Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἕτοιμο τό πανθρησκειακό βδέλυγμα

 

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

Ἕτοιμο πλέον τό λατρευτικό πανθρησκειακό βδέλυγμα (στό λεγόμενο σημεῖο Μηδέν τῆς Νέας Ὑόρκης), ποὺ ὑποτίθεται ὅτι τιμᾶται στό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἀλλά στήν πραγματικότητα θά εἶναι κέντρο διερχομένων ὅλων τῶν θρησκειῶν. 

 

Τό βλάσφημο ὄνειδος, ποὺ ἤδη μέ τήν πρώτη ματιά καθίσταται σαφής ἡ νεοεποχίτικη δαιμονική του χρήση καί ἀποστολή, διαφημίζεται μάλιστα ἀπό ἀπαξάπαν τό νεοταξικό σκυλολόϊ ὡς «ἐθνικός ναός τοῦ Ὀρθόδοξου Ἑλληνισμοῦ» (εἴπαμε: μέσα στόν ἀνάποδο κόσμο δέν ἔχουν μείνει ὄρθιες οὔτε οἱ ἔννοιες, οὔτε καί οἱ λέξεις), ἀλλά φυσικά τονίζεται καί ὅτι «ὡς τό μοναδικό σύμβολο πίστης στό Παγκόσμιο Κέντρο Ἐμπορίου, ὁ ναός θά καλωσορίζει ἀνθρώπους ὅλων τῶν θρησκειῶν καί τῶν δογμάτων γιά διαλογισμό καί περισυλλογή». 

 

Μάθαμε δέ προσφάτως ὅτι ἁγ(ρ)ιογραφήθηκε κιόλας ἀπό ἁγιορεῖτες μοναχούς, προερχόμενους βεβαίως ἀπό τό πλέον ξεσαλωμένο καί ἀπροκάλυπτο οἰκουμενιστικό ἄντρο τοῦ Βαρθολομαίου, τουτέστιν τή Μονή Ξενοφῶντος (ἐννοεῖται ὅτι τήν ἁγιογράφηση τοῦ λεγάμενου νά προσφέρει ὡς κτίτωρ τό ἀνοσιούργημα στόν Ἅγιο Νικόλαο καί ἐκεῖνος νά τόν εὐλογεῖ, ἀρνοῦμαι κἄν νά τή σχολιάσω). 

 

 

Ἕνα πραγματικά ἀποτρόπαιο κατασκεύασμα, καύχημα μέν τῶν Βαρθολομαίων, τῶν Ἐλπιδοκτόνων, τῶν στοῶν καί ὅλων τῶν δαιμόνων ποῦ ὑπηρετοῦν, μιαρό δέ βδέλυγμα στά μάτια τοῦ Θεοῦ. 

 

Ποιοί ἄραγε τολμοῦν ἀκόμη νά κρατοῦν ἑρμητικά κλειστά τά δικά τους μάτια, ἀρνούμενοι πεισματικά νά δοῦν τήν ἀλήθεια καί νά κατανοήσουν τά ζοφερά σημεῖα τῶν Καιρῶν;

 

«Πᾶνος»