Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022

Ούτε Συμφωνημένη Διχοτόμηση, ούτε ΔΔΟ

 

Μάριος Πουλλικκάς

"Απορρίπτουμε τη ΔΔΟ γιατί είναι ένα ρατσιστικό τερατούργημα. Η ΔΔΟ δεν είναι απλώς μια ταμπέλα. Την απορρίπτουμε για το περιεχόμενο της. Την απορρίπτουμε για όλα αυτά που τη συνθέτουν." (Γιώργος Κολοκασίδης, 16/12/2021)

Το «Κυπριακό» είναι ένα «Παιχνίδι Κυριαρχίας» στην Ανατολική Μεσόγειο. Το στοίχημα δηλαδή, είναι ποιος ασκεί Κυριαρχία. Το «Ουδέποτε η Κύπρος θα αποκτήσει πλήρη Ανεξαρτησία» που μας είπαν οι Βρετανοί, δεν καταργήθηκε από το Σύνταγμα του ’60. Προκειμένου να διατηρήσουν την Κυριαρχία τους και υπό την πίεση της ΕΟΚΑ, έκαναν ένα Διπλωματικό ελιγμό και μας επέβαλαν ένα Δικοινοτικό Σύνταγμα που καταπατούσε τη Λαϊκή Κυριαρχία. Ο λαός διαχωρίστηκε Πολιτικά σε δύο Κοινότητες στο πρότυπο των λευκών και μαύρων του Απαρτχάιντ, ο Αντιπρόεδρος προερχόταν από τη μειοψηφούσα Κοινότητα και είχε Βέτο. Με αυτόν τον τρόπο, η Βρετανία θα εξακολουθούσε να ασκεί ανενόχλητα την Κυριαρχία της στην Ανατολική Μεσόγειο, μέσα από το Αποικιοκρατικό της κατάλοιπο («Κυρίαρχες» Βρετανικές Βάσεις).

Παράλληλα η Τουρκία, άλλοτε σε συνεννόηση με τη Βρετανία και άλλοτε με τη δική της ατζέντα, εκπόνησε το σχέδιο «Επανάκτηση της Κύπρου». Αφού εξασφάλισε ρόλο και λόγο στην Κύπρο μέσα από το Σύνταγμα του ’60, προχώρησε με συγκεκριμένα στάδια έτσι ώστε: 1. Να διαχωρίσει τις δύο Κοινότητες και Εδαφικά, 2. Να αναπτύξει Δομές Κράτους στα κατεχόμενα και 3. Να πετύχει τον πλήρη Πολιτικό έλεγχο της Κύπρου. Τελικός στόχος, η άσκηση Κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η μορφή του Πολιτεύματος που θα εξυπηρετούσε τον στόχο αυτόν, είχε αρχικά οριστεί η «Ομοσπονδία Δύο Κοινοτήτων που θα Ζουν Πλάι-Πλάι», στη συνέχεια μετατράπηκε σε «Συνομοσπονδία Δύο Κρατών» και εσχάτως αναφέρονται σε «Δύο Κυρίαρχα Κράτη» τα οποία όμως, θα είναι «Συνιδιοκτήτες του Νησιού»! Αυτή η τελευταία προϋπόθεση πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη από τους «κύκλους διανόησης» της σχολής του «ρεαλισμού», οι οποίοι τελευταία φλερτάρουν επικίνδυνα με την ιδέα της «Συμφωνημένης Διχοτόμησης».

Άρα, όταν λέμε ότι απορρίπτουμε το περιεχόμενο και όχι απλά μια ταμπέλα, ουσιαστικά απορρίπτουμε την προοπτική να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες οι οποίες θα επιτρέψουν στην Τουρκία να ασκεί Κυριαρχία επί ολόκληρης της Κύπρου.

Οι Θεμελιακές Πρόνοιες του σχεδιασμού τους, δεν είναι άλλες από τη «Διζωνικότητα» (δημιουργήθηκε μετά την εισβολή) και τον «Δικοινοτισμό» (υπήρχε από το '60). Ακόμη και αυτό που είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης για "επιστροφή στο '60 και τις περιφέρειες τις βρίσκουμε στην πορεία", είναι στην ουσία η «Ομοσπονδία Δύο Κοινοτήτων που θα Ζουν Πλάι-Πλάι» (Τουρκική απαίτηση από το 1957). Από την άλλη, η συνεχής αναβάθμιση του παράνομου Κατοχικού Καθεστώτος μέσα από τα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» δύναται να καταλήξει στην πρόσφατη Τουρκική επιλογή, όπου «Δύο Κυρίαρχα Κράτη» θα είναι «Συνιδιοκτήτες του Νησιού»!

Οι δύο αυτές προοπτικές φαίνεται να έχουν διχάσει τη «Σχολή του Ρεαλισμού», στη δική μας πλευρά. «Συμφωνημένη Διχοτόμηση» με τη ψευδαίσθηση πως θα μας αφήσουν ήσυχους, ή «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία» με τη ψευδαίσθηση πως αυτή θα λειτουργήσει ομαλά;

Φαίνεται πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης με τους συνεργάτες του ακολουθούν την πρώτη κατεύθυνση, ενώ ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ο γ.γ. του ΑΚΕΛ κ.α., τη δεύτερη. Η ουσία όμως, παραμένει η ίδια.

Η «Διζωνικότητα», ο «Δικοινοτισμός» και τα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» (βλέπε χαλλούμι, αεροδρόμιο Τύμπου, λιμάνι Αμμοχώστου, κλπ.), αναβαθμίζουν το κατοχικό καθεστώς σε «Κρατική Οντότητα»! Συνεπώς το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, ό,τι κι αν προκύψει τελικά! Είτε τα «Δύο Κυρίαρχα Κράτη» που θα είναι «Συνιδιοκτήτες» του Νησιού, είτε η «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία/ Συνομοσπονδία με Πολιτική/ Κυριαρχική Ισότητα», δίνουν πλήρη Κυριαρχία στην Τουρκία!

Τα δύο «στρατόπεδα» του «ρεαλισμού» δηλαδή, δεν έχουν διαφορές επί των Θεμελιακών Αρχών της λύσης, αλλά στο τελικό μοντέλο που θα χρησιμοποιεί η Τουρκία για να ασκεί Κυριαρχία επί της Κύπρου!

Παγιδευμένοι μέσα σ’ αυτό το μονοπάτι, ούτε το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος λαμβάνουν υπόψη, ούτε πρόκειται να φέρουν ξανά Σχέδιο Λύσης σε νέο Δημοψήφισμα. Τη λύση άρχισαν ήδη να την εφαρμόζουν σταδιακά, μέσα από τα ΜΟΕ και τις Δικοινοτικές Επιτροπές. Η Κυπριακή Δημοκρατία υποβαθμίζεται σιγά-σιγά σε «μία από τις δύο οντότητες στο νησί» και το παράνομο Κατοχικό Καθεστώς αναβαθμίζεται στην άλλη «ισότιμη οντότητα του νησιού». Ο καυγάς των δύο «στρατοπέδων» αφορά δηλαδή, μόνο στη τελική Συμφωνία: «Δύο Κυρίαρχα Κράτη» (που όμως θα είναι «Συνιδιοκτήτες» του Νησιού) ή «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με Πολιτική Ισότητα»; Το πρώτο ακούγεται στα αυτιά των «κουρασμένων ρεαλιστών» ως «μια καθαρή λύση για να τελειώνουμε με αυτούς», ενώ το δεύτερο, ακούγεται στα αυτιά των «ρομαντικών ρεαλιστών» ως «διευθέτηση επανένωσης».

Μάριος Πουλλικκάς

Βιολόγος
«Πᾶνος» 

1 σχόλιο:

  1. Ο όρκος των Κυπρίων να πολεμήσουν τους Άγγλους, απελευθερωθούν.και ΕΝΩΘΟΥΝ με μητέρα πτρίδα.
    Ο ιστορικός «Όρκος των 12» που θύμιζε τη Φιλική Εταιρεία και τον αριθμό των Αποστόλων. τότε ... ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ και για την αποτίναξη του βάρβαρου τουρκικού ζυγού και εκπλήρωση του προαιώνιου πόθου για ΕΝΩΣΗ.

    7 Μαρτίου 1953. Σε ένα μικρό διαμέρισμα της οδού Ασκληπιού στο κέντρο της Αθήνας, 12 άνθρωποι έδιναν όρκο να πάρουν τα όπλα και να ξεκινήσουν αγώνα για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Μεταξύ τους βρίσκονταν ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ’ και ο Γεώργιος Γρίβας ο οποίος τίμησε τον όρκο του μέχρι τέλους.

    Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου, ο Γεώργιος Γρίβας, ο Σωκράτης Λοϊζίδης, ο Νικόλαος Παπαδόπουλος, ο Γεώργιος Στράτος, ο Ηλίας Τσατσόμοιρος, ο Δημήτρης Σταυρόπουλος, ο Σάββας Λοϊζίδης, ο Αντώνιος Αυγίκος, ο Δημήτριος Βεζανής, ο Ηλίας Αλεξόπουλος και φυσικά ο οικοδεσπότης Γεράσιμος Κονιδάρης....


    Ο όρκος ήταν μόλις 48 λέξεις:

    «Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος να φυλάξω, θυσιάζων και την ιδίαν μου ζωήν, υποφέρων και τα πλέον σκληρά βάσανα, μυστικόν παν, ό,τι γνωρίζω και θέλω ακούσει διά την υπόθεσιν της Ενώσεως της Κύπρου. Θα υπακούω δε εις τας εκάστοτε διδομένας μοι διαταγάς».
    Δύο χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1955, ξεκίνησε φανερά κι επίσημα η ένοπλη απελευθερωτική δράση της ΕΟΚΑ. Ο αιματηρός αγώνας θα πετύχαινε τελικά μόνο τον έναν από τους δύο στόχους του: την "ανεξαρτησία" (;) της Κύπρου. Η πολυπόθητη ένωση με τη μητέρα πατρίδα δεν ήρθε ποτέ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΙΤΑΝΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1974 ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΤΟ 1974 ΔΕΧΤΗΚΕ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ.
    ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ....

    Καρτερούμεν μέραν νύχταν
    να φυσήσει ένας αέρας
    στουν τον τόπον πο'ν καμένος
    τζι' εν θωρεί ποτέ δροσιάν.

    Για να φέξει καρτερούμεν
    το φως τζιήνης της μέρας
    πο'ν να φέρει στον καθ' έναν
    τζιαι ΕΝΩΣΗ τζιαι ΛΕΥΤΕΡΙΑ. Λιπέρτης

    ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΟΥ ΗΜΠΟΡΩ, ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΛΑΛΩ ΟΥΚ ΟΙΔΑ. ΣΤΕΡΕΥΕΙ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΥΜΟΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ... ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΟΜΟΙΟΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ 55-59.
    Α. ΑΝΤΩΝΑΣ





    ΑπάντησηΔιαγραφή