Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Ἄντε παπᾶ Μῆτσο! Νὰ πᾶς στὸ καλό! Χριστὸς Ἀνέστῃ! Μαζὶ μὲ τίς Μυροφόρες! Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια μῆνες πρὶν τὸ Πάσχα πέρυσι, χαιρέτησε τὸν πατέρα Δημήτριο ὁ πνευματικός του, ὁ παπᾶ Ἀνανίας ὁ Κουστένης! Προβλέποντας ὅτι τὸ δικό του νῦν ἀπολύεις, θὰ εἰπωθεῖ στὸ ἐαρινὸ πανηγύρι τῶν θαρσαλέων! Καὶ ἔτσι ἀκριβῶς ἔγινε, ὅπως τοῦ εἶχε ἀποκαλυφθεῖ ἀπὸ τὸν Ἀφέντη τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου!
Ὁ Χριστός, στοὺς δικούς Του, τοὺς ταπεινούς, μὲ τίς καθαρὲς καρδιὲς καὶ τὰ ὀρθάνοιχτα μάτια τῆς ψυχῆς, ἀποκαλύπτει σχεδὸν πάντοτε τὸ πότε θὰ πανηγυρίσει ὁ Οὐρανός! Καὶ ὁσιακά, μᾶς ἀποχαιρετοῦν καὶ φεύγουν γιὰ τὴν ὄντως Ζωή! Ἔτσι καὶ ὁ πατὴρ Ἀνανίας, ὅπως σὲ χρόνο ἀνύποπτο τὸ εἶχε πεῖ στὸ πνευματικοπαίδι του, ἔφυγε μέσα στὸ χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο, στὴν ἑορτὴ τῶν Μυροφόρων!
Πολὺ τίς ἀγαποῦσε αὐτὲς τίς γενναῖες ἀνδρεῖες ψυχὲς ὁ παππούλης! Γιατί ἀψήφησαν το φόβο! Γιατί ἡ ἀγάπη τους γιὰ τὸν Κύριό τους, ὑπερνικοῦσε κάθε ἐμπόδιο τῆς λογικῆς, τοῦ συμβιβασμοῦ μὲ τὸν πονηρὸ κόσμο καὶ τῆς ὑποτέλειας στὸ δίκαιο τοῦ ἰσχυροτέρου!
Εἴμαστε βέβαιοι, πὼς στὶς ἱερὲς μεταβάσεις τῆς φαντασίας του, ὁ παπᾶ Ἀνανίας θὰ ἔβαζε μπροστάρισσες τὴ Μαρία τὴν Μαγδαληνὴ καὶ τὴ Μαρία τοῦ Ἰακώβου καὶ τὴ Σαλώμη, σὲ ταμπούρια καπνισμένα πάνω σὲ γκρεμοὺς βραχόσπαρτους στὸ Σούλι καὶ στὸ Μοριᾶ, μὰ καὶ στοῦ Μεσολογγιοῦ τίς τάφρους καὶ τίς ντάπιες καὶ στοῦ ἡρωικοῦ ἐκείνου Ἀπρίλη τὸ ἔνδοξο σουρούπωμα, στῆς Βαϊοφόρου τὸ ματωμένο ἑσπέρας. Καὶ ἔπειτα θὰ πήγαινε νοερῶς ὁ ἴδιος νὰ τίς στέρξει ὄρθρου βαθέως, στὸ δρόμο τους πρὸς τὸ κενὸ μνημεῖο καὶ νὰ θαυμάσει τὴν ἀδίσταχτη καὶ ἄδολη πίστη τους. Ὁ εὐσχήμων Ἀνανίας!
Παραμονὲς μεγάλης Ἑβδομάδας φέτος μὲ τὸν Ἡρακλῆ καὶ τὸν Γεώργιο, βρεθήκαμε στῆς Παναγίας τῆς Κερνίτσας τὸ προσκύνημα, στῆς Γορτυνίας τὰ ἁγιασμένα, νὰ ἐφοδιαστοῦμε μὲ εὐλογία καὶ δύναμη, νὰ ἔρθει τὸ ἑκούσιο νὰ μπολιάσει τίς ψυχές μας. Βράχος καὶ σπηλιὰ μνημονεύουν καὶ αὐτὰ γενναίους καὶ τολμηρούς, ἀζύγωτους ἀπ᾿ τοὺς Θεομάχους ἀλωτές. Τὸ γνωστὸ κούτσουρο μὲ τίς ἁλυσίδες στὴ μέσα τῆς αὐλῆς, θυμίζει τοῦ Σταυροῦ τὸ ὁριζόντιο μέρος ποὺ καρτερᾶ νὰ ἑνωθεῖ μὲ σῶμα καὶ ψυχὴ δυσκολεμένων, νὰ τὰ λευτερώσει.
-Καλῶς τους! Ἐλᾶτε νὰ προσκυνήσετε τὴν Παναγία μας! Πηγαίνετε κάτω στὴ σπηλιὰ καὶ ἔπειτα ἐλᾶτε στὸ ἀρχονταρίκι! Θὰ σᾶς φτιάξω καφέ! Πᾶρτε λουκούμια ὅσα θέλετε! Κεραστεῖτε!
Ἔπειτα ἀπὸ λίγο καθόμασταν στὸ καθιστικὸ μπροστὰ ἀπὸ τὸ μεγάλο τζάκι! Εἶναι αὐτὲς οἱ συνήθεις ἐρωτήσεις, ποὺ σὲ κάποιους φαίνονται κοινότυπες, ἴσως καὶ ἀδιάκριτες, ἀλλὰ τίς περισσότερες φορὲς χαρίζουν καὶ χαράζουν τὸ ἀνεξίτηλο στὴν μνήμη...
Ἔπειτα ἀπὸ λίγο καθόμασταν στὸ καθιστικὸ μπροστὰ ἀπὸ τὸ μεγάλο τζάκι! Εἶναι αὐτὲς οἱ συνήθεις ἐρωτήσεις, ποὺ σὲ κάποιους φαίνονται κοινότυπες, ἴσως καὶ ἀδιάκριτες, ἀλλὰ τίς περισσότερες φορὲς χαρίζουν καὶ χαράζουν τὸ ἀνεξίτηλο στὴν μνήμη...
-Ἀπὸ 15 χρονῶν! 52 χρόνια! Σὰν χθὲς ἦταν!
-Ἀπὸ ποῦ κατάγεστε;
-Ἀπὸ τὴν Δημητσάνα!
-Κοντοχωριανὴ μὲ τὸν παπᾶ Ἀνανία τὸν Κουστένη δηλαδή...
Ἔλαμψε πιότερο τὸ πρόσωπό της στὸ ἄκουσμα αὐτό.
-Τὸν γνωρίζετε παιδιά; Αὐτὸς εἶναι Ἅγιος! Ἐγὼ τὸν ξέρω ἀπὸ λαϊκὸς ποὺ ἦταν ἀκόμα! Λεγόμουν Παναγιώτα τότε καὶ ἐκεῖνος Ἀπόστολος! Ἄχ ὁ παππούλης μου! Τότε ποὺ εἶχα πρωτογίνει καὶ ἐγὼ μοναχή, ἦταν ἐδῶ στὰ μέρη μας, ἤδη ἀπὸ πολὺ καιρὸ χειροτονημένος! Τότε ἦταν ποὺ συκοφαντήθηκε ἄγρια! Μοῦ τὸ εἶχε πεῖ ἀπὸ πρίν! -Παναγιώτα παιδί μου θὰ μὲ συκοφαντήσουν! Νὰ προσεύχεσαι σὲ παρακαλῶ!
Τοῦ κόστισε πολὺ τότε, γιατί μέχρι καὶ τὰ ράσα θέλησαν νὰ τοῦ βγάλουν...μὰ δόξα τῷ Θεῶ, ὑπέμεινε ἀγόγγυστα καὶ κυρίως ἀμνησίκακα! Ἄν δέν σᾶς τό ᾿λεγα ἐγὼ θὰ τὸ μαθαίνατε; Τώρα ποὺ κοιμήθηκε ὅμως καλὸ εἶναι νὰ γίνουν γνωστὰ αὐτὰ ποὺ τόσο τὸν πίκραναν τότε! Πῆγε ἔπειτα στὴ Θήβα καὶ στὴν Ἀθήνα καὶ τότε ἦταν ποὺ συνάντησε τὸν Ὅσιο Πορφύριο καὶ μπῆκε κάτω ἀπὸ τὸ πετραχήλι τοῦ Ἁγίου! Ἐκεῖνος τὸν δυνάμωσε καὶ τὸν ἔκανε νὰ ξαναπατήσει στὰ πόδια του! Στὴν ἀρχὴ οἱ πιὸ πολλοὶ τὸν εἶχαν ἀγνοημένο καὶ περιφρονημένο! Λέγαν γιὰ ἐκεῖνον πολλά! Τὸν στεφάνωσε ἡ συκοφαντία! Ἐμεῖς τὸν ἀγαπούσαμε τόσο πολὺ τὸν παππούλη μας!
Ἁγνὸς καὶ τολμηρὸς πάντα του! Γι᾿ αὐτὸ ἔλαμψε καὶ τόσο καὶ τὸν λάτρεψε ὁ ἁπλὸς ὁ κόσμος καὶ ὅσοι ὑπέφεραν ἀπὸ τὰ βάσανα! Ἔχω νὰ σᾶς λέω μὲ τίς ὧρες γιὰ ἐκεῖνον! Κάποτε, εἴχαμε πάει στὸ σπίτι του στὰ Ἐξάρχεια! Ἀκτήμων καὶ ρακένδυτος ζοῦσε! Ὅλα τὰ ἔδινε! Τίποτα δὲν εἶχε φυλαγμένο γιὰ νὰ φάει! Πήγαμε καὶ τοῦ ἀγοράσαμε φρέσκα καλαμάρια καὶ τοῦ τὰ φτιάξαμε μὲ μακαρονάκια! Κρέας δὲν ἔτρωγε ποτέ του ὅταν δὲν τὸν ἔβλεπαν. Καὶ ἐκεῖνος μόλις τὰ εἶδε, κράτησε ἕνα μικρὸ πιάτο καὶ τὰ ὑπόλοιπα τὰ ἔβαλε σὲ ἕνα δοχειάκι, τὸ σκέπασε καὶ τὸ πῆγε καὶ τὸ ἄφησε κρυφὰ ἔξω ἀπὸ μιὰ πόρτα, ποὺ ἤξερε πὼς ἤτανε πολὺ φτωχοὶ οἱ ἄνθρωποι.
Ἔμεινε τὸ παιδὶ ἀσάλευτο χάμω σὰν πεθαμένο! Φοβήθηκε ἡ μάνα του καὶ ἄρχισε νὰ κλαίει καὶ νὰ χτυπιέται! -Μὴ κλαῖς γιὰ τὸ παιδί σου κυρά μου! Τῆς εἶπε ὁ πάτερ Ἀνανίας! Νὰ κλαῖς μόνο γιὰ τίς ἁμαρτίες σου! -Μὰ πῶς νὰ μὴ κλαίω παπᾶ μου; Πέθανε τὸ παιδί μου, δὲν τὸ βλέπεις; -Περίμενε λίγο καὶ θὰ δεῖς ἂν πέθανε ἢ ὄχι, τῆς εἶπε ἐκεῖνος! Καὶ ἔπειτα ἀπὸ μερικὰ λεπτά, νὰ ᾿σου σηκώνεται ὁ γιός της καὶ πάει καὶ χώνεται στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ παππούλη καὶ καθόταν ἐκεῖ γαληνεμένος γιὰ ὥρα! -Δὲν θὰ πεῖς τίποτα καὶ σὲ κανέναν ὥσπου νὰ πεθάνω τὴν ὁρμήνεψε...μὰ τὸ παιδὶ τὸ γνώριζαν πολλοί! Καὶ μαθεύτηκε τὸ πῶς ἔγινε καλά! Καὶ ἔπειτα ὁ παπᾶ Ἀνανίας ὅταν μὲ ξαναεῖδε μοῦ εἶπε:
Τότε μὲ συκοφάντησαν γιὰ κακὸ καὶ τώρα μὲ συκοφαντήσανε γιὰ ἅγιο...τόσο ἁπλὸς καὶ ταπεινὸς ἤτανε! Ἐμένα ποὺ μὲ βλέπετε ἔχω κάνει 40 χειρουργεῖα! Ἔχω καρκίνο καὶ τὴν καρδιά μου! Ὅλα τὰ εἶχε πεῖ γιὰ μένα στὸν παππούλη ὁ Ἅγιος Πορφύριος τότε...ἀλλά καὶ ὁ ἴδιος ὁ πατὴρ Ἀνανίας μοῦ ἔχει πεῖ ἀκριβῶς τὴν ἡμερομηνία ποὺ θὰ φύγω.. Γιὰ νὰ δῶ ..περιμένω ...Ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ βαστάξω τὰ κλάματά μου σὰν τὸν θυμᾶμαι! Ἀκόμα δὲν ἔχω πάει οὔτε στὸν τάφο του! Μὰ ἐσεῖς θὰ φύγετε καὶ θὰ πᾶτε τώρα νὰ τοῦ βάλετε μιὰ μετάνοια καὶ ἀπὸ μένα! Ἄντε κάντε γρήγορα μόνο, γιατί ὁ ἀνηψιός του ὁ Ἀπόστολος ποὺ εἶναι ἐκεῖ καὶ φροντίζει τὸ προσκύνημα, κλείνει τὴν πόρτα πρὶν τίς 2!
Μετὰ ἀπὸ εἴκοσι λεπτὰ περίπου, πλησιάζαμε στὰ καταπράσινα τῆς Καρκαλλούς. Ἐλατοσκέπαστος ὁρίζοντας τοῦ Μαινάλου καὶ ἦχοι ἀπὸ τὴν ὁρμὴ τοῦ Λούσιου ποταμοῦ προπορεύονταν τῆς ἀδημονίας μας. Δὲν ὑπάρχει ἀκόμα σχετικὴ σήμανση γιὰ τὸ προσκύνημα! Ἀπὸ μακριὰ ἀκόμα ὅμως, μιὰ σημαία Ἑλληνικὴ καὶ ἕνα ψηλόκορμο καμπαναριὸ συνέθεταν τῆς ψυχῆς μας τὰ νικητήρια. Οὐρανόσημα ποὺ μᾶς ὁδήγησαν ἀμέσως στὴν αὐλὴ τῆς Παναγίας τῆς Βλαχέρνας! Ἐκεῖ, στὰ δεξιὰ τοῦ Ναοῦ της ὁ κτήτορας Ἀνανίας της! Δυὸ φωτογραφίες του πάνω στὸ μάρμαρο! Κάτω ἀπὸ τὴν μιά: Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης Καρκαλλοῦ 15-2-1945 -Ἀθήνα 15-5-2021.
Τώρα νὰ ᾿σαι στὸ πλάϊ μας περισσότερο ἀπὸ πρῶτα,
μὲ λογισμὸ καὶ μ΄ ὄνειρο, μὲ παραδείσου ρότα!
μὲ λογισμὸ καὶ μ΄ ὄνειρο, μὲ παραδείσου ρότα!
Ἄντε, Ἅγιε τοῦ Θεοῦ! Πάντοτε μαζὶ μὲ τοὺς γενναίους καὶ τίς Μυροφόρες!
Χριστὸς Ἀνέστῃ!
Νώντας Σκοπετέας
Πεντηκοστάριο 2022
Πεντηκοστάριο 2022
______________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου