«…ἰδού οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν
ἐν τῷ Ἰσραήλ καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον…» (Λουκ. 2,34)
Ἡ ζωὴ ὅσων θέλουν νὰ ζοῦν εὐσεβῶς καὶ θεαρέστως, εἶναι κατάγιομη ἀπὸ διωγμοὺς καὶ πειρασμούς, λοιδορίες, ὕβρεις, εἰρωνεῖες, καταφρόνια, ὑποτίμηση, συκοφαντίες.
-Μήπως εἶμαι ἐξωγήινος; μᾶς ρωτοῦσε τὶς προάλλες μιὰ ψυχούλα... -μήπως τὰ ἔχω χάσει; Γιατί ὅλοι μὲ ἀντιμετωπίζουν ἔτσι, σχεδὸν σὰν τρελό! Ἕνας συνάδελφος στὸ γραφεῖο μου εἶπε, πὼς μὲ αὐτὰ ποὺ λέω εἶμαι γιὰ τὸ luben...(σ.σ διαδικτυακὸ σατυρικὸ κανάλι)
Ἡ πεπερασμένη μας μας λογικὴ ἀδυνατεῖ νὰ ὑποκλιθῇ στὸ ἀπερινόητο καὶ ἀκατάληπτο τοῦ Θεοῦ. Ἐλάχιστα ψήγματα τοῦ μεγαλείου Του μᾶς χαρίζονται σὰν παρηγοριές, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ ἀντέχουμε αὐτὸ τὸ πολλάκις δυσβάσταχτο ἄλγος τῆς στενῆς καὶ τεθλιμμένης ὁδοῦ. Γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ χαιρόμαστε ἐλπίζοντας. Ἐλπίδα (ἔλεγε ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος) εἶναι ἡ χαρὰ πρὶν τὴν χαρά! Ὁ παράδεισος πρὶν τὸν παράδεισο! Καὶ εἶναι αὐτὰ τὰ θαύματα καὶ τὰ θαυμάσια ἀκήρατες πλευρὲς τοῦ Κυρίου μας (ἔτσι τὰ παρομοιάζει ὁ μακαριστὸς Παναγόπουλος) ἀπὸ τὶς ὁποῖες ξεβγαίνουν συνεχῶς ὕδωρ καὶ αἷμα, τῆς πίστης μας τὰ νάματα τὰ ζωοποιά, τὰ σωστικὰ μυστήρια τῆς ζωντανῆς ἀλήθειας!
Εἶναι τὰ θαύματα λοιπόν τα ὑπέρλογα, τὰ ὑπερφυῆ, ποὺ κατὰ τὴν πίστη τοῦ καθενὸς χορηγοῦνται. Μακάριοι βέβαια ὅσοι πιστεύουν δίχως νὰ δοῦν. Ἡ διάκριση, ἡ μεγαλύτερη καὶ μητέρα καὶ ἀδελφὴ ὅλων τῶν ἀρετῶν, εἶναι ἐκείνη ποὺ θὰ ὁδηγήσει τὸν πιστό, εἴτε νὰ κρατήσει καλὰ φυλαγμένο τοῦτο τὸ σημεῖο-δῶρο, εἴτε πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὠφέλεια ψυχῶν, νὰ τὸ κοινολογήσει στοὺς ἀδελφούς του, νὰ χαροῦν καὶ νὰ παρηγορηθοῦν καὶ ἐκεῖνοι, νὰ δοξάσουν τὸν Κύριο, ποὺ συντρίβει τὴ λογική, τῆς φύσεως τὴν τάξη καὶ νὰ ἀναφωνήσουν μὲ δυναμωμένη τὴν ἐλπίδα: Ζεῖ Κύριος τῶν δυνάμεων!
Βέβαια ἐδῶ ἀρχίζει ἡ μεγάλη δοκιμασία, γιατί δὲν εἶναι μόνο οἱ ἄγευστοι καὶ τυφλοί, οἱ ἀπονεκρωμένοι ὁλότελα πνευματικά, ποὺ θὰ σπεύσουν ὅπως εἴπαμε καὶ νωρίτερα νὰ χλευάσουν, μὰ εἶναι καὶ ἄνθρωποι, ἐντὸς πολλῶν εἰσαγωγικῶν, πιστοὶ καὶ πνευματικοί, λαϊκοὶ μὰ καὶ κληρικοί, ποὺ ἀβίαστα θὰ ἀποδώσουν τὸ ὑπέρλογο ποὺ μόλις ἀκούστηκε ἀπὸ μία ταπεινὴ ψυχούλα, ὡς ἀποκύημα φαντασίας, ἢ ἀκόμα καὶ ὁμαδικῆς παράκρουσης, ἂν πολλοὶ ἔγιναν κοινωνοί του, διαστρεβλώνοντας τὴν ἀλήθεια καὶ ζητῶντας ἕνα νέο θαῦμα ἐπὶ τόπου, προκειμένου νὰ πειστοῦν καὶ γιὰ ἐκεῖνο ποὺ ἄκουσαν! «…Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. Ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. Καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθεν…»( Ματθ.16,1-4)
Καὶ ναὶ μὲν ὅπως λένε οἱ πατέρες, πρέπει νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοί, γιατί ὁ μισόκαλος στήνει διαρκῶς δόκανα ὑπερηφανείας καὶ παγίδες οἰήσεως, ἀλλὰ ὅταν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ πατρὸς καὶ μὲ τὴν διάκριση ὁδηγό, ἕνα θαῦμα μας κοινολογεῖται, θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοί, ὥστε νὰ μὴν ὁμοιάσουμε στοὺς φαρισαίους ποὺ κατηγόρησαν, ὦ τῆς βλασφημίας, τὸν Χριστό μας ὅτι συμπράττει μὲ τὸν ἄρχοντα τῶν δαιμονίων γιὰ νὰ ἐκβάλει τὰ δαιμόνια! «…Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια…» (Ματθ.9,32-34)
Θέλουμε θαῦμα γιὰ νὰ πειστοῦμε γιὰ τὸ θαῦμα, σὰν τοὺς φαρισαίους καὶ τοὺς σαδδουκαίους, ποὺ πείραζαν τὸν Κύριο, ὦ τῆς ἐμπαθοῦς ὑποκρισίας, ὦ τῆς πλάνης, ὦ τῆς ζηλοφθονίας τῆς παμίαρης! Ὅλα τὰ ξεχάσαμε μὲ μιᾶς, ὅλα τὰ θαύματα καὶ τὰ θαυμάσια τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας! Σκάνδαλα γιὰ τὴν "ἀνίκητη" λογικὴ τῶν πολλῶν! Τὸ λεῖμμα θὰ κρατήσῃ τὴν πίστη ζωντανή! Θὰ διαβάσουμε μερικὰ τέτοια λοιπὸν σήμερα διάσπαρτα, μὲ θεματικό τους πυρῆνα τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Χριστός μας εἶναι πάντοτε παρών, ἡ Παναγία Μητέρα μας καὶ οἱ γνήσιοι φίλοι του, εἶναι συνεχῶς δίπλα μας! Ἡ λογικὴ ὑποχωρεῖ καὶ νικιέται ἀπὸ τὴν ἄδολη καὶ ἀνυστερόβουλη πίστη τῆς καθαρῆς καρδιᾶς, ποὺ ἀενάως θὰ προκαλῇ καὶ θὰ ἀποτελεῖ σημεῖον ἀντιλεγόμενον! Καθρεφτίζεται ὁ λοιδορούμενος Χριστός μας στὸ πρόσωπο ὅσων πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὠφέλεια καὶ ἐνδυνάμωση τῆς ἐλπίδας τῶν ἀδελφῶν τους τὰ ἀποκαλύπτουν. Τὰ λόγια τοῦ Δικαίου Συμεῶνος, ἡ φωνὴ καὶ ἡ συγκλονιστική του πρόρρηση γιὰ τὸν τέλειο Θεάνθρωπο, δὲν θὰ πάψουν ποτὲ νὰ ἠχοῦν ἕως τὸ τέλος τῆς ἱστορίας...
-Μήπως εἶμαι ἐξωγήινος; μᾶς ρωτοῦσε τὶς προάλλες μιὰ ψυχούλα... -μήπως τὰ ἔχω χάσει; Γιατί ὅλοι μὲ ἀντιμετωπίζουν ἔτσι, σχεδὸν σὰν τρελό! Ἕνας συνάδελφος στὸ γραφεῖο μου εἶπε, πὼς μὲ αὐτὰ ποὺ λέω εἶμαι γιὰ τὸ luben...(σ.σ διαδικτυακὸ σατυρικὸ κανάλι)
Ἡ πεπερασμένη μας μας λογικὴ ἀδυνατεῖ νὰ ὑποκλιθῇ στὸ ἀπερινόητο καὶ ἀκατάληπτο τοῦ Θεοῦ. Ἐλάχιστα ψήγματα τοῦ μεγαλείου Του μᾶς χαρίζονται σὰν παρηγοριές, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ ἀντέχουμε αὐτὸ τὸ πολλάκις δυσβάσταχτο ἄλγος τῆς στενῆς καὶ τεθλιμμένης ὁδοῦ. Γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ χαιρόμαστε ἐλπίζοντας. Ἐλπίδα (ἔλεγε ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος) εἶναι ἡ χαρὰ πρὶν τὴν χαρά! Ὁ παράδεισος πρὶν τὸν παράδεισο! Καὶ εἶναι αὐτὰ τὰ θαύματα καὶ τὰ θαυμάσια ἀκήρατες πλευρὲς τοῦ Κυρίου μας (ἔτσι τὰ παρομοιάζει ὁ μακαριστὸς Παναγόπουλος) ἀπὸ τὶς ὁποῖες ξεβγαίνουν συνεχῶς ὕδωρ καὶ αἷμα, τῆς πίστης μας τὰ νάματα τὰ ζωοποιά, τὰ σωστικὰ μυστήρια τῆς ζωντανῆς ἀλήθειας!
Εἶναι τὰ θαύματα λοιπόν τα ὑπέρλογα, τὰ ὑπερφυῆ, ποὺ κατὰ τὴν πίστη τοῦ καθενὸς χορηγοῦνται. Μακάριοι βέβαια ὅσοι πιστεύουν δίχως νὰ δοῦν. Ἡ διάκριση, ἡ μεγαλύτερη καὶ μητέρα καὶ ἀδελφὴ ὅλων τῶν ἀρετῶν, εἶναι ἐκείνη ποὺ θὰ ὁδηγήσει τὸν πιστό, εἴτε νὰ κρατήσει καλὰ φυλαγμένο τοῦτο τὸ σημεῖο-δῶρο, εἴτε πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὠφέλεια ψυχῶν, νὰ τὸ κοινολογήσει στοὺς ἀδελφούς του, νὰ χαροῦν καὶ νὰ παρηγορηθοῦν καὶ ἐκεῖνοι, νὰ δοξάσουν τὸν Κύριο, ποὺ συντρίβει τὴ λογική, τῆς φύσεως τὴν τάξη καὶ νὰ ἀναφωνήσουν μὲ δυναμωμένη τὴν ἐλπίδα: Ζεῖ Κύριος τῶν δυνάμεων!
Βέβαια ἐδῶ ἀρχίζει ἡ μεγάλη δοκιμασία, γιατί δὲν εἶναι μόνο οἱ ἄγευστοι καὶ τυφλοί, οἱ ἀπονεκρωμένοι ὁλότελα πνευματικά, ποὺ θὰ σπεύσουν ὅπως εἴπαμε καὶ νωρίτερα νὰ χλευάσουν, μὰ εἶναι καὶ ἄνθρωποι, ἐντὸς πολλῶν εἰσαγωγικῶν, πιστοὶ καὶ πνευματικοί, λαϊκοὶ μὰ καὶ κληρικοί, ποὺ ἀβίαστα θὰ ἀποδώσουν τὸ ὑπέρλογο ποὺ μόλις ἀκούστηκε ἀπὸ μία ταπεινὴ ψυχούλα, ὡς ἀποκύημα φαντασίας, ἢ ἀκόμα καὶ ὁμαδικῆς παράκρουσης, ἂν πολλοὶ ἔγιναν κοινωνοί του, διαστρεβλώνοντας τὴν ἀλήθεια καὶ ζητῶντας ἕνα νέο θαῦμα ἐπὶ τόπου, προκειμένου νὰ πειστοῦν καὶ γιὰ ἐκεῖνο ποὺ ἄκουσαν! «…Καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι πειράζοντες ἐπηρώτησαν αὐτὸν σημεῖον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτοῖς. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυρράζει γὰρ ὁ οὐρανός· καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυρράζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός. Ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι; Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου. Καὶ καταλιπὼν αὐτοὺς ἀπῆλθεν…»( Ματθ.16,1-4)
Καὶ ναὶ μὲν ὅπως λένε οἱ πατέρες, πρέπει νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοί, γιατί ὁ μισόκαλος στήνει διαρκῶς δόκανα ὑπερηφανείας καὶ παγίδες οἰήσεως, ἀλλὰ ὅταν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ πατρὸς καὶ μὲ τὴν διάκριση ὁδηγό, ἕνα θαῦμα μας κοινολογεῖται, θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε πολὺ προσεκτικοί, ὥστε νὰ μὴν ὁμοιάσουμε στοὺς φαρισαίους ποὺ κατηγόρησαν, ὦ τῆς βλασφημίας, τὸν Χριστό μας ὅτι συμπράττει μὲ τὸν ἄρχοντα τῶν δαιμονίων γιὰ νὰ ἐκβάλει τὰ δαιμόνια! «…Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια…» (Ματθ.9,32-34)
Θέλουμε θαῦμα γιὰ νὰ πειστοῦμε γιὰ τὸ θαῦμα, σὰν τοὺς φαρισαίους καὶ τοὺς σαδδουκαίους, ποὺ πείραζαν τὸν Κύριο, ὦ τῆς ἐμπαθοῦς ὑποκρισίας, ὦ τῆς πλάνης, ὦ τῆς ζηλοφθονίας τῆς παμίαρης! Ὅλα τὰ ξεχάσαμε μὲ μιᾶς, ὅλα τὰ θαύματα καὶ τὰ θαυμάσια τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας! Σκάνδαλα γιὰ τὴν "ἀνίκητη" λογικὴ τῶν πολλῶν! Τὸ λεῖμμα θὰ κρατήσῃ τὴν πίστη ζωντανή! Θὰ διαβάσουμε μερικὰ τέτοια λοιπὸν σήμερα διάσπαρτα, μὲ θεματικό τους πυρῆνα τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Χριστός μας εἶναι πάντοτε παρών, ἡ Παναγία Μητέρα μας καὶ οἱ γνήσιοι φίλοι του, εἶναι συνεχῶς δίπλα μας! Ἡ λογικὴ ὑποχωρεῖ καὶ νικιέται ἀπὸ τὴν ἄδολη καὶ ἀνυστερόβουλη πίστη τῆς καθαρῆς καρδιᾶς, ποὺ ἀενάως θὰ προκαλῇ καὶ θὰ ἀποτελεῖ σημεῖον ἀντιλεγόμενον! Καθρεφτίζεται ὁ λοιδορούμενος Χριστός μας στὸ πρόσωπο ὅσων πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ὠφέλεια καὶ ἐνδυνάμωση τῆς ἐλπίδας τῶν ἀδελφῶν τους τὰ ἀποκαλύπτουν. Τὰ λόγια τοῦ Δικαίου Συμεῶνος, ἡ φωνὴ καὶ ἡ συγκλονιστική του πρόρρηση γιὰ τὸν τέλειο Θεάνθρωπο, δὲν θὰ πάψουν ποτὲ νὰ ἠχοῦν ἕως τὸ τέλος τῆς ἱστορίας...
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου