Η ΥΒΡΙΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

   Ἐξητάσθησαν, ἐζυγίσθησαν καί ἐβρέθησαν ἐλλειπεῖς.

   Τρομακτική ἡ ὕβρις. Κύριος δώῃ κατά τάς καρδίας αὑτῶν.

  Ὅταν οἱ ἀνθρώπινες ἀρετές, ἑνωθοῦν μέ τή δαιμονική ὑπερηφάνεια, ἀχρηστεύονται.

   Ἡ δαιμονική ὑψηλοφροσύνη συγκαταρρίπτει τήν ἐξυπνάδα ἀκόμη κι’ ἄν εἶναι ἀληθινή.

   Πόσο μᾶλλον ἄν εἶναι ἀπατηλή.

   Πραγματικά, ὅπως ὁ διάβολος εἶναι ἡ ἴδια ἡ ὑπεροψία, καί ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι τό ἰδιαίτερο κακό πρόσωπό του, γι’ αὐτό καί συναπτόμενη -ἡ ὑπερηφάνεια- μέ ὁποιαδήποτε ἀνθρώπινη ἀρετή, τήν νικᾶ καί τήν καταρρίπτει.

   Τά δάκρυα καί ὁ πόνος πολύς. Ἐξάλλου, γιά τίποτε ἄλλο δέν μπορεῖ νά κλάψει ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός, παρά μόνο γιά τήν ἐπικείμενη ἀπώλεια αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων.

   Φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος.

Ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις

Πρεσβύτερος Ἀθανάσιος Μηνάς

ΥΣ: Ἔτσι ἡ ταπείνωσις ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀρετή τῶν ἀγαθῶν ἀγγέλων καί νικᾶ κάθε ἀνθρώπινη κακία πού παρουσιάζεται στόν πταίστη. Γιατί ἡ ταπείνωσις εἶναι τό ὄχημα τῆς ἀναβάσεως πρός τόν Τριαδικό Θεό καί τόν δοξασμένο Ἀναστάντα Ἰησοῦ Χριστό.

Ὅπως καί ἡ ἑορτή τῆς ἀγάπης, τό Πάσχα, συμπεριλαμβάνει ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές ὡς αὐτήν τῆς εὐθύνης καί τῆς ζωῆς, ἀφοῦ ἡ ἀγάπη, ὁ Χριστός εἶναι ἡ ὁδός,ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή.(Ἰωάν.14,6)