Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

 

Γράφει ο Δαναός 
 
Από την στιγμή της γέννησης, το πρώτο πραγματικό κλάμα είναι για τροφή, σε όλα τα όντα, σε όλη την τροφική πυραμίδα.
Είναι το Α καί το Ω για την επιβίωση, για την ολοκλήρωση, για την ίδια την ύπαρξή μας.
ΑΡΑ Η ΤΡΟΦΗ ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ.
ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΥΓΕΙΑΣ!!!!!!
 
ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΕΥΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΘΥΜΟΙ ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΙΣΩΣ ΛΙΓΟΙ, ΙΣΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΥΒΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ.
 
Ένας από τους σκληρότερους δικτάτορες ο Στάλιν, για να δείξει στους στρατηγούς του, πώς μπορούν να στερούν τα πάντα από τους ανθρώπους και μετά να τους ακολουθούνε και να τους αγαπάνε, τους έκανε το πιό κατω πείραμα με μια κοτα.
Και αυτός το διδάχθηκε από ίσως κάποιον πιο χειρότερο, αλλά όχι τόσο διάσημο.
Πήρε την κότα και άρχισε να την ξεπουπουλιάζει ζωντανή.
Πόνος φοβερός κραυγές αίματα, σπάραζε καί ο μισάνθρωπος συνέχιζε..
Όταν η κότα βρέθηκε σχεδόν ετοιμοθάνατη ξαπλωμένη, πήρε μια χούφτα στάρι και το έβαλε μπροστά της!
Η ΚΟΤΑ ΑΝΑΣΗΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ....ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΕΡΙΧΝΕ ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΛΙΓΑ ΛΙΓΑ ΣΠΥΡΙΑ ΚΑΙ Η ΚΟΤΑ ΑΙΜΟΡΑΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ!!
Γύρισε τότε και είπε.
ΕΤΣΙ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΤΑΙ Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ.
 
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με άπειρες παραλλαγές, στους λαούς από τα αποβράσματα του κακού πού είναι το τίποτα σε πλήθος, μπροστά στο σύνολο από καλούς ανθρώπους.
Όπως πάντα ένας, με την σύμπραξη υποτακτικών του, καθορίζει τις ζωές εκατομμυρίων.
ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ, ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ, ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ, ΤΙΣ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΑ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΝΕ, ΨΙΧΟΥΛΑ.
ΙΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΤΑ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΟΣ ΓΕΝΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΞΑΠΑΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΕΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΟΥ.
Καί χωρίς να το καταλαβαίνουμε και εμείς οι άνθρωποι το ίδιο σχεδόν κάνουμε, χωρίς όμως κακές σκέψεις, στα ζωάκια αλλά από αγάπη.
Με λίγο τροφή τα κάνουμε να μας αγαπάνε και να εξαρτώνται από εμάς και γίνονται παντοτινοί φίλοι και παρέα μας.
 
ΤΕΛΙΚΑ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΙΣΩΣ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΚΟ ΣΤΑΡΙΟΥ!!! 
ΑΝ ΤΟΝ ΦΑΜΕ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟΣ, ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ ΑΝ ΦΥΤΡΩΣΕΙ ΣΑΝ ΣΚΕΨΗ, ΛΟΓΙΚΗ, ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΦΟΒΙΑ, ΤΟΤΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.  
 
ΥΓ Μία μικρή όπως πάντα κουβεντούλα με τα μικρά μηνύματά της ... 
Σας ευχαριστώ.
 
«Πᾶνος»

2 σχόλια:

  1. ΕΥΓΕ ΔΑΝΑΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ... ΕΞΑΙΡEΤΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ...ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ, Η ΝΕΑ ΑΤΑΞΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ...ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ, ΠΡΟΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΦΥΓΟΥΜΕ ΝΩΡΙΣ, ΕΙΤΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΑΡΑΤΟ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ, ΞΕΠΟΥΠΟΥΛΙΑΣΜΕΝΟΙ... ΤΟ ΑΠΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ... ΔΙΟΤΙ ΗΘΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΧΟΥΜΕ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ, ΤΩΝ ΕΓΓΟΝΙΩΝ ΜΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ...
    ΑΛΛΑ ...

    Έγινε παρεξήγηση κι εξήγηση δε δώσαμε
    το φίλο μας προδώσαμε μια δύσκολη στιγμή

    Ήταν η ώρα τέσσερις κι οι τέσσερις χαθήκανε
    τα λόγια ξεχαστήκανε κι ακόμα να φανεί

    Κυλάει το δαχτυλίδι σου μέσα από το μαντήλι σου
    μα το `δαν κάποιοι φίλοι σου κι είπαν πως θα βρεθεί

    Στείλε μου μιαν εξήγηση να φύγει η παρεξήγηση
    γιατί η καρδιά μου λύγισε κοντεύει να χαθεί
    Ο Μάνος Χατζιδάκις, Έγινε παρεξήγηση ( Η προδοσία )


    -«Ποιητές: Φτωχοί λαθρεπιβάτες πάνω στις φτερούγες των πουλιών
    την ώρα που πέφτουν χτυπημένα.»
    (Τάσος Λειβαδίτης)

    -«Άφησες τους φτωχούς φτωχοί να μείνουνε χρόνια και χρόνια
    γιατί ήτανε οι πόθοι τους πιο όμορφοι απ’ τον Παράδεισό σου.
    Πεθάνανε, αλίμονο, πριν δουν το φως σου
    πεθάνανε μακάριοι, όμως –και σαπίσαν παρευθύς.»

    (Μπ. Μπρεχτ)

    ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΕ ΥΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΥΜΑΡΕΙΑ ΤΗΝ ΑΣΩΤΗ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΖΩΗ ΤΟΥ, ΑΣ ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΝΟ ΚΑΙ ΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ, ΠΟΥ ΤΟΥ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΜΑΣ ... ΑΥΤΟΙ ΦΤΑΙΝΕ ή ΕΜΕΙΣ;

    Ας προσέχαμε λοιπόν φαύλη γυναικί. Μέλι γαρ αποστάζει από χειλέων γυναικός πόρνης, ή προς καιρόν λιπαίνει σον φάρυγγα, ύστερον μέντοι πικρότερον χολής ευρήσεις και ηκονημένον μάλλον μαχαίρας διστόμου.
    – Μην πιστεύεις ανήθικη γυναίκα (και άνδρα), γιατί από τα δόλια χείλη της πόρνης γυναικός στάζει μέλι, το οποίο για λίγο μόνον γλυκαίνει τον φάρυγγά σου και ύστερα θα διαπιστώσεις ότι είναι πικρότερο από χολή και πιο ακονισμένο από δίστομο μαχαίρι.
    Παλαιά Διαθήκη (Παροιμοίαι Ε’ 3)

    ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ

    Mundus vult decipi, ergo decipiatur. (Ο κόσμος θέλει να εξαπατηθεί, άσ’ τον λοιπόν να εξαπατηθεί.)
    ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
    ΥΓ.Και τις ημύνθη, από δαύτους περί πάτρης;
    Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.(100 χρόνια πριν. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
    Και συνεχίζει ο άμοιρος πλανεμένο καλός λαός μας, αιμορραγώντας να τρώει τους λίγους σπόρους του σιταριού ... που του πετάνε ....
    ΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Θα αναφερθώ στο "πρόστιμο", το οποίο επέβαλε η "έννομη" πολιτεία στους "άνομους" πολίτες, στους οποίους εκουσίως κατατάσσομαι. Καταρχάς, η λέξη πρόστιμο για μας σημαίνει παράσημο! Εμείς την αναλύουμε γραμματικώς κατά την δική μας συνείδηση: προς+τιμή= προς τιμήν σου! Και έτσι την αποδεχόμαστε! Με τα φτωχά και ευτελή τεχνάσματα των ανόητων και απερίσκεπτων και αφιλάνθρωπων αρχόντων- δυναστών, που τα προσπερνάμε αδιάφοροι και που δεν μπορούν να αγγίξουν ούτε καν αυτήν την επιπολή της συνειδήσεώς μας, συνεχίζουμε μπροστά, κοιτάζοντας προς την αλήθεια! Δόξα τω Θεώ, που μας χαρίζει την ελάχιστη αντίληψη, ώστε να είμαστε σε θέση να βλέπουμε σφαιρικά τα τεκταινόμενα ανά την υφήλιο και την πατρίδα μας και να μένουμε σταθεροί στην πορεία μας. Δυστυχώς, δεν πείθει το παραμύθι. Δεν μπορεί, μέσα σε όλην αυτήν την σύγχυση και την απαξίωση των ιερών που επικρατεί στην αγαπημένη μας πατρίδα να μας πείσουν να κάνουμε το θέλημά τους, με την ... προς τιμή μας, διαχρονικά, εύφημη μνεία! Αν και παράνομοι, θα την καταθέσουμε νομίμως! Μένουμε ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή