Κωνσταντῖνος Βαθιώτης: 2 + 2 = 5: Ἡ ὑγειοναζιστική ἀλλοίωση τῆς βασικῆς μαθηματικῆς ἐξίσωσης ὡς τεκμήριο ὁλοκληρωτισμοῦ

Στὴν Πανούκλα τοῦ Αλμπὲρ Καμὺ ὑπάρχει ἡ ἑξῆς φράση:
 

«Ὅμως ἔρχεται πάντα μιὰ ὥρα μέσα στὴν Ἱστορία ποὺ ἐκεῖνος ποὺ τολμᾷ νὰ πεῖ πὼς δύο καὶ δύο κάνουν τέσσερα τιμωρεῖται μὲ θάνατο».
 

Ἡ ἀλλοίωση τῆς βασικῆς μαθηματικῆς ἐξίσωσης 2 + 2 = 4 ἀποτελεῖ διακαῆ πόθο κάθε ὁλοκληρωτικοῦ καθεστῶτος, στὸ μέτρο ποὺ αὐτὸ διεξάγει προπάντων πνευματικὸ πόλεμο ἐναντίον τοῦ λαοῦ.
 

Ἡ διαπίστωση αὐτὴ ἰσχύει, φυσικά, καὶ γιὰ κάθε ἰατροφασιστικὸ καθεστὼς ποὺ κατευθύνεται ἀπὸ τὶς ὀλιγάριθμες ἐλὶτ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων
 

Κλασικὸ παράδειγμα αὐταρχικῆς ἐπιβολῆς τῆς ἐξίσωσης 2 + 2 = 5 ἀποτελεῖ ἡ ἀξιοποίηση τῶν διαγνωστικῶν ράπιντ τὲστ ὡς δῆθεν προστατευτικοῦ μέτρου, πρωτογενῶς γιὰ τοὺς ἴδιους τοὺς ἀνεμβολίαστους (ὁ πατερΚούλης νοιάζεται ξαφνικὰ γιὰ τὴν ὑγεία τῶν "ἀπόκληρων" τῆς κοινωνίας!) καὶ δευτερογενῶς γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους.
 

Ἄς δοῦμε πῶς λειτουργεῖ ἡ ἀλλοίωση τῆς θεμελιώδους μαθηματικῆς ἐξίσωσης στὴν περίπτωση τοῦ "ἐκπληκτικοῦ ἀντιδότου" τῆς πανδημίας, δηλ. τῶν ράπιντ τέστ.
2 + 2 =4 σημαίνει ὅτι τὸ ράπιντ τὲστ εἶναι μιὰ "ὑγειονομικὴ φωτογραφία" τύπου polaroid, ὡς ἐκ τούτου σ τ ι γ μ ι α ὶ α ς καὶ ὄχι διαρκοῦς δράσεως.
 

Ἀπὸ τὴ φύση του τὸ ἀποτέλεσμα μιᾶς διαγνωστικῆς ἰατρικῆς πράξης ἀφορᾷ τὸ παρὸν καὶ τὸ παρελθόν, μὴ δυνάμενη νὰ ἐγγυηθεῖ τὴν ἐγκυρότητα τοῦ ἀποτελέσματός της καὶ γιὰ τὸ μέλλον.
 

Ἄρα, ἕνα δευτερόλεπτο μετὰ τὴ διενέργεια τοῦ τέστ, ὁ ἐλεγχθεὶς πολίτης μπορεῖ ἀνὰ στιγμὴ νὰ κολλήσει τὸν ἰό, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἴθισται νὰ λέγεται σὲ μιλιταριστικὴ ὁρολογία, εἶναι ἕνας ἀόρατος ἐχθρὸς ποὺ βρίσκεται παντοῦ.
 

Ἐν τούτοις, τὸ ἰατροφασιστικὸ σύστημα τοῦ ὑγειοναζισμοῦ υἱοθετεῖ τὴν λογικὴ τῆς ἀλλοιωμένης βασικῆς μαθηματικῆς ἐξίσωσης.
 

Στὴ γλῶσσα τῶν ὑγειοναζιστῶν, ἡ ἀλλοιωμένη ἐξίσωση 2 + 2 = 5 σημαίνει ὅτι τὸ ἀρνητικὸ ἀποτέλεσμα ἐλέγχου μέσῳ ράπιντ τὲστ ἐγγυᾷται τὴν αρνητικότητα καὶ γιὰ τὸ μέλλον, σὲ κάποιες περιπτώσεις ἀκόμη καὶ γιὰ 72 ὧρες μετὰ τὴν διενέργεια τοῦ τέστ!
 

Πόση παράνοια κρύβει αὐτὴ ἡ παραδοχή, προκύπτει ἀπὸ τὸν παραλληλισμὸ μὲ τὰ τὲστ ἐγκυμοσύνης:
 

Ποιός νομοθέτης θὰ διενοεῖτο νὰ θεωρήσει ὡς δεδομένο ὅτι ἕνα ἀρνητικὸ τὲστ ἐγκυμοσύνης διατηρεῖ τὴν ἀποδεικτική του δύναμη γιὰ 24, 48 ἢ 72 ὧρες μετὰ τὸν ἔλεγχο μιᾶς γυναίκας, ἡ ὁποία μέσα σὲ μία, δύο ἢ τρεῖς ἡμέρες ἀφότου ὑπεβλήθῃ στὸ τέστ, μπορεῖ νὰ ἦλθε σὲ ἐρωτικὴ ἐπαφὴ μία ἢ περισσότερες φορὲς μὲ τὸν ἴδιο ἢ μὲ διαφορετικοὺς συντρόφους;
 

Ἄν ἴσχυε κάτι τέτοιο, τότε θὰ ἔπρεπε, ἐκτὸς ἀπὸ τὲστ ἐγκυμοσύνης πρώιμης ἀνίχνευσης, νὰ διαφημίζονται καὶ τὰ προφητικοῦ τύπου ἀρνητικὰ τὲστ ἐγκυμοσύνης. 

 

Τὸ διαφημιστικὸ σλόγκαν θὰ ἦταν τὸ ἑξῆς:
 

Βγήκατε ἀρνητικὲς στὸ τέστ; Ἀπολαῦστε ἐλεύθερα τὸν ἔρωτα γιὰ 3 ἡμέρες, ἡ ἑταιρεία μας σᾶς ἐγγυᾷται ὅτι δὲν κινδυνεύετε νὰ συλλάβετε!
 

Ὅποιος εἶναι ἀκόμη προσκολλημένος στὴν Παλιὰ Ἐποχὴ καὶ θέλει νὰ ὑποβαθμίσει τὴ σοβαρότητα τοῦ πράγματος, θὰ ἰσχυρισθεῖ ὅτι τὸ μέτρο αὐτὸ ἐπιτελεῖ ἕναν ἄλλο, πονηρὸ ρόλο:
 

Τιμωρεῖ τὸν ἀνεμβολίαστο ποὺ παραμένει ἀνένδοτος, σκληρὸ καρύδι, ἐν τέλει "ξεροκέφαλος". Μάλιστα, στὴν μοντέρνα γλῶσσα τῶν Συμπεριφορικῶν Οἰκονομικῶν δὲν πρόκειται γιὰ τιμωρία, ἀλλὰ γιὰ (δῆθεν) θεμιτὸ σκούντημα (nudging): Τὸ κράτος ἐπιχειρεῖ νὰ ὠθήσει τὸν "ξεροκέφαλο" σὲ μιὰ πράξη ποὺ θὰ κάνει (δῆθεν) καλὸ τόσο στὸν ἴδιο ὅσο καὶ στὴν κοινωνία (γιὰ τὴν θεωρία τοῦ σκουντήματος βλ. Βαθιώτη, Ἀπὸ τὴν τρομοκρατία στὴν πανδημία. Ὑποχρεωτικὲς ἰατρικὲς πράξεις στὸν πόλεμο κατὰ τοῦ ἀόρατου ἐχθροῦ, ἐκδ. Ἀλφειός, Ἀθήνα 2021, σελ. 109). Μὲ ἄλλα λόγια, μέσῳ τοῦ testing τὸ κράτος ἐπιχειρεῖ ἀπεγνωσμένα νὰ γυρίσει ἀνάποδα τὰ μυαλὰ τῶν ἀνένδοτων (στὸν θαυμαστὸ ἀνάποδο κόσμο, ἄλλο ἕνα ἐπικίνδυνο ἀναποδογύρισμα)! Τὰ τὲστ λοιπὸν θὰ ἐπιβάλλονται μέχρι τελικῆς πτώσεως τῶν ξεροκέφαλων. Εἶναι τὰ δεκανίκια, ἄλλως: ἡ ἀτμομηχανὴ τοῦ τρυπήματος!
 

Ἡ ἑρμηνεία αὐτή, ὅμως, δὲν μπορεῖ νὰ ἐξηγήσει πλῆθος ἄλλων παραλογισμῶν ποὺ ἔχει ἐπιβάλει  κατὰ τὸ διάστημα τῆς ὑγειονομικῆς κρίσης τὸ ἰατροφασιστικὸ καθεστὼς τοῦ πατερΚούλη. Δύο χαρακτηριστικὰ παραδείγματα:
 

- Ὄρθιος κολλάει, καθιστὸς ὄχι!
 

- Ἀπαγορεύεται ἡ μουσικὴ γιατί τὸ παίξιμό της συμβάλλει στὴν διάδοση τοῦ κορωνοϊοῦ!
 

Ἄν λοιπὸν ἡ διαστρέβλωση τῆς φύσης μιᾶς διαγνωστικῆς ἰατρικῆς πράξης ἐνταχθεῖ στὸ ἴδιο πεδίο βιασμοῦ τῆς κοινῆς λογικῆς, ὅπου ἀνήκουν καὶ οἱ λοιπὲς παραδοξολογίες, τότε τὸ συμπέρασμα καθίσταται ζοφερό:
 

Ἡ παντοκρατορία τοῦ testing ἀποτελεῖ ἕνα ἀκόμη σοβαρὸ τεκμήριο ὅτι ζοῦμε σὲ ἕνα ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς ποὺ εἶναι ἁπλῶς δυσδιάκριτο γιὰ τὴν συμπαγῆ πλειοψηφία, ἐπειδὴ χρησιμοποιεῖ τεχνηέντως ὑγειο-προπαγανδιστικὲς μεθόδους.
 

Καθῆκον ὅλων ἐκείνων ποὺ μέχρι στιγμῆς ἔχουν ἀποφύγει τὴ διανοητικὴ μόλυνση εἶναι νὰ  διατηροῦν καὶ νὰ διαδίδουν σὲ ὅλους τὴ μνήμη τῆς κοινῆς λογικῆς. Ἀλλιῶς εἶναι ζήτημα χρόνου ἡ παντοκρατορία τοῦ testing νὰ μετατραπεῖ σὲ παντοκρατορία ὑγειοναζιστῶν!
 

ΥΓ: Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι καὶ τὸ ἀπολυταρχικὸ καθεστὼς τῆς ὀργουελικῆς Ὠκεανίας προσπαθοῦσε μὲ βασανιστήρια νὰ ἐξαναγκάσει τὸν Ουίνστον Σμίθ νὰ ὁμολογήσει ὅτι 2 + 2 = 5. Ἡ ἀλλοιωμένη ἰσότητα τῆς βασικῆς ἀριθμητικῆς πράξης 2 + 2 = 4, ὡς βιασμὸς τῆς κοινῆς λογικῆς, ἀπαντᾷ καὶ στὸ θεατρικὸ ἔργο τοῦ Μπέρτολτ Μπρέχτ, Ἡ ζωὴ τοῦ Γαλιλαίου!

 

FB

«Πᾶνος»