Χαιρετισμοί ή χαιρετίσματα;

Χαράλαμπος Μηνάογλου

Και τώρα τι κάνουμε χωρίς Εκκλησία; Πώς εορτάζουμε ή δεν εορτάζουμε; Πώς ζούμε ή δεν ζούμε; Και δεν αναφέρομαι στην απαγόρευση της λατρείας, αλλά στις συνέπειές της. 

Τι εκκλησία είναι αυτή που σταματά να λειτουργεί ΥΠΑΚΟΥΟΥΣΑ σε απόφαση της κυβέρνησης; Και σε ποιον χρειάζεται μία ῾῾εκκλησία῾῾ η οποία θεωρεί ότι πρέπει να λειτουργεί είτε όταν το επιτρέπει η πολιτεία, είτε όταν δεν συντρέχει επιδημία. 

Δηλαδή ο Χριστός τίθεται υπό αίρεση; Δηλαδή δεν πιστεύουμε αυτά που λέμε; Δηλαδή κοροϊδεύουμε τον κόσμο ότι υπάρχει Χριστός και βρίσκεται εν τω μέσω ημών εν εκκλησία; 

Γιατί, αν ο Χριστός βρίσκεται εν τω μέσω ημών εν εκκλησία, τότε όχι μόνο δεν μεταδίδεται καμία αρρώστια εν εκκλησία, αλλά και αν ο Κύριος επιτρέψει να μεταδοθεί η αρρώστια; Είναι λόγος αυτός για να γυρίσουμε την πλάτη στον Κύριο; Αν πράγματι πιστεύουμε αυτά που κηρύττουμε, υπάρχει κάτι για να μας χωρίσει από τον Κύριο; 

Αλλά αν δεν έχουμε την πίστη των αποστόλων ή την πίστη των πατέρων, και μάλιστα ούτε καν κανείς από τους δεσποτάδες, τότε τι ῾῾εκκλησία῾῾ είμαστε; Αν είμαστε τόσο άπιστοι όσο μας αποδεικνύει η σημερινή κατάσταση της αποδοχής της παύσης της λατρείας, τότε είμαστε κάτι άλλο εκτός από κρατικοί υπάλληλοι αρμόδιοι για την διαχείριση της μεταφυσικής ανησυχίας των πολιτών;

Και μετά την κρίση, ποιος θα μας χρειάζεται; Ποιος νοήμων και μη διαταραγμένος άνθρωπος έχει ανάγκη μια εκκλησία που δεν πιστεύει ότι έχει τον Χριστό; Ως λαικός δεν μπορώ να μιλήσω για την ποιμαντική ευκαιρία που προσφέρει η κρίση, αλλά είναι προφανές ότι πολλοί άνθρωποι μπερδεμένοι θα έρχονταν στην εκκλησία, αν έβλεπαν αγωνιστικό φρόνημα, εμμονή στην λατρεία και θυσία για τον συνάνθρωπο πρωτίστως με λιτανείες. 

Αντ᾽ αυτού ο φόβος και η απιστία μπερδεύουν και τους πιστούς. Και κάποιοι δεσποτάδες αντ᾽ αυτού παίρνουν και τα εύσημα από φανατικούς εχθρούς της Εκκλησίας για τις τοποθετήσεις τους υπέρ του κλεισίματος των ναών! Και χαίρονται κιόλας! Γιατί τους επευφημούν; Μα γιατί ζημιώνουν την εκκλησία καίρια. 

Παραδέχονται ότι η πίστη μας είναι εξίσου ψεύτικη με όλες τις άλλες! Για αυτούς λέει ο Μόρφου ευγενικά ´ότι δεν τους χρειάζεται η εκκλησία. Και είναι δυστυχώς οι ίδιοι που υπέγραψαν το Κολυμπάρι και το ουκρανικό σχίσμα. 

Καταλαβαίνουμε τώρα πώς φτάνει κανείς στο σχίσμα και στον οικουμενισμό; Δεν είναι ζήτημα υψηλής θεολογίας .... Δεν είναι λεπτομέρειες... Είναι απλώς εκφράσεις της αθεϊας από την οποία πάσχουν και την οποία ο κορωνοιός ξεσκέπασε και για τους πιο δύσπιστους!

Εμείς, οι Έλληνες που στο κοσμικό μυαλό και την αμερικανοδουλεία μας παραμένουμε πρώτοι μέσα στους ορθοδόξους πάψαμε να λειτουργούμε (με μοναδικές εξαιρέσεις τους Λεμεσού και Μόρφου και κάποιους ίσως κρυφολειτουργούντες παπάδες). 

Οι Σλάβοι αδελφοί μας, είναι σε επίπεδο τουλάχιστον ιεραρχίας πολύ πιο πιστοί από εμάς. Και έτσι εμείς στο μυαλό μας θα είμαστε οι πρώτοι στην ορθοδοξία, αλλά οι μόνοι που θα συνεχίζουν την λατρεία προς τον Κύριο θα είναι οι Σλάβοι (και μην μου πείτε ότι εκείνοι κοινωνούν απολυμαίνοντας τις λαβίδες, σαφές και αυτό δείγμα απιστίας, αλλά σε καμία περίπτωση ανάλογης με αυτήν των δικών μας επισκόπων). 

Οι Ρωσοι, οι Γεωργιανοί και οι Σέρβοι ακολουθώντας την εκκλησιαστική παράδοση και έχοντας ακόμη μισοπιστεύοντες επισκόπους κάνουν λιτανείες και επικαλούνται την Παναγία και τους αγίους που και παλαιότερα βοήθησαν στην εξάλειψη της πανούκλας. 

Εμείς; Τι θα κάνουμε αύριο εμείς; Χαιρετισμούς; Γιατί, θα ρωτήσουν οι άθεοι επαγγελματίες της Εκκλησίας, δεν γίνονται Χαιρετισμοί και κατ᾽ιδίαν; Τον Ακάθιστο Ύμνο γιατί δεν τον έψαλλαν κατιδίαν και στην Πόλη; Αυτές οι θολολογίες των οικουμενιστών δεν είναι Χαιρετισμοί, είναι χαιρετίσματα... 

Καλοχαιρετίσματα για την ακρίβεια των αθέων που αύριο ο Κύριος θα εκβάλει σαν την ξηρανθείσα συκή....

«Πᾶνος»