Αυτά λέγω και δεν θα παύσω να λέγω, δια να φροντίση γρήγορα ο καθένας που ακούει, αφού δέχεται το κατάλληλον φάρμακον δια τον εαυτόν του από τα λεγόμενά μας και αφού απαλλαγή από τα πάθη που τον ενοχλούν, να επανακτήση την υγείαν του και να κάμη τον εαυτόν του ικανόν δια την διάπραξιν της αρετής.
Διότι και εις τα σώματα των ασθενών, και αν ακόμη ο ιατρός επιθέση απείρους φοράς τα φάρμακα, ο δε άρρωστος δεν ανέχεται να υφίσταται την θεραπείαν των φαρμάκων, αλλά πολλάς φοράς δυσανασχετών αφού τα επιθέση ο ιατρός, επειδή δεν ανέχεται τον πόνον, αν τα απομακρύνη και δεν δεχθή την ωφέλειαν απ' αυτά, κανείς από τους σκεπτομένους ορθώς δεν θα κατηγορήση τον ιατρόν, ο οποίος επρόσφερεν όλας τας υπηρεσίας του.
Κατά τον αυτόν λοιπόν τρόπον και εδώ, αφού παρασκευάσωμεν από την πνευματικήν διδασκαλίαν το φάρμακον, το επιθέτομεν ημείς, θα εξαρτηθή όμως από σας εις το εξής, και τους πόνους να υποφέρετε και την θεραπείαν να ανεχθήτε και αφού απαλλαγήτε από την ασθένειαν, να επανακτήσετε την αληθινήν υγείαν. Διότι έτσι και σεις οι ίδιοι θα αισθανθήτε μεγάλην ωφέλειαν και ημείς θα έχωμεν μεγάλην παρηγορίαν, βλέποντες εκείνους που προηγουμένως ήσαν ασθενείς, να επανακτούν τόσον γρήγορα την υγείαν των.
Ο καθένας σας λοιπόν, παρακαλώ, αν βέβαια δεν εφρόντιζε προηγουμένως, τουλάχιστον από τώρα ας φροντίζη, εκείνο το ελάττωμα που γνωρίζει, ότι τον ενοχλεί περισσότερον από τα άλλα πάθη, να αποκόπτη αυτό από την ψυχήν του και χρησιμοποιών την ευσεβή σκέψιν ωσάν πνευματικήν μάχαιραν, να απαλλάσση έτσι τον εαυτόν του από το πάθος.
Διότι μας έχει δώσει ο Θεός αρκετήν σκέψιν και ικανήν, εάν θελήσωμεν να προσέξωμεν ολίγον, να νικήσωμεν κάθε πάθος, που γεννάται μέσα μας. Δια τούτο μας έχει αφήσει η χάρις του Πνεύματος με τας Αγίας Γραφάς, τους βίους όλων των αγίων και γραπτήν την δράσιν των, ώστε, αφού μάθωμεν, ότι κατώρθωσαν την αρετήν αν και ήσαν της αυτής με ημάς φύσεως, να μη αδιαφορούμεν δια την διάπραξιν της αρετής.
Διότι και εις τα σώματα των ασθενών, και αν ακόμη ο ιατρός επιθέση απείρους φοράς τα φάρμακα, ο δε άρρωστος δεν ανέχεται να υφίσταται την θεραπείαν των φαρμάκων, αλλά πολλάς φοράς δυσανασχετών αφού τα επιθέση ο ιατρός, επειδή δεν ανέχεται τον πόνον, αν τα απομακρύνη και δεν δεχθή την ωφέλειαν απ' αυτά, κανείς από τους σκεπτομένους ορθώς δεν θα κατηγορήση τον ιατρόν, ο οποίος επρόσφερεν όλας τας υπηρεσίας του.
Κατά τον αυτόν λοιπόν τρόπον και εδώ, αφού παρασκευάσωμεν από την πνευματικήν διδασκαλίαν το φάρμακον, το επιθέτομεν ημείς, θα εξαρτηθή όμως από σας εις το εξής, και τους πόνους να υποφέρετε και την θεραπείαν να ανεχθήτε και αφού απαλλαγήτε από την ασθένειαν, να επανακτήσετε την αληθινήν υγείαν. Διότι έτσι και σεις οι ίδιοι θα αισθανθήτε μεγάλην ωφέλειαν και ημείς θα έχωμεν μεγάλην παρηγορίαν, βλέποντες εκείνους που προηγουμένως ήσαν ασθενείς, να επανακτούν τόσον γρήγορα την υγείαν των.
Ο καθένας σας λοιπόν, παρακαλώ, αν βέβαια δεν εφρόντιζε προηγουμένως, τουλάχιστον από τώρα ας φροντίζη, εκείνο το ελάττωμα που γνωρίζει, ότι τον ενοχλεί περισσότερον από τα άλλα πάθη, να αποκόπτη αυτό από την ψυχήν του και χρησιμοποιών την ευσεβή σκέψιν ωσάν πνευματικήν μάχαιραν, να απαλλάσση έτσι τον εαυτόν του από το πάθος.
Διότι μας έχει δώσει ο Θεός αρκετήν σκέψιν και ικανήν, εάν θελήσωμεν να προσέξωμεν ολίγον, να νικήσωμεν κάθε πάθος, που γεννάται μέσα μας. Δια τούτο μας έχει αφήσει η χάρις του Πνεύματος με τας Αγίας Γραφάς, τους βίους όλων των αγίων και γραπτήν την δράσιν των, ώστε, αφού μάθωμεν, ότι κατώρθωσαν την αρετήν αν και ήσαν της αυτής με ημάς φύσεως, να μη αδιαφορούμεν δια την διάπραξιν της αρετής.
(Ιωάννου Χρυσοστόμου,
Υπόμνημα εις την Γένεσιν, Ομιλία 11η)
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου