ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ … Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Γράφει η Καλλιόπη Σουφλή

Η 3^η Μαϊου 2020, χαράχτηκε στη μνήμη μου, σαν η μέρα της πνευματικής μου δολοφονίας.

Δέκα χρόνια αδέσμευτης πορείας στο internet και μέσα από το διαδικτυακό μου σπίτι, τα atttikanea.blogspot.com, χάραξα τον προσωπικό μου δρόμο στο ελληνικό και παγκόσμιο γίγνεσθαι, άλλοτε με δικά μου άρθρα και ρεπορτάζ, κι άλλοτε με άρθρα και συμβάντα άλλων ιστολογίων, πάντα όμως σε ένα πλαίσιο αντικειμενικής ενημέρωσης και αφύπνισης ενός λαού, βαθιά καταρρακωμένου από τα κύμβαλα της εξουσίας, πολιτικής, δικαστικής, εκκλησιαστικής, δημοσιογραφικής και όλων όσων συνθέτουν την εξουσία σ’ αυτόν τον Ιερό Τόπο, που τον μετέβαλλαν με την πάροδο των χρόνων σε τοξική χωματερή, ελέω όμως και των ψηφοφόρων, κρατώντας πλέον τον ρόλο του σχολιαστή στις αναρτήσεις μου.

Είναι κι αυτό ένα είδος δημοσιογραφίας για όσους δεν το γνωρίζουν… ο σχολιασμός, δηλαδή…

Το τι κατάφερα μέσα στα δέκα χρόνια της λειτουργίας του attikanea.blogspot.com,  το αφήνω να το κρίνουν οι καλοπροαίρετοι… αυτοί που έχουν την ικανότητα να κρίνουν και να σκιαγραφούν πίσω από τις λέξεις και ανάμεσα στις γραμμές, τον άνθρωπο Καλλιόπη Σουφλή, που το μόνο της νοιάξιμο ήταν να βάλει ένα τόσο δα μικρό λιθαράκι στην νεώτερη ιστορία της Πατρίδας μας, χωρίς καμιά ιδιοτέλεια.

Στα δέκα αυτά χρόνια, ζήσαμε και έζησα καταστάσεις στα άκρα… πολιτικά και άλλα γεγονότα, που άφησαν σε όλους μας, βαθιά σημάδια και πληγές, που στον καθένα μετριέται διαφορετικά…

Στα δέκα αυτά χρόνια, μπήκαν στη ζωή μου πολλοί σχολιαστές… άλλοτε αφήνοντας ένα θετικό χνάρι, κι άλλοτε αρνητικό…

Στα δέκα αυτά χρόνια, έπεσα πολλές φορές, κι άλλες τόσες ξαναθηκώθηκα…

Πίστεψα πως αυτός ο δρόμος που περπατήσαμε μαζί, θα συνεχιζόταν…

ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ…τίποτα δεν είναι δεδομένο… το γνώριζα, αλλά δεν φανταζόμουν πως θα βρισκόταν “ένα υποκείμενο” που αποκάλυψα τον ρόλο του, θα μου έκανε τόσο μεγάλη ζημιά…

Η συνέχεια ΕΔΩ