– Γέροντα, πῶς θὰ ἀγαπήσω τὴν Παναγία;
– Νὰ διαβάζης κάθε μέρα τὸ Θεοτοκάριο[1]. Αὐτὸ θὰ σὲ βοηθήση πολὺ νὰ ἀγαπήσης τὴν Παναγία. Καὶ νὰ δῆς ἡ Παναγία μετά!... Θὰ σοῦ δώση μεγάλη παρηγοριά!
– Γέροντα, ἡ Γερόντισσα μοῦ εἶπε πὼς χρειάζομαι ἀφύπνιση. Τί εἶναι ἐκεῖνο ποὺ θὰ θερμάνη πάλι τὸν ζῆλο μου;
– Νὰ διαβάζης κάθε μέρα ἕναν κανόνα ἀπὸ τὸ Θεοτοκάριο καὶ θὰ δῆς, θὰ ἀποκτήσης λεβεντιά. Αὐτὸ νὰ τὸ κάνης σὰν κανόνα. Ἂν δὲν μπορῆς νὰ διαβάσης ἕναν ὁλόκληρο κανόνα, νὰ διαβάζης τὸ πρῶτο τροπάριο ἀπὸ κάθε ὠδὴ καὶ τὰ προσόμοια ποὺ βρίσκονται στὸ τέλος τοῦ κανόνα.
– Γέροντα, γιὰ νὰ βοηθηθῶ στὴν προσευχή, μπορῶ νὰ ὁρίζω ἕνα χρονικὸ διάστημα γιὰ προσευχὴ καὶ νὰ μὴ σταματῶ νὰ προσεύχωμαι, μέχρι νὰ περάση ὁ χρόνος αὐτός;
– Μπορεῖς σ’ αὐτὸ τὸ διάστημα νὰ λὲς τὴν εὐχὴ καὶ νὰ [//72] κάνης ἐνδιάμεσα καὶ μιὰ Παράκληση ἢ νὰ διαβάζης τὸ Θεοτοκάριο.
– Γέροντα, πότε νὰ διαβάζω τὸ Θεοτοκάριο, τὸ βράδυ ἢ τὸ πρωί;
– Καλύτερα τὶς πρωινὲς ὧρες, ὥστε αὐτὰ ποὺ διαβάζεις νὰ τὰ ἔχης στὸν νοῦ σου ὅλη τὴν ἡμέρα. Καὶ στὸ διακόνημα μπορεῖς νὰ διακόπτης λίγο τὴν ἐργασία σου καὶ νὰ διαβάζης ἕναν κανόνα ἀπὸ τὸ Θεοτοκάριο.
Τὸ Θεοτοκάριο πολὺ βοηθάει. Θερμαίνεται ἡ καρδιά, συγκινεῖται. Θυμᾶμαι, ὁ Παπα-Κύριλλος[2], ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Κουτλουμουσίου, δὲν μποροῦσε νὰ συγκρατηθῆ ἀπὸ τοὺς λυγμοὺς καὶ τὰ δάκρυα, ὅταν διάβαζε τὸ Θεοτοκάριο. Καὶ μόνον ἕνα νόημα ἀπὸ τὸ Θεοτοκάριο μπορεῖ νὰ ἀλλοιώση τὴν ψυχή.
– Νὰ διαβάζης κάθε μέρα τὸ Θεοτοκάριο[1]. Αὐτὸ θὰ σὲ βοηθήση πολὺ νὰ ἀγαπήσης τὴν Παναγία. Καὶ νὰ δῆς ἡ Παναγία μετά!... Θὰ σοῦ δώση μεγάλη παρηγοριά!
– Γέροντα, ἡ Γερόντισσα μοῦ εἶπε πὼς χρειάζομαι ἀφύπνιση. Τί εἶναι ἐκεῖνο ποὺ θὰ θερμάνη πάλι τὸν ζῆλο μου;
– Νὰ διαβάζης κάθε μέρα ἕναν κανόνα ἀπὸ τὸ Θεοτοκάριο καὶ θὰ δῆς, θὰ ἀποκτήσης λεβεντιά. Αὐτὸ νὰ τὸ κάνης σὰν κανόνα. Ἂν δὲν μπορῆς νὰ διαβάσης ἕναν ὁλόκληρο κανόνα, νὰ διαβάζης τὸ πρῶτο τροπάριο ἀπὸ κάθε ὠδὴ καὶ τὰ προσόμοια ποὺ βρίσκονται στὸ τέλος τοῦ κανόνα.
– Γέροντα, γιὰ νὰ βοηθηθῶ στὴν προσευχή, μπορῶ νὰ ὁρίζω ἕνα χρονικὸ διάστημα γιὰ προσευχὴ καὶ νὰ μὴ σταματῶ νὰ προσεύχωμαι, μέχρι νὰ περάση ὁ χρόνος αὐτός;
– Μπορεῖς σ’ αὐτὸ τὸ διάστημα νὰ λὲς τὴν εὐχὴ καὶ νὰ [//72] κάνης ἐνδιάμεσα καὶ μιὰ Παράκληση ἢ νὰ διαβάζης τὸ Θεοτοκάριο.
– Γέροντα, πότε νὰ διαβάζω τὸ Θεοτοκάριο, τὸ βράδυ ἢ τὸ πρωί;
– Καλύτερα τὶς πρωινὲς ὧρες, ὥστε αὐτὰ ποὺ διαβάζεις νὰ τὰ ἔχης στὸν νοῦ σου ὅλη τὴν ἡμέρα. Καὶ στὸ διακόνημα μπορεῖς νὰ διακόπτης λίγο τὴν ἐργασία σου καὶ νὰ διαβάζης ἕναν κανόνα ἀπὸ τὸ Θεοτοκάριο.
Τὸ Θεοτοκάριο πολὺ βοηθάει. Θερμαίνεται ἡ καρδιά, συγκινεῖται. Θυμᾶμαι, ὁ Παπα-Κύριλλος[2], ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Κουτλουμουσίου, δὲν μποροῦσε νὰ συγκρατηθῆ ἀπὸ τοὺς λυγμοὺς καὶ τὰ δάκρυα, ὅταν διάβαζε τὸ Θεοτοκάριο. Καὶ μόνον ἕνα νόημα ἀπὸ τὸ Θεοτοκάριο μπορεῖ νὰ ἀλλοιώση τὴν ψυχή.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ ΣΤ' «Περὶ προσευχῆς»
[1] Θεοτοκάριον: Συλλογὴ ἑξῆντα δύο ὑμνολογικῶν κανόνων πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τοὺς ὁποίους συγκέντρωσε ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀπὸ χειρόγραφα τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἐξέδωσε τὸ 1796.
[2] Βλ. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα, ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 132008, σ. 118-121.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου