ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στήν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 59ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

ΕΝΑ ΕΤΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Κάτω ἀπό τό λάβαρον τοῦ Χριστοῦ
«Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους»

Ένα ἔτος συνεπληρώθη, ἀφ’ ὅτου ἐν,ἕν μέσῳ μιᾶς ἀπεριγράπτου δυστυχίας τοῦ τόπου τούτου ἰδρύθει ἡ Ἑστία. Ἱδρύθη, παρ’ ὅλας τάς ἀντιδράσεις, μέ μόνον ὅπλον τήν χριστιανικήν πίστιν. Ἐξεπήδησεν ὡς φλόγα ἀγάπης μέσα ἀπό τά σπλάχνα τοῦ εὐσεβοῦς καί πατριωτικοῦ λαοῦ τῆς Κοζάνης. Ὑπεστηρίχθη ἀπό τόν Διεθνῆ Ἐρυθρόν Σταυρόν. Ἤρχισε ἀπό 50 πιάτα, δια νά φθάσει τά 200, 500, 1.000, 1.500, 2.500, 5.500.

 

Θεμέλιον δέ τῆς Ἑστίας μας εἶναι ἡ ἀνιδιοτελής καί ἀκομμάτιστος ἐξυπηρέτησις τοῦ συνανθρώπου. Ἡ Ἑστίαν ὡς ἕνας μικρός ἥλιος ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ ἔρριπτε καί ρίπτει τάς ἀκτῖνας τῆς φιλανθρωπίας εἰς πᾶσαν δυστυχίαν. Ἄρρωστα παιδιά, γέροντες, πρόσφυγες, φυλακισμένοι, κόκκινοι, πράσινοι, κίτρινοι, αἰχμάλωτοι πολέμου, ὅλοι ἐξυπηρετήθησαν ὡς δυστυχεῖς ἀπό τήν Ἑστίαν μας.

 

Εἰσερχόμενοι εἰς τό δεύτερον ἔτος ὁλοψύχως εὐχόμεθα, ὅπως εἰρηνεύσει ἡ πολυβασανισμένη πατρίς μας, ἐκλείψη ἡ κοινωνική δυστυχία, εἰς ἡμᾶς δέ χαρίσει ὁ Θεός τήν χαράν ὅπως τό συντομώτερον κηδεύσωμεν τά καζάνια τῆς Ἑστίας.

Μία ἐκκαθάρισις

Ἡ ἐκκαθάρισις τῶν συσσιτουμένων ἔγινε! Πώς; Ὅσοι ἐπί μίαν ἑβδομάδα δέν ἤρχοντο νά πάρουν συσσίτιον, διότι τό συσσίτιον τῆς Ἑστίας ἦτο πτωχό – ροβίθια καί σούπα-, αὐτοί διεγράφησαν ἀπό τά βιβλία μας…διότι ἐκεῖνος πού πεινᾶ τρώγει ὅ,τι προσφέρει ἡ πτωχή κουζίνα. Ἔτσι ἀπό 2.500 πού ἔπαιρναν συσσίτιον, θά παίρνουν οἱ 1000, πού ἦσαν ἡ τακτική πελατεία τῆς Ἑστίας.

 

Καί ἐάν πάλιν μεταξύ τῶν 1000 αὐτῶν ὑπάρχει κανείς πού εἶναι εὔπορος καί ἐκμεταλλεύεται τήν φιλανθρωπίαν, παρακαλεῖται πᾶς ὅστις γνωρίζει τήν οἰκονομικήν του κατάστασιν, ὅπως μᾶς γνωρίσει σχετικῶς, δια νά τόν διαγράψωμεν.

Ἀλλά καί ὅσοι δια τόν ἀνωτέρῳ λόγον διεγράφησαν ἀπό τήν Ἑστίαν καί δέν θά λαμβάνουν συσσίτιον, ἄς ἔχουν ὑπ’ ὄψιν ὅτι τώρα, πού μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ἑκατέρωθεν διαλλακτικότητα θά εἰρηνεύσει ἡ πατρίς μας, τόννοι τροφίμων εἶναι ἕτοιμοι νά σταλοῦν εἰς τήν Κοζάνην καί ὅλοι θά πάρουν τρόφιμα.

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ

Εἶναι γνωστός εἰς ὅλον τόν κόσμον ὁ ΡΟΥΣΒΕΛΤ. Πρόεδρος τῆς δημοκρατικωτέρας χώρας τοῦ κόσμου, ἐξελέγη δια τετάρτην φοράν ὡς ἀρχηγός τοῦ μεγάλου ἔθνους. Ἡ γνώμη του βαρύνει δι’ ὅλα τά παγκόσμια ζητήματα. Λοιπόν ἄς ἀκούσουν ὅλοι οἱ ἀρχηγοί τῶν κομμάτων τῆς πατρίδος μας πού θέλει νά θεμελειώσει τόν νέον κόσμον ὁ Ροῦσβελτ. Εἰς τόν προεδρικόν του λόγον λέγει: 

 

«Ἡ θρησκεία εἶναι ἀσάλευτος πέτρα, ἐπί τῆς ὁποίας πρέπει νά ἐπαναπαύωνται ὁ πολιτισμός καί αἱ προσφιλέστεραι ἐλπίδες τοῦ ἀνθρώπου. Καμίαν εὐχήν δέν ἠμπορῶ νά κάμω δια τήν πατρίδα μου μεγαλυτέραν ἀπό αὐτήν: Νά ἀναζωογονηθεῖ τό πνεῦμα τό θρησκευτικόν. Ἔχω πεισθεῖ, ὅτι δέν ὑπάρχει σήμερον ζήτημα κοινωνικόν ἤ πολιτικόν ἤ οἰκονομικόν, πού νά μή μπορεῖ νά εὕρει τήν λύσιν του εἰς τό πνεῦμα τῆς ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ».

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ:
ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΚΟΝΤΑ ΘΑ ΙΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΟΘΟΥΜΕ

1) Ἄς γιορτάσουμε μαζί της ἐλευθεριᾶς τή μέρα.
Κι ὅλοι μᾶς μέ μιά φωνή στόν οὐράνιο Πατέρα
ἄς ζητήσουμε νά ἰδοῦμε τήν Ἑλλάδα πού ποθοῦμε.

2) Τρανεμένη, ξακουστή, ἑνωμένη, ἀδελφωμένη,
στούς ἐχθρούς της σεβαστή κι ἀπό ὅλους τιμημένη,
ἄς δουλέψουμε νά δοῦμε τήν Ἑλλάδα πού ποθοῦμε.

3) Ἀλλά μόνος ὁδηγός, ἀδελφοί καί ἀδελφές μας,
πρέπει νάναι ὁ Χριστός στή ζωή καί στίς ψυχές μας,
ἄν θελήσουμε νά δοῦμε τήν Ἑλλάδα πού ποθοῦμε.

4) Γιατί δόξα καί τιμή κι’ εὐτυχία καί εἰρήνη
κι ὅλα τ’ ἄλλα τά ἀγαθά μόνο ὁ Χριστός τά δίνει.
Κι ἔτσι τότε θέ νά δοῦμε τήν Ἑλλάδα πού ποθοῦμε.

ΔΩΡΕΑΙ

Ὑπέρ τῆς Ἑστίας προσέφερον: 1) Ὁ ἕν Θέσ/νίκη ἔμπορος Κ. Δημητριάδης μίαν λίραν. 2) Ἀνώνυμος ἕν Κοζάνη μίαν λίραν Ἀγγλίας. 3) Ἀνώνυμος μίαν Βελγικήν λίραν. 4) Ἀνώνυμος ἕνα δαμάλιον ὑπέρ τῶν φυματικῶν παιδιῶν καί 5) Ἀνώνυμος κυρία 2 ζακετάκια ὑπέρ τῶν πτωχῶν παιδιῶν.

ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Αὔριον Κυριακήν (11 Φεβρουαρίου) κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν (ὥραν 9,30 π. μ..) εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ θά ὁμιλήσει ὁ ἱεροκῆρυξ ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης.
Αὔριον Δευτέραν ὥραν 12 ἀρχίζει τό συσσίτιον.

Συνεχίζεται

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἀνδρονίκης Π.  Καπλάνογλου 

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄»
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)

 

Πηγή:https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

«Πᾶνος»