Ο άγιος Θεόδωρος Συκεώτης Συνέβηκε να αρρωστήσει βαριά χωρίς ελπίδα σωτηρίας, σε σημείο που είδε τους Αγίους Αγγέλους να έχουν έλθει για να τον πάρουν.
Άρχισε, λοιπόν, να κλαίει και να αγωνιά. Πάνω δε από αυτόν υπήρχε η εικόνα των αγίων και θαυματουργών Κοσμά και Δαμιανού.
Παρουσιάστηκαν λοιπόν σ αυτόν οι άγιοι με την μορφή που είχαν στην
εικόνα αυτή ‘ τον έπιασαν όπως συνηθίζουν να κάνουν οι γιατροί και
προσπαθούσαν να πάρουν τους σφυγμούς του.
Έλεγαν δε ο ένας προς τον
άλλον ότι ο άγιος είναι σε απελπιστική κατάσταση, γιατί οι δυνάμεις του
έχουν εξαντληθεί, αλλά και γιατί ήλθαν από τον ουρανό οι Άγγελοι γι
αυτόν.
Άρχισαν, λοιπόν, να τον ρωτούν και να του λένε:”
Γιατί κλαις,
αδελφέ, και αγωνιάς;”
Και αυτός τους απάντησε:
“Γιατί είμαι αμετανόητος,
κύριοι μου, αλλά και για το μικρό μου ποίμνιο αυτό, επειδή είναι
πρόσφατα κατηχημένο και αποιμαντο’ γι αυτό χρειάζεται πολλή επιμέλεια “.
Και οι Άγιοι του είπαν:
”Θέλεις να πάμε να παρακαλέσουμε για σένα ώστε να σου επιτραπεί να ζήσεις ακόμη λίγο;”
Και αυτός τους απάντησε:
”Εάν το κάνετε αυτό και μου παραχωρήσετε
αρκετό χρόνο μετανοίας, με την παράκληση σας, να ξέρετε πως από δω και
πέρα θα κερδίζετε το μισθό και της εργασίας μου και της μετανοίας μου “.
Οι Άγιοι γύρισαν προς τη μεριά των Αγγέλων
και τους παρακαλούσαν να του δώσουν λίγη διορία έως ότου να πάνε να
προσκαλέσουν τον βασιλέα Χριστό γι ‘ αυτόν. Οι Άγγελοι συμφώνησαν να
περιμένουν. Έφυγαν λοιπόν οι Άγιοι και ικέτευσαν τον εξουσιαστή της ζωής
και του θανάτου, τον επουράνιο βασιλέα Χριστό, το Θεό μας, αυτόν που
χάρισε δεκαπέντε χρόνια επιπλέον ζωή στον βασιλέα Εζεκία (Δ ‘ Βασ. 20,
6).
Πέτυχαν λοιπόν στην παράκληση τους και γύρισαν προς τον Άγιο έχοντας
ανάμεσά τους κάποιον σωματώδη νέο που είχε όμοια μορφή με τους Αγγέλους
που ήταν εκεί, αλλά διέφερε από αυτούς πάρα πολύ στην λαμπρότητα. Αυτός
είπε στους Αγγέλους που περίμεναν:” Απομακρυνθείτε από αυτόν, διότι
παρεκάλεσαν τον κοινό Δεσπότη όλων μας και Βασιλέα της δόξης γι αυτόν,
και Αυτός έδωσε τη συγκατάθεσή Του να μείνει αυτός λίγο στη ζωή. “.
Αυτοί λοιπόν αμέσως μαζί του έγιναν άφαντοι και ανέβηκαν στους ουρανούς.
Οι δε Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός είπαν προς
τον Άγιο :” Σήκω αδελφέ, και φρόντισε τον εαυτό σου και το ποίμνιό σου.
Διότι ο ευσπλαχνος και φιλάνθρωπος Κύριος μας δέχτηκε την παράκληση μας
για σένα και σου χάρισε να ζεις για να εργαστείς για την τροφή αυτή που δεν χάνεται αλλά μένει στην αιωνιότητα (Ιωαν. 6,27) και για να φροντίζεις για πολλές ψυχές “. Και με αυτά τα λόγια έγιναν άφαντοι και αυτοί.
Ο Θεόδωρος αμέσως πήρε βελτίωση της υγείας του και δύναμη, και σηκώθηκε υγιής από το κρεββάτι δοξάζοντας το Θεό.
Από το βιβλίο ο «Άγιος Θεόδωρος ο Συκεώτης» των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας.σελ56-57. Μετάφραση Λεωνίδας Χαριτίδης (φιλόλογος).
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου