλοκληρωμένο δηλαδή, κατηχῶντας καὶ ὑπουργώντας το! Ὑπουργοὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ λαοῦ Του οἱ ποιμένες! Ἀνώτερος τοῦ ὑπουργοῦ Του ὁ Θεὸς καὶ ὁ λαός Του! Ὑπὸ τὸ ἔργο! Τέτοιοι ποιμένες, ὑπουργοὶ τοῦ Ὑψίστου, ἀφοσιωμένοι ὁλοκληρωτικὰ στὸν καταρτισμὸ τοῦ Ἁγίου Λαοῦ τοῦ Ὑψίστου, ἦταν αὐτοὶ οἱ δυό!
Πόσα κοινὰ εἶχαν αὐτοὶ οἱ ἐκλεκτοὶ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ! Μὰ αὐτὸ ποὺ ἰδίως τοὺς ἕνωσε, ἦταν ἡ ἀγάπη ἡ θυσιαστικὴ γιὰ τὸν πάσχοντα συνάνθρωπο, γιὰ τὸν ἐξαρτημένο ἀπὸ τὰ πάθη κακῶς ἔχοντα, γιὰ τὸν πεπτωκότα ἀπελπισμένο, τὸν ναρκομανῆ, τὸν ἀλκοολικό, τὴν πόρνη, ὅποιον δεινῶς πληγωθέντα κυλιέται στῆς ληστρικῆς ἁμαρτίας τὴν ὀδύνη!
Δὲν νομιμοποιοῦσε ἡ διδασκαλία τους μήτε ἐξωράϊζε! Δὲν ἀγαπολογούσαν, μήτε ἀμνήστευαν! Συνέπασχαν! Καταλάβαιναν τὴν δύναμη τῶν φιλεπίστροφων παθῶν, τὴν ροπὴ πρὸς τὴν ἐξάρτηση, τὴν ἀδυναμία τῆς χωρὶς Χριστὸ μὴ ὕπαρξης! Κι ἔπαιρναν ὅλα τὰ μηδενικὰ ποὺ ἔστελνε ὁ Θεὸς στὸν δρόμο τους καὶ τοὺς γιάτρευαν τὶς πληγὲς μὲ ἔλαιον καὶ οἶνον καὶ λάβαιναν αὐτὰ τὴν χαμένη τους ἀξία! Καὶ ἀνέθαλαν οἱ μαραμένοι ἀνθοὶ τῶν ψυχῶν τους! Καὶ γίνονταν διαμάντια πολύτιμα καὶ κῆποι εὐωδέστατοι οἱ ψυχὲς τῶν πρώην παραλυτικῶν καὶ ἀσώτων.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης καὶ ὁ μακαριστὸς π. Ἀνανίας Κουστένης! Ὁ ἕνας ὁ Ἅγιος τῆς Ὁμόνοιας καὶ ὁ ἄλλος ὁ Ἅγιος γέροντας τῶν Ἐξαρχείων! Ἀπὸ τὴν Ὁμόνοια ὡς τὰ Ἐξάρχεια, ἀπὸ τὸν Ἅγιο Γεράσιμο ὡς τὸν Ἅγιο Νεκτάριο, ἀπὸ τὴν πολυκλινικὴ ὡς τὸ ἵδρυμα! Ἕνας ἑξάψαλμος δρόμος! Βήματα μετρημένα! Δρόμοι παλιοὶ ποὺ ἀγάπησα ὅπως ἔγραψε κι ὁ ποιητής! Ὅσο κι ἂν τὰ χνάρια τους προσπαθοῦν νὰ τὰ σβήσουν ἐκεῖνοι ποὺ Θεοστυγὼς τούτους τοὺς δρόμους πλέον περπατοῦν ἢ καὶ παρελαύνουν, αὐτὲς τὶς διαδρομὲς τοῦ Οὐρανοῦ πάντοτε θὰ τὶς θυμίζει καὶ θὰ τὶς φωτίζει τὸ Πανάγιο Πνεῦμα.
Κι ἔτσι θαυμαστά, ὅπως αὐτοὶ οἱ δυὸ θαυμαστὰ μεταφέρονταν, νοερῶς ἢ καὶ ὑποστατικώς, στὸ ἡρωικὸ καὶ μαρτυρικὸ παρελθὸν τῆς Ἁγίας μας Πίστης , ἔτσι καὶ κάποιοι κρυμμένοι ἀπὸ τὸν κόσμο «τρελοὶ» καὶ παράξενοι, τῆς διπλανῆς πόρτας διαλεχτοί, μεταφέρονται στὸ τότε καὶ πηγαίνουν ὡς τὸν Ἅγιο Γεράσιμο νὰ πάρουν εὐχὴ ἀπ᾿ τὸν ταπεινὸ παππούλη τὸν τόσο φωτεινὸ ποὺ θεράπευε ψυχὲς καὶ σώματα μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ καὶ ἔπειτα ἀξημέρωτα νὰ προλάβουν τὸν ξενύχτη παπᾶ Ἀνανία ποὺ ξεκινᾷ τὸν Ὄρθρο ἄλλης μιᾶς σπουδαίας μέρας τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας, συντροφιὰ μὲ τὴν χορεία αὐτῆς τῆς σελίδας τοῦ συναξαριοῦ ποὺ ἐκεῖνος λάτρεψε καὶ ἐμβάθυνε ὅσο ἐλάχιστοι ! Τὰ λόγια τοῦ ἑξάψαλμου στὸ στόμα τῶν ὁδοιπόρων! Ὁ Θεὸς εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες...Ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; Ἵνα τί ἀπωθεῖς τὴν ψυχήν μου; Μὴ ἐγκαταλίπεις με, μὴ ἀποστὴς ἀπ᾿ ἐμοῦ! Μὴν τῷ θυμῷ Σου ἐλέγξῃς με! μηδὲ τὴ ὀργή σου παιδεύσῃς με! Ὅτι ἐπὶ Σοὶ Κύριε ἤλπισα!
Ἔχει παράπονο καὶ τόσο δάκρυ μέσα του ὁ ἑξάψαλμος! Ἡ προσευχὴ τῶν θλιμμένων ἐλπιζόντων! Αὐτοὶ οἱ παράξενοι, τῆς διαδρομῆς Ὁμόνοια - Ἐξάρχεια, τοὺς ἔχουν δεῖ ...τὸν Ἅγιο τῆς Ὁμόνοιας καὶ ἐκεῖνον τῶν Ἐξαρχείων νὰ σεργιανοῦν μαζὶ στὰ περιβόλια τοῦ Παραδείσου. Νὰ ἱκετεύουν γιὰ τὴν δεινὴ περίσταση.
Νὰ δυσωποῦν τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου, νὰ καταλαγιάσει ἡ τρικυμία, νὰ παύσει λυτρωτικὰ αὐτὴ ἡ παρατεταμένη περίοδος τῆς παρακμῆς καὶ τῆς ἀποστασίας. Δὲν γίνεται αὐτοὶ οἱ δυὸ νὰ μὴν σεργιανάνε μαζὶ στοῦ Παραδείσου τὰ περιβόλια! Δὲν μπορεῖ νὰ μὴν ἔχουν κάνει ἐπίσης τὴν διαδρομὴ Παράδεισος - γῆ νὰ μοιάζει μὲ ἐκείνη τῆς Ὁμόνοιας μὲ τὰ Ἐξάρχεια! Καὶ μεταξύ μας, αὐτὸ διαπιστώνεται! Ρωτῆστε ἐκείνους με
τὶς καθαρὲς καρδιές, τοὺς διδαχτοὺς τοῦ Θεοῦ μὲ τὶς πολυόμματες ψυχὲς ποὺ συνεχῶς τοὺς θωροῦν νὰ προχωροῦν μαζὶ στὰ περιβόλια τοῦ Παραδείσου! Τοὺς ἑνώσαμε καὶ ἐμεῖς σὲ αὐτὴν τὴν σειρὰ τῶν ἐκπομπῶν, ὅπως εἴμαστε βέβαιοι πὼς τοὺς ἕνωσε ὁ Δίκαιος Μισθαποδότης Κύριός μας!
Καὶ εἶναι μεγάλη ἡ χαρά μας! Τρισμεγάλη ποὺ θὰ ᾿λεγε ὁ παπα Ἀνανίας! Νὰ ἀναπαυθοῦν οὐ μετρίως οἱ ψυχές μας! Σὰν νὰ ἀκούγονται οἱ φωνές τους:
Κουράγιο βρέ! Δὲν θὰ ἀφήσει ὁ Ἀφέντης Χριστὸς τὸ λαό Του!
Νὰ δυσωποῦν τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου, νὰ καταλαγιάσει ἡ τρικυμία, νὰ παύσει λυτρωτικὰ αὐτὴ ἡ παρατεταμένη περίοδος τῆς παρακμῆς καὶ τῆς ἀποστασίας. Δὲν γίνεται αὐτοὶ οἱ δυὸ νὰ μὴν σεργιανάνε μαζὶ στοῦ Παραδείσου τὰ περιβόλια! Δὲν μπορεῖ νὰ μὴν ἔχουν κάνει ἐπίσης τὴν διαδρομὴ Παράδεισος - γῆ νὰ μοιάζει μὲ ἐκείνη τῆς Ὁμόνοιας μὲ τὰ Ἐξάρχεια! Καὶ μεταξύ μας, αὐτὸ διαπιστώνεται! Ρωτῆστε ἐκείνους με
τὶς καθαρὲς καρδιές, τοὺς διδαχτοὺς τοῦ Θεοῦ μὲ τὶς πολυόμματες ψυχὲς ποὺ συνεχῶς τοὺς θωροῦν νὰ προχωροῦν μαζὶ στὰ περιβόλια τοῦ Παραδείσου! Τοὺς ἑνώσαμε καὶ ἐμεῖς σὲ αὐτὴν τὴν σειρὰ τῶν ἐκπομπῶν, ὅπως εἴμαστε βέβαιοι πὼς τοὺς ἕνωσε ὁ Δίκαιος Μισθαποδότης Κύριός μας!
Καὶ εἶναι μεγάλη ἡ χαρά μας! Τρισμεγάλη ποὺ θὰ ᾿λεγε ὁ παπα Ἀνανίας! Νὰ ἀναπαυθοῦν οὐ μετρίως οἱ ψυχές μας! Σὰν νὰ ἀκούγονται οἱ φωνές τους:
Κουράγιο βρέ! Δὲν θὰ ἀφήσει ὁ Ἀφέντης Χριστὸς τὸ λαό Του!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλη σειρὰ 3 ἐκπομπῶν
Ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλη σειρὰ 3 ἐκπομπῶν
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου