Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022

Μια διδακτική ιστορία : μετάνοια και ...επερχόμενα!

 

Από τον αγαπητό πνευματικό αδελφό Θεόδωρο:
 
Κολήσαμε τις ψυχές μας στα επερχόμενα λες και αυτό θα μας δώσει το προειδοποιητικό μήνυμα της σωτηρίας μας.
 
Σήμερα με τηλεφώνησε η γυναίκα μου. Γιατρός στο επάγγελμα. Μόλις είχε δει ένα ασθενή με πολύ σοβαρό θέμα.
 
Ο άνθρωπος είχε πέσει θύμα σοβαρότατου τροχαίου. Χωρίς να το έχει προκαλέσει ο ίδιος. Διεράγει το μισό του κρανίο. Της έδειξε τη συραφή που ξεκινούσε απ' το ένα μάτι και κατέληγε στο πίσω μέρος της κεφαλής. 'Εκανε ένα μήνα στην εντατική και όλοι τον είχαν ξεγραμμένο. Οι γιατροί όταν συνήλθε έμειναν έκπληκτοι. Του είπαν 1 περίπτωση στο εκατομύριο ήταν να ζήσει.
 
Η γυναίκα μου κατάλαβε αμέσως ότι είχε μπροστά της περίπωση θαύματος. Του ζήτησε ευθέως να της πει ποιος άγιος τον έσωσε.

Ο άνθρωπος αυτός της είπε ότι μετά τη σύγκρουση ένιωσε την ψυχή του να φεύγει από το σώμα του. Βρέθηκε σε ένα ατελείωτο τόπο σαν πράσινο λιβάδι όπου βρισκόταν αμέτρητες ψυχές. Περίμεναν όλες την κρίση και μία μία κατευθυνόταν προς δύο πόρτες και ανάλογα με την αντίστοιχη κρίση έμπαιναν στη δεξιά ή αριστερή πόρτα. Όταν ήρθε και η δική του σειρά τοποθετήκε μπροστά απ' τις πόρτες και περίμενε την απόφαση.
 
Μέσα του αισθανόταν ότι η απόφαση θα έβγαινε για την αριστερή πόρτα. Λίγο πριν όμως ακουστεί αυτή η φρικτή απόφαση εμφανίστηκε ένας άγιος που του είπε. "Παρακάλεσα και προσευχήθηκα πολύ στο Θεό για σένα. Να σου δώσει λίγο διάστημα ζωής ακόμη, να προλάβεις να μετανοήσεις γιατί είσαι άνθρωπος καλής προαίρεσης. Είμαι ο άγιος Μόδεστος που τιμάται στο χωριό σου. Να ξέρεις ότι σε φυλάνε οι προσευχές των γονέων σου (ο πατέρας του ήταν ιερέας), που εσφάγησαν απ' τους Τούρκους μέσα στην εκκλησία του χωριού.
 
Να γυρίσεις πίσω και να τους τιμήσεις στο υπόλοιπο της ζωής, που θα σου χαρίσει ο Κύριος εργαζόμενος την αρετή με διαρκή μετάνοια . Δεν ξέρεις πόσο διάστημα θα σου χαρίσει ο Κύριος και πότε θα σε ξανακαλέσει για να βγεί η απόφαση που δεν βγήκε σήμερα. Πήρες παράταση μετανοίας. Μη χάσεις αυτή την ευκαιρία με ανέμελη ζωή".

Ο άνθρωπος συγκλονίστηκε και του ζήτησε τι θα μπορούσε να κάνει για να τον ευχαριστήσει. Αυτός του απάντησε ότι δεν πρέπει να ευχαριστεί τον ίδιο, αλλά όσο ζει να δοξάζει Κύριο το Θεό του. Και πρόσθεσε ότι καλό θα ήταν να ολοκληρώσει το σπίτι του (την εκκλησία του), που είχε παραμεληθεί απ' τους συγχωριανούς του.
 
Και τώρα αυτός ο άνθρωπος ασχολείται με την ανακαίνιση της εκκλησίας και σε όποιον τον ρωτάει γιατί το κάνει αυτό διηγείται την ιστορία του ωφελώντας πολλές ψυχές.

Επομένως, η ουσία είναι να αντιληφθούμε, ότι ο δρόμος για τη σωτηρίας μας είναι τα έργα της αρετής και η διαρκής μετάνοια και ας μη περιμένουμε προειδοποιητικά μηνύματα για να το πράξουμε.
 
Πιθανόν καθώς περιμένουμε προειδοποιήσεις, επερχόμενα, πείνες και πολέμους να έρθει απροειδοποίητα η δική μας σειρά για να κληθεί η ψυχή μας σε απολογία. 
 
Αλλά τότε θά 'χουμε την παρρησία που βρήκε ανέλπιστα ο άνθρωπος της παραπάνω ιστορίας, ή θα ακούμε την απόφαση για να πάμε στην αριστερή πόρτα και να χτυπάμε το κεφάλι μας τότε, γιατί σπαταλήσαμε το χρόνο μας άδικα σε ατέρμονες συζητήσεις χωρίς πνευματικό συντελεστή;
 
Τα επερχόμενα είναι ένα μαχαίρι. Κόβεις με την καλή πλευρά; Ωφελείσαι και συνεχίζεις χωρίς άγχος την πνευματική σου ζωή.
 
Ασχολείσαι μόνο με το πότε θα γίνουν τα γεγονότα και το που και το ποιος είναι ο αντί και ποιός ο μαρμαρωμένος; Γεμίζει άγχος η ζωή σου και κόβεις με την πλευρά που δεν κόβει τίποτα. Ασχολείσαι με πάθος με τα επερχόμενα και περιμένεις πως και πως την επόμενη πληροφορία για να μετακινηθείς την κατάλληλη στιγμή μπας και γλυτώσεις απ' τον σεισμό ή να τρέξεις στα supermarket λίγο πρωτού χρεωκοπήσουμε; Ε τότε ζεις ήδη στο χώρο της αριστερής πόρτας και έχεις βυθίσει το μαχαίρι στον εαυτό σου.
__________________________
Σημείωση "ΗΓΓΙΚΕΝ" :
Όποιος δεν έχει πνευματικό και δεν ακολουθεί τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, κακώς ασχολείται με τα θέματα των όσων περιμένουμε να 'ρθούνε.
Όπως ξαναγράψαμε, είναι σαν έναν αθλητή που αντί να προπονείται διαβάζει εφημερίδες περί του αγώνος που έχει να αντιμετωπίσει ο οποίος δεν γνωρίζει πότε ακριβώς θα αρχίσει...

 
«Πᾶνος» 

2 σχόλια:

  1. Προσευχή του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ




    Δέσποτα, Κύριε του ουρανού και της γης, Βασιλεύ των αιώνων, ευδόκησε να ανοιχθεί και για μένα η θύρα της μετανοίας, ώστε με πόνο καρδιάς να προσεύχομαι σε Εσένα τον μόνο αληθινό Θεό, τον πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, το φως του κόσμου. Δέξου, πολυεύσπλαχνε, την δέησή μου.
    Μην την απορρίψεις.

    Συγχώρησε κάθε κακό που έκανα νικημένος από την προαίρεσή μου. Ζητώ ανάπαυση και δεν τη βρίσκω, γιατί η συνείδησις με ελέγχει.

    Προσδοκώ ειρήνη, αλλά ειρήνη δεν έχω εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών μου.
    Άκουσε, Κύριε, μια καρδιά που σε επικαλείται.
    Μην βλέπεις τα κακά μου έργα. Επίβλεψε στην ασθένεια της ψυχής μου και σπεύσε να με θεραπεύσεις από τα βαριά μου τραύματα.
    Δώσε μου καιρό μετανοίας με το έλεος της φιλανθρωπίας Σου. Ελευθέρωσέ με από τα πάθη.

    Μην με κρίνεις σύμφωνα με την δικαιοσύνη Σου.

    Μην μου ανταποδώσεις κατά τα έργα μου, για να μη χαθώ εντελώς. Εισάκουσέ με Κύριε, γιατί βρίσκομαι σε απόγνωση. Αφού έχασα κάθε ελπίδα και σκέψη για την διόρθωσή μου, προσπίπτω στους οικτιρμούς Σου. Ελέησέ με τον ξεπεσμένο και κατάκριτο για τις αμαρτίες μου.

    Λυπήσου με,  Δέσποτα, γιατί συνέχομαι από πλήθος ανομιών και μοιάζω αλυσοδεμένος με αυτές. Εσύ μόνον γνωρίζεις να ελευθερώνεις και να θεραπεύεις.

    Γι’ αυτό σε όλες τις φοβερές μου αρρώστιες επικαλούμαι μόνον Εσένα, τον ιατρό των ασθενούντων, τον οδηγό των πλανωμένων, το φως των εσκοτισμένων, τον ελευθερωτή των αιχμαλώτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επικαλούμαι Εσένα,
    πού πάντοτε μακροθυμείς καί συγκρατείς τήν οργή Σου καί δίνεις
    στούς αμαρτωλούς καιρό μετανοίας.
    Καταύγασε, Δέσποτα , μέ τό φώς του προσώπου Σου εμένα τόν
    αμαρτωλό, διότι είσαι ταχύς στό νά ελεής καί βραδύς στό νά τιμωρής.
    Εσύ ο εύσπλαγχνος άπλωσε τό χέρι Σου καί ανόρθωσέ με από τήν
    τάφρο των ανομιών μου. Εσύ δέν ευχαριστείσαι στήν απώλεια του
    αμαρτωλού ούτε αποστρέφεις τό πρόσωπό Σου από τόν προσευχόμενο
    σ’ Εσένα μέ δάκρυα.
    Άκουσε, Κύριε, τή φωνή του δούλου Σου πού Σέ επικαλείται καί
    φανέρωσε τό φώς Σου σ’ εμένα τόν στερημένο τό φώς. Δώρισέ μου τή
    χάρι Σου, γιατί εγώ δέν έχω άλλη ελπίδα καί ελπίζω πάντοτε μόνο στή
    δική Σου βοήθεια καί δύναμι.
    ΄΄Στρέψον , Κύριε , τόν κοπετόν μου εις χαράν εμοί , διάρρηξον τόν
    σάκκον μου καί περίζωσόν με ευφροσύνην ΄΄ ( πρβλ. Ψαλμ. κθ’ 12 ).
    Ευδόκησε, ώστε νά καταπαύσω από τά εσπερινά μου έργα καί νά βρώ
    ορθρινή ανάπαυσι όπως οι εκλεκτοί Σου, Κύριε , από τούς οποίους΄΄
    απέδρα οδύνη , λύπη καί στεναγμός ΄.
    Κάνε νά ανοιχθή γιά μένα η
    θύρα της βασιλείας Σου , ώστε νά εισέλθω καί νά συγκαταριθμηθώ μέ
    τούς ευφραινομένους από τό φώς του προσώπου Σου καί νά
    κληρονομήσω τήν αιώνια ζωή».

    ΑπάντησηΔιαγραφή