Σάββας Ἠλιάδης: ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ - ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΥΠΑΡΞΕΏΣ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΑΥΤΩΝ

 

 ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

 

«Ὅσω γὰρ ἂν μύρια πάσχῃ τὸ σῶμα, τοσούτῳ χρηστοτέρας ἔχει τὰς ἐλπίδας ἡ ψυχὴ καὶ λαμπροτέρα γίνεται, καθάπερ χρυσίον πυρούμενον ἐπὶ πλέον... Τὰ γὰρ βλεπόμενα πρόσκαιρα. Οὐκοῦν καὶ αἱ θλίψεις τοιαῦται. Τὰ δὲ μὴ βλεπόμενα αἰώνια. Οὐκοῦν καὶ οἱ στέφανοι τοιοῦτοι». (Ἰ. Χρυσόστομος)

Ὅσο περισσότερα, βαριὰ καὶ ἀμέτρητα ὑποφέρει τὸ σῶμα, τόσο πιὸ εὐλογημένο ἀποτέλεσμα ἐπιφέρουν οἱ ἐλπίδες στὴν ψυχὴ καὶ τὴν καθιστοῦν λαμπρότερη, καθαρότερη, φωτεινότερη, ὅπως συμβαίνει μὲ τὸν χρυσό, ὅταν πυρώνεται περισσότερο... Διότι, τὰ παρόντα ποὺ βλέπουμε, εἶναι καὶ πρόσκαιρα. Ἄρα καὶ οἱ θλίψεις εἶναι πρόσκαιρες. Αὐτὰ δὲ ποὺ δὲν φαίνονται, εἶναι αἰώνια. Ἄρα καὶ τὰ στεφάνια εἶναι αἰώνια.

Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνική:
Σάββας Ἠλιάδης

 

_____________________________________

 

 

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΥΠΑΡΞΕΏΣ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΑΥΤΩΝ

 

«Ὁ Θεὸς γὰρ τῆς κοινῆς προμηθούμενος εὐταξίας, τοὺς μὲν ἄρχειν, τοὺς δὲ ἄρχεσθαι ὠκονόμησεν, οίόν τινα χαλινὸν τοῖς ἀδικοῦσι, τῶν ἀρχόντων τὸ δέος περιτιθείς. Ἰστέον μέντοι ὡς τὸ ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι τῆς τοῦ Θεοῦ προμηθείας ἐξήρτησεν ὁ θεῖος Ἀπόστολος (Ρωμ.13,1), οὐ τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα ἄρχειν. Οὐ γὰρ τοῦ Θεοῦ χειροτονία τῶν ἀδίκων ἡ ἐξουσία». (Θεοδώρητος)

Θέλοντας ὁ Θεὸς νὰ ἐξασφαλίσει τὴν κοινὴ εἰρηνικὴ συνύπαρξη τῶν ἀνθρώπων, προέβλεψε ὥστε μερικοὶ νὰ εἶναι ἄρχοντες καὶ οἱ λοιποὶ ἀρχόμενοι, θέτοντας κατὰ κάποιον τρόπο σὰν χαλινάρι στοὺς ἄδικους τὸν φόβο τῶν ἀρχόντων. Ἄς γνωρίζετε λοιπὸν πὼς τὸ "ἄρχειν" καὶ τὸ "ἄρχεσθαι" τὸ ἐξαρτᾷ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπὸ τὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ (Ρωμ. 13,1), ὄχι ὅμως τὸ ἂν θὰ ἐξουσιάζει ὁ τάδε ἢ ὁ τάδε. Διότι, τελικῶς, δὲν εἶναι ἐπιλογὴ τοῦ Θεοῦ, ἂν θὰ βρεθοῦν στὴν ἐξουσία οἱ ἄδικοι.
(Σημ: Ἄρα εἶναι δική μας ἡ εὐθύνη τῆς ἐπιλογῆς, διὰ τοῦ δικαιώματος συμμετοχῆς στὴν ἐκλογικὴ διαδικασία!)

Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια:  

Σάββας Ἠλιάδης

«Πᾶνος»