Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Ἅγιος Παΐσιος: Τὸ κομποσχοίνι: τὸ αὐτόματο ὅπλο κατὰ τοῦ διαβόλου



– Γέροντα, ποιά σημασία ἔχει τὸ κομποσχοίνι;

– Τὸ κομποσχοίνι εἶναι μιὰ κληρονομιά, μιὰ εὐλογία, ποὺ μᾶς ἔχουν ἀφήσει οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας. Καὶ μόνo γι’ αὐτὸ ἔχει μεγάλη ἀξία. Βλέπεις, σὲ κάποιον ἀφήνει ὁ παπποῦς του κληρονομιὰ ἕνα ἀσήμαντο πράγμα καὶ τὸ ἔχει μετὰ σὰν φυλαχτό, πόσο μᾶλλον τὸ κομποσχοί­νι ποὺ μᾶς τὸ ἄφησαν κληρονομιὰ οἱ Ἅγιοι Πατέρες!

Παλιά, ποὺ δὲν ὑπῆρχαν ρολόγια, οἱ μοναχοὶ μετροῦσαν τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς μὲ τὸ κομποσχοίνι, ἀλλὰ οἱ κόμποι τοῦ κομποσχοινιοῦ ἦταν ἁπλοί. Κάποτε ἕνας ἀσκητὴς ἔκανε πολὺ ἀγώνα, πολλὲς μετάνοιες κ.λπ., καὶ ὁ διάβολος πήγαινε καὶ ἔλυνε τοὺς κόμπους τοῦ κομποσχοινιοῦ του. 
 
Ἔκανε-ἔκανε μετάνοιες ὁ καημένος καὶ ἀπέκαμε, γιατὶ δὲν μποροῦσε νὰ τὶς μετρᾶ, ἀφοῦ ὁ διάβολος τοῦ ἔλυνε συνέχεια τοὺς κόμπους. Τότε παρουσιάσθηκε Ἄγγελος Κυρίου καὶ τοῦ δίδα­ξε πῶς νὰ πλέκη τοὺς κόμπους, ὥστε σὲ κάθε κόμπο νὰ σχηματίζωνται ἐννέα σταυροί. 
 
Ὁ διάβολος μετά, ὁ ὁποῖος τρέμει τὸν σταυρό, δὲν μποροῦσε νὰ τοὺς λύση. Ἔτσι κάθε κόμπος τοῦ κομποσχοινιοῦ ἔχει ἐννέα σταυ­ρούς, ποὺ συμβολίζουν τὰ ἐννέα τάγματα τῶν Ἀγγέλων.

– Γέροντα, τί σημαίνουν οἱ τριάντα τρεῖς, οἱ πενῆντα, οἱ ἑκατὸ καὶ οἱ τριακόσιοι κόμποι ποὺ ἔχουν τὰ κομποσχοίνια;

– Μόνον ὁ ἀριθμὸς τριάντα τρία εἶναι συμβολικός· συμβολίζει τὰ τριάντα τρία χρόνια ποὺ ἔζησε ὁ Χριστὸς ἐπάνω στὴν γῆ. Οἱ ἄλλοι ἀριθμοὶ ἁπλῶς μᾶς βοηθοῦν νὰ μετρᾶμε τὶς μετάνοιες ποὺ κάνουμε ἢ πόσες φορὲς θὰ ποῦμε τὴν εὐχή. 
 
Μερικὲς μηχανὲς ἔχουν ἕνα σχοινὶ μὲ μιὰ χειρο­λαβὴ στὴν ἄκρη καί, ὅταν θέλης νὰ τὶς βάλης μπρός, τραβᾶς μερικὲς φορὲς τὸ σχοινὶ μὲ δύναμη, μέχρι νὰ ξε­παγώσουν τὰ παγωμένα λάδια. Ἔτσι καὶ τὸ κομπο­σχοίνι εἶναι τὸ σχοινὶ τὸ ὁποῖο τραβᾶμε μία-δύο-πέντε-δέκα φορὲς καὶ ξεπαγώνουν τὰ πνευματικὰ λάδια καὶ παίρνει μπρὸς ἡ πνευματικὴ μηχανὴ τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς, ὁπότε δουλεύει μετὰ μόνη της ἡ καρδιὰ στὴν εὐχή. 
 
Ἀλλά, καὶ ὅταν ἡ καρδιὰ πάρη μπρὸς στὴν εὐχή, καὶ πάλι δὲν πρέπει νὰ καταργήσουμε τὸ κο­μποσχοίνι, γιὰ νὰ μὴν παρακινηθοῦν καὶ ἄλλοι νὰ τὸ καταργήσουν, ἐνῶ δὲν πῆρε ἀκόμη μπρὸς ἡ καρδιά τους στὴν εὐχή.

– Ὅταν, Γέροντα, κρατῶ τὸ κομποσχοίνι μου καὶ λέω τὴν εὐχὴ μηχανικά, μήπως ὑπάρχει κίνδυνος ἀνθρωπαρέσκειας;

– Ἂν κάνης κομποσχοίνι ἐξωτερικὰ ἀπὸ ἀνθρωπαρέ­σκεια, ἀκόμη καὶ τὰ χέρια σου νὰ ξεφλουδίσης, σὲ τί­ποτε δὲν θὰ σὲ ὠφελήση. Μόνον κούραση θὰ σοῦ φέρη καὶ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι δῆθεν ἀσχολεῖσαι μὲ τὴν νοερὰ προσευχή.

– Γέροντα, ἐγὼ δὲν ἔχω συνηθίσει νὰ κρατῶ κο­μποσχοίνι.

– Τὸ κομποσχοίνι νὰ τὸ κρατᾶς, γιὰ νὰ μὴν ξεχνᾶς τὴν εὐχή, τὴν ὁποία πρέπει νὰ ἐργάζεσαι ἐσωτερικά, στὴν καρδιά. Ὅταν μάλιστα βγαίνης ἀπὸ τὸ κελλί σου, νὰ θυμᾶσαι ὅτι ὁ ἐχθρὸς εἶναι ἕτοιμος γιὰ ἐπίθεση. 
 
Γι’ αὐτό, νὰ μιμῆσαι τὸν καλὸ στρατιώτη ποὺ βγαίνοντας ἀπὸ τὸ πολυβολεῖο ἔχει πάντοτε «ἀνὰ χεῖρας» τὸ αὐτό­ματο ὅπλο. Τὸ κομποσχοίνι ἔχει μεγάλη δύναμη· εἶναι τὸ ὅπλο τοῦ μοναχοῦ καὶ οἱ κόμποι εἶναι σφαῖρες, ποὺ «κρὰ-κρὰ» θερίζουν τὰ ταγκαλάκια.


Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ ΣΤ' «Περὶ προσευχῆς»
«Πᾶνος»

2 σχόλια:

  1. Απλός, ουσιαστικός αλλά και χαριτωμένος ο λόγος του Αγίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η επίγνωσις του Θεού δίδεται από τον Κύριο. Λες το: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με» και, όταν έλθει ένας λογισμός, πρέπει να φωνάξεις: «Κύριε Ιησού Χριστέ…» για να υπερφαλαγγίσεις τον άλλο, τον κακό.

    Θα σας πω κάτι, για να το καταλάβετε πιο καλά. Κάθεστε δίπλα σε μια λίμνη ήρεμη. Πετάτε μια πετριτσα, κάνει κύματα. Στη συνέχεια πετάτε μιαν άλλη, πιο μεγάλη, τα κύματα γίνονται πιο μεγάλα και καλύπτουν, υπερφαλαγγίζουν τα μικρά. «Νόει α λέγω;»

    Τὸ κομποσχοίνι ἔχει μεγάλη δύναμη· εἶναι τὸ ὅπλο τοῦ μοναχοῦ (και του λαϊκού) καὶ οἱ κόμποι εἶναι σφαῖρες, ποὺ «κρὰ-κρὰ» θερίζουν τὰ ταγκαλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή