Νώντας Σκοπετέας: Τό χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο...

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Δὲν ὑπάρχει Κυριακὴ ποὺ νὰ μὴν εἶναι πανηγύρι... Οἱ ψυχὲς τὴν λαχταρᾶνε τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου. Καμιὰ κοινή, καμιὰ συνηθισμένη. Ὅλες βαλμένες ἐλέῳ Θεοῦ σὰν ὁλάνθιστα περιβόλια στῆς ζωῆς τοῦ καθενός μας τὴν ζωγραφιά. Ὦ τί χρώματα Θεέ μου! Ὦ τί μυρωδιές! Ὦ τί γλυκειὰ χαρὰ ποὺ σοῦ ἁπλώνει τὰ ματωμένα ἀπ᾿ τὰ καρφιὰ χέρια Της νὰ τὴν πιάσεις σφιχτὰ καὶ κείνη νὰ σὲ πετάξει ὡς τὰ ἄνω ὑπέροχα. Ὦ τί εὐφροσύνη ἀνείπωτη, ἀπερίγραπτη καὶ μὲ μυριάδες  λέξεις  ἀκόμα, ποὺ καρτερᾷ στὴν ἀγκαλιά της νὰ κουρνιάσεις καὶ νὰ ἀναπαυτεῖς γαληνεμένος... 

 

Μέσα στὰ εὐωδιαστὰ μπουκέτα τῆς Χρισταγάπητης  βιωτῆς,  εἶναι καὶ κάποια ποὺ σὰν νὰ κάνουν τὸν ἀέρα νὰ μοσχοβολᾷ ἀδιάκοπα τὴν ἀσυννέφιαστη Ἄνοιξη καὶ τίς καρδιὲς νὰ χτυποῦν πιὸ δυνατὰ σὰν τίς πρῶτες ὀρθρινὲς καλοκαιρινὲς καμπάνες, ποὺ τὰ μισάνοιχτα παραθύρια φέρνουν μὲς στὴν ἡσυχία καὶ τὴν μακαρία πτωχεία  τῶν χαμηλῶν σπιτιῶν, μὲ τίς ἀπ᾿ τὸ Πάσχα  ἀσβεστωμένες αὐλές. Εἶναι οἱ Κυριακὲς μετὰ τὸ πρῶτο Χριστὸς Ἀνέστῃ, μετὰ τὸ Θριαμβευτικὸ ἄνοιγμα τοῦ Παραδείσου, μετὰ τὴν παντοτινὴ συντριβὴ τοῦ Θανάτου. Μιά-μιὰ ἔρχονται νὰ σὲ προσκαλέσουν σὲ μιὰ χαρμόσυνη ἀτελεύτητη γιορτή. Μεγαλύνουν οἱ ψυχὲς Τὸν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου.

Φωτίζει ὁ ζωοδότης Χριστὸς τίς ψυχὲς μὲ τὴν φλόγα τὴν ἄσβεστη τῆς ἀγάπης, αὐτὴν ποὺ λιώνει στὸ σπινθήρισμά της τὴν ἔχθρα καὶ τὸ μῖσος τῆς ἁμαρτίας. Καλεσμένοι ὅλοι μας ἐδῶ καὶ αἰῶνες, σ᾿ αὐτὲς τίς χαρμόσυνες Κυριακὲς τοῦ Πεντηκοσταρίου. Στὶς Ἐκκλησιὲς δὲν παύουν νὰ διαβάζονται λόγια ἄφταστης ὡραιότητας γραμμένα γιὰ αὐτές, νὰ ἀκούγονται ὕμνοι ποὺ δὲ θὰ σιγάσουν ποτὲ τὴν δοξαστικὴ φωνὴ ποὺ ἀνεβαίνει  ἀπὸ τὰ μέσα κάθε δακρυσμένου σκυφτοῦ ταπεινοῦ, ποὺ προσμένει τὸν Οὐράνιο λειμῶνα μὲ Ἁγία Ὑπομονή. Θὰ δακρύσουμε καὶ ἐμεῖς κάθε φορὰ ποὺ θὰ αἰσθανθοῦμε πόσες τέτοιες πέρασαν ἀπὸ μπροστά μας ὡς σήμερα χωρὶς ὅμως καὶ ἐμεῖς νὰ τίς σφιχταγκαλιάσουμε. Μὰ θὰ νιώσουμε καὶ εὐλογημένοι ποὺ ὁ Θεός μᾶς χαρίζει ἀκόμα ἀναπνοή, γιὰ νὰ τίς ἀγαπήσουμε αὐτὲς τίς ξεχωριστὲς Κυριακὲς στὶς παρυφὲς τοῦ Θέρους. Νὰ αἰσθανθοῦμε καὶ ἐμεῖς κάποτε μακάριοι σὰν τὸν Δίδυμο Μαθητὴ ψηλαφῶντας τὴν σκορπισμένη ἀπὸ τὸν ἄνεμο τῶν παθῶν πίστη μας. Νὰ λυτρωθοῦμε μὲ τὴν ἐνθουσιώδη χαρὰ τῶν Μυροφόρων, αὐτὴ ποὺ τοὺς κυρίευσε  ὅταν κατάλαβαν  μπρὸς στ᾿ ἀδειανὸ μνημεῖο ὅτι τέλεψε  παντοτινὰ τοῦ θρήνου ὁ καιρός...

 

Νὰ γίνει τῆς μοναξιᾶς μας τὸ παράπονο, ἀκλόνητη πεποίθηση Χριστοῦ παρουσίας,  ποὺ νὰ μὴν ξαναξεστομίσουμε ἐκεῖνο τό: ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, μὰ μὲ ὅλη τὴν δύναμη τοῦ εἶναι μας, νὰ φωνάξουμε: Κύριε ἔχω Ἐσένα Βοηθὸ καὶ Ἐλπίδα καὶ Καταφυγὴ καὶ σκέπη... σὲ Ἐκεῖνον ποὺ πάντα περιμένει νὰ ξεδιψάσει τὴν ἄνυδρη ψυχή μας, νὰ μᾶς δώσει δωρεὰν τὸ ὕδωρ τῆς ζωῆς... Καὶ νὰ ἀνακατευτῇ αὐτὸ μὲ δάκρυα εὐγνωμοσύνης γιὰ τίς ἀτέλειωτες εὐεργεσίες Του, σὰν τὰ εὐλογημένα  δάκρυα ποὺ κυλῆσαν ἀπ᾿ τὰ μάτια τοῦ πρώην Τυφλοῦ ὅταν ἀντίκρυσε Φῶς καὶ χρῶμα Θεϊκὸ γιὰ πρώτη του φορά. 

 

Ἰχνηλατῶντας τὸ χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο  θυμόμαστε μὰ κυρίως αἰσθανόμαστε κατάβαθα αὐτὸ ποὺ λέει ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς Θεολόγους, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος... Χριστὸς δὲ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, ὅλην τὴν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων ἑορτὴν ἀπειργάσατο! Χριστὸς Ἀνέστῃ! Εἴμαστε ὅλοι προσκαλεσμένοι ...

Νώντας Σκοπετέας

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: Αὐτοὶ οἱ παράξενοι Χριστιανοὶ (Ἐκδ Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας 2021 καὶ ἀπὸ σειρὰ ἐκπομπῶν τοῦ 2013 μὲ τίτλο : Ἰχνηλατῶντας τὸ χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο

Πηγή:https://sotiriapsixis.blogspot.com/

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»