Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Είμαστε στα χέρια του Θεού!

Ερώτηση:
–Ποιο είναι το σημαντικότερο πράγμα για την πνευματική ζωή ενός ανθρώπου;

 
Απάντηση:
–Το να κρατήσουμε στην καρδιά μας την ειρήνη.
Μην αφήσετε αυτήν την ειρήνη να διαταραχθεί για κανένα λόγο. Η ειρήνη πρέπει να βασιλεύει στην καρδιά μας- η ειρήνη και η ησυχία. Η Αγία Γραφή μας διδάσκει ότι “η βασιλεία του Θεού εστί… δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω” (Ρωμ. 14:17). Το πρώτο σκαλοπάτι στο δρόμο προς την κοινωνία με τον Θεό είναι το ολοκληρωτικό δόσιμο του εαυτού μας σ’ Εκείνον. Κατόπιν αυτού, είναι η ενέργεια του Θεού που ενεργεί μέσα μας.
 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία σε αυτόν τον κόσμο από την εσωτερική γαλήνη….

Για να διαφυλάξει κανείς την ψυχική του γαλήνη πρέπει να απομακρύνει από τον εαυτό του τις σκοτεινές σκέψεις. Πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε χαρούμενη διάθεση και όχι στενάχωρη. Μόνο, αν σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους θα αποκτήσουμε ψυχική γαλήνη.

Πρέπει να ταπεινωθούμε και να επανιδρύσουμε μέσα μας μια σωστή σχέση με όλους τους συνανθρώπους μας. Το βασικό ζήτημα είναι να γίνουμε ένα με τον Κύριο· κατόπιν Εκείνος θα μας διδάξει πώς να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπό μας, διότι εμείς δεν γνωρίζουμε πώς.

Βάλτε έναν ταπεινό και πράο άνθρωπο στον Άδη κι εκείνος θα δείτε ότι δεν θα διαμαρτυρηθεί.

Ένας υπερήφανος άνθρωπος δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος¨ όλα τον ενοχλούν κι ακολουθεί το δικό του θέλημα. Πρέπει να δείχνουμε υπακοή στο θέλημα του Θεού για να μάθουμε την ταπεινοφροσύνη και την πραότητα, όσο είμαστε ακόμα σ’ αυτή εδώ τη ζωή, όσο υπάρχει ακόμα καιρός. Μια καρδιά που είναι γεμάτη αγάπη, δεν σκέφτεται τον εαυτό της αλλά τους άλλους. Προσεύχεται για καθετί ζωντανό και για ολόκληρο τον κόσμο.

Όταν μια ψυχή παραμένει ταπεινή, ο Κύριος την φωτίζει ολοένα και περισσότερο. Η ταπείνωση είναι θεϊκή περιουσία, είναι η τελειότητα της χριστιανικής ζωής.

Μεγάλοι πειρασμοί (δεινά) προηγούνται ή έπονται του καλού που μας δίνει ο Κύριος. Αυτό συμβαίνει ώστε η ψυχή να μη γεμίσει με υπερηφάνεια.

Πρέπει να εναποθέσουμε τα πάντα στον Κύριο. Αυτός θα φροντίσει τα πάντα στον κόσμο.

Οι Άγιοι Πατέρες όλα τα αφήνουν στον Θεό. Είναι ευχαριστημένοι και όταν ο Κύριος τους πραγματοποιεί κάποια επιθυμία και όταν δεν τους την πραγματοποιεί. Εμείς αυτό, με τίποτε δεν μπορούμε να το καταλάβουμε, γιατί συνεχώς θέλουμε να περνάει το δικό μας, θέλουμε να πραγματοποιείται το θέλημα μας. Παρόλο πού προσευχόμαστε στον Κύριο: «Πάτερ ημών… γενηθήτω το θέλημα σου» πάλι σκεφτόμαστε πώς το καλύτερο είναι όλα να γίνουν όπως τα θέλουμε εμείς.

Πρέπει να μάθετε ν’ αγαπάτε τα μικρά πράγματα. Να προσπαθείτε πάντοτε να είστε λιτοί και απέριττοι σε όλα. Όταν η ψυχή είναι ώριμη, ο Θεός θα της δώσει ειρήνη. Ο Κύριος προσβλέπει σε μας και ευαρεστείται όταν λαχταρούμε την ειρήνη Του. Μέχρι να έρθει η ώρα που η ψυχή θα είναι αρκούντως ώριμη ώστε να δεχτεί τον Κύριο. Εκείνος μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις θα της επιτρέπει να δει και να νοιώσει την πανταχού παρουσία Του και το πλήρωμά Του σε κάθε τι. Αυτές είναι στιγμές απερίγραπτης χαράς. Αλλά κατόπιν ο Κύριος αποκρύπτεται από μας και πάλι, προκειμένου να Τον ποθήσουμε και να Τον αναζητήσουμε με όλη μας την καρδιά».

«Ο,τιδήποτε και εάν κάνεις, πάντοτε σιωπηλα να επαναλαμβάνεις τα λόγια, «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλόν!». «Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, λόγω της ολοκληρωτικής παράδοσής μου στο θέλημα του Θεού και του ειλικρινούς πόθου μου για Εκείνον, με φώτισε η χάρις του Θεού γεννώντας μέσα μου ένα απερίγραπτο αίσθημα χαράς και ειρήνης. 

Άκουγα εντός της καρδιάς μου τον λόγο, «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλον». Προσπάθησα να θυμηθώ κάποια περιστατικά του παρελθόντος, και δεν μπορούσα. Όλοι μου οι λογισμοί ήταν σε κατάσταση ειρήνης, και ένα αίσθημα άφατης χαράς και πόθου βασίλευε σ᾿ όλο μου το είναι. 

Αυτή είναι η κατάσταση των αγγέλων και των αγίων, κατάσταση πλήρους και τέλειας Χάριτος. Μόνον εκείνοι που έχουν βιώσει τη δωρεά της Χάριτος κατανοούν την κατάσταση των αγγέλων και των αγίων, τους οποίους καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα. 

Νόμιζα ότι όλοι οι μοναχοί, ιερείς, επίσκοποι είχαν τη δωρεά της αδάπανης Χάριτος και -θα το πιστέψετε;- έχω περάσει τόσα χρόνια μεταξύ μοναχών και ιερέων, και έχω γνωρίσει έναν μόνο μοναχό που είχε αυτό το δώρο. Έναν μόνο! Ωστόσο, μεταξύ των λαϊκών ανθρώπων που ζουν με τις οικογένειές τους, συνάντησα πολλούς που έχουν δεχθεί αυτή τη δωρεά της Χάριτος».

Πηγή:https://iconandlight.wordpress.com/

«Πᾶνος»