Οἱ πολλὲς χιλιάδες τῶν Νεομαρτύρων ἀποτέλεσαν τὴν ἐμπροσθοφυλακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Γένους κατὰ τὴν Τουρκοκρατία.
Διακόσια χρόνια μετὰ τὴν Ἐπανάσταση, παρότι πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ἰδιαίτερα γνωστοὶ καὶ τιμῶνται πολὺ στὶς ἰδιαίτερες πατρίδες τους, ὡς Ἕλληνες δὲν ἔχουμε συνειδητοποιήσει πλήρως ὅτι σὲ αὐτοὺς ὀφείλεται καὶ τὸ 1821 καὶ ἡ ἐπιβίωσή μας.
Πολὺ ἁπλᾶ ἡ πίστη τους καὶ ἡ ἄρνηση νὰ γίνουν μουσουλμᾶνοι ἦταν ποὺ διατήρησαν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸν Ἑλληνισμὸ τότε. Τότε ποὺ Ἕλληνας σήμαινε μόνο ὀρθόδοξος καὶ ὅποιος ἀλλαξοπιστοῦσε χάνονταν καὶ γιὰ τὸ Γένος.
Ὅποιος δυστυχὴς ὑπέκυπτε στὶς ἀπειλὲς καὶ τὰ βασανιστήρια καὶ γινόταν μουσουλμᾶνος ἔπαυε ἀμέσως νὰ συγκαταλέγεται ἀπὸ τοὺς Τούρκους ἀνάμεσα στοὺς Ἕλληνες, ἀλλὰ καὶ ὁ ἴδιος διέκοπτε τοὺς δεσμοὺς μαζί τους, γιὰ νὰ μὴν τὸν ὑποψιάζονται πλέον οἱ νέοι ὁμόπιστοί του γιὰ κρυπτοχριστιανισμό.
Ἄν δὲν ὑπῆρχαν οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες, τὸ κῦμα τοῦ ἐξισλαμισμοῦ θὰ εἶχε τόσο γιγαντωθεῖ, ὥστε ὅλοι οἱ δικοί μας θὰ εἶχαν γίνει μουσουλμᾶνοι καὶ ἄρα "οὔτε Ἁγία Λαύρα θἄχαμε, οὔτε 21" ποὺ λέει καὶ τὸ τραγούδι.
Ἐπειδὴ τότε στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία μόλις κανεὶς γινόταν μουσουλμᾶνος, γινόταν ἀμέσως ἀνώτερος. Μποροῦσε νὰ ἔχει πολὺ καλύτερη καὶ ἀνετότερη ζωὴ κοσμικὰ ἀπὸ ὅ,τι εἶχε μέχρι τότε ὡς χριστιανός. Δὲν ὑπῆρχε λοιπὸν κανένας ἄλλος λόγος γιὰ κάποιον νὰ μὴν τουρκέψει ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία.
Ἡ πίστη τῶν Νεομαρτύρων στὸν Χριστὸ κράτησε τὸ Γένος, ἔκανε ξεκάθαρα τὰ ὅρια ἀνάμεσα στοὺς Χριστιανοὺς καὶ τοὺς Μουσουλμάνους καὶ ἔφερε τὸν Ἀγῶνα του 1821 γιὰ νὰ ὑποκατασταθεῖ ἡ Ὀθωμανικὴ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία, ὅπως καὶ ἦταν ὁ πασίδηλος στόχος τῆς Ἐπανάστασης μέχρι ποὺ παρενέβησαν οἱ Εγγλέζοι μὲ τοὺς πράκτορές τους καὶ τὴν χειραγώγησαν μὲ τελικὸ ἀποτέλεσμα νὰ τὴν κολοβώσουν.
Ἀπὸ ὅλο αὐτὸ τὸ περικείμενον ἡμῖν νέφος τῶν Νεομαρτύρων, θυμηθήκαμε σήμερα τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Τουρκολέκα, τὸν ἀδελφὸ τοῦ Νικηταρά τοῦ Τουρκοφάγου. Παιδομάρτυρας, καθὼς μαρτύρησε σὲ ἡλικία 11 ἐτῶν τὸ 1816.
Οἱ Τοῦρκοι ἀποκεφάλισαν μπροστά του τὸν πατέρα του καὶ ἕναν οἰκογενειακὸ φίλο καὶ πίστευσαν οἱ κακόμοιροι ὅτι ὁ μικρὸς Ἰωάννης κατατρομαγμένος ἀπὸ τὴν ἐκτέλεση τοῦ πατέρα του καὶ παραδομένος στὰ χέρια τους θὰ φοβόταν καὶ θὰ γινόταν μουσουλμᾶνος.
Πόση ὅμως ἀπογοήτευση θὰ αἰσθάνθηκαν, ὅταν ὁ ἅγιος μὲ ἀνδρικὸ πραγματικὰ φρόνημα δὲν ἀρνήθηκε τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἀπάντησε ὅτι θὰ πάει ἐκεῖ ποὺ πῆγε καὶ ὁ πατέρας του.
Ἀπὸ τέτοιες οἰκογένειες βγῆκαν οἱ ἥρωες τοῦ 21 γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ Θεός τοὺς ἀξίωσε νὰ κάνουν αὐτὸ τὸ μικρὸ θαῦμα καὶ νὰ ξαναδημιουργήσουν ἑλληνικὸ κράτος μετὰ ἀπὸ 400 σκλαβιᾶς.
Ἄν θέλουμε νὰ εἴμαστε ἀντικειμενικοὶ κριτὲς τῶν πραγμάτων, θὰ πρέπει νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι κανένας λαὸς καὶ καμία πίστη δὲν ἐπιβίωσε καὶ δὲν κατόρθωσε νὰ ξαναχτίσει κράτος μετὰ ἀπὸ 400 χρόνια σκλαβιᾶς σὲ ξένο καὶ ἀλλόθρησκο δυνάστη. Μόνο οἱ ὀρθόδοξοι τὸ ἔκαναν αὐτό. Τυχαῖο θὰ πεῖ κανείς....
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου