Ἡ παροῦσα κρίση στὰ ἑλληνοτουρκικὰ ἔφερε ξανὰ στὸ προσκήνιο τὴν συζήτηση περὶ συμμάχων. Μία συζήτηση ἐξίσου παλιὰ μὲ τὸ ἴδιο τὸ νεοελληνικὸ κράτος. Τὰ ἀμερικανόδουλα ΜΜΕ προσπάθησαν πάλι νὰ περάσουν στὰ ψιλὰ τὰ περὶ ἀμφισβητούμενων ὑδάτων τοῦ ἀμερικανικοῦ ΥΠΕΞ, τὰ ὁποῖα ἐξόργισαν ἀκόμη καὶ ἀμερικανοὺς γερουσιαστές.
Ἡ ΕΕ ἔβγαλε ὡς συνήθως τὸν σκασμό. Τὸ Ἰσραὴλ ἐπίσης, ἡ Αἴγυπτος τὸ ἴδιο. Χλιαρὴ δήλωση ὑποστηρικτικὴ μόνο ἀπὸ τὸν Μακρόν, παρότι δὲν παίρνουμε τελικὰ τὶς γαλλικὲς φρεγάτες. Καὶ βέβαια οἱ ἀμερικανοὶ πράκτορες καὶ οἱ γερμανοὶ εἰσπράκτορες τῶν ΜΜΕ βρῆκαν πάλι εὐκαιρία νὰ τὰ βάλουν μὲ τὴν Ρωσία!
Μέλος τοῦ ΝΑΤΟ εἴμαστε ἐμεῖς, τοῦ βασικοῦ ἐχθροῦ της Ρωσίας δηλαδή, καὶ τὰ πουλητάρια τῶν ΜΜΕ (δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοὶ καὶ ἀναλυταράδες) κατηγοροῦν τὴν Ρωσία ὅτι δὲν μᾶς ὑποστηρίζει!
Σὲ κάθε περίπτωση, βέβαια, στὸν δημόσιο λόγο ποὺ κυριαρχεῖται ἀπὸ τὰ ἀνθελληνικὰ ΜΜΕ ὁ ὅρος σύμμαχος ἔχει προσλάβει μία ἰδιότυπη σημασία, ὅταν χρησιμοποιεῖται γιὰ τὴν Ἑλλάδα.
Σύμμαχος τῆς Ἑλλάδος, ὅπως τὸν ἐννοοῦν οἱ δημοσιογράφοι τῶν ΜΜΕ, οἱ καθηγητάδες μὲ μόνιμο στασίδι στὴν τηλεόραση καὶ οἱ ἀναλυταράδες (ντίλερς συχνὰ οἱ δύο τελευταῖοι ἑταιρειῶν ποὺ πωλοῦν ὁπλικὰ συστήματα) εἶναι μία χώρα ἰσχυρότερη ΠΑΝΤΑ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία θὰ καθαρίσει γιὰ αὐτὴν ἢ ἔστω θὰ τὴν σώσει τὴν κρίσιμη στιγμὴ μὲ τὴν παρέμβασή της.
Δηλαδή, αὐτὸ ποὺ ψάχνουν οἱ ἀμερικανόδουλοι καὶ γερμανόδουλοι πράκτορες ποὺ μᾶς κυβερνοῦν τὶς τελευταῖες δεκαετίες εἶναι στὴν πραγματικότητα προστάτιδα δύναμη καὶ ὄχι σύμμαχος. Σάν, δηλαδή, νὰ μὴν ἔχουμε γίνει ἀκόμη ἐπίσημα ἀνεξάρτητο κράτος. Βέβαια, ἡ διολίσθηση στὴ σημασία τῆς λέξης σύμμαχος σὲ προστάτης στὸ στόμα τῶν ἀνωτέρω ὑπαλλήλων τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἑλλάδος, μόνο τυχαία δὲν εἶναι. Προκύπτει ἀπὸ τὴν δική τους ἐθελοδουλεία.
Ἔχουν ἀνάγκη τὸν νταβατζὴ πάντοτε γιὰ νὰ κάνουν ὁτιδήποτε στὴ ζωή τους καὶ ὡς ἐκ τούτου ἔτσι βλέπουν καὶ τὴν πατρίδα. Καὶ ὅταν λέω νταβατζή, δὲν ἐννοῶ μόνο κυριολεκτικὰ ἀλλὰ συμπεριλαμβάνω καὶ κάθε ἰσχυρὸ πάτρωνα ἢ ὀργάνωση ἡ ὁποία τοὺς προωθεῖ καὶ καθαρίζει γιὰ αὐτούς.
Σύμμαχος, ὅμως, εἶναι κάτι ριζικὰ διαφορετικό. Πρῶτα πρῶτα οἱ σύμμαχοι πρέπει νὰ ἔχουν κοινὰ χαρακτηριστικά, κοινὰ συμφέροντα καὶ κοινοὺς ἐχθρούς. Στὴν συνέχεια, οἱ σύμμαχοι πρέπει νὰ ἔχουν ἀμοιβαιότητα μεταξὺ τους γιὰ αὐτὸ καὶ οἱ πραγματικοὶ σύμμαχοι εἶναι περίπου ἰσοδύναμοι. Τέλος, γιὰ νὰ ἀναπτύξει πραγματικὲς συμμαχίες ἕνα κράτος πρέπει νὰ ἔχει ἡγεσία πατριωτικὴ καὶ ἀνεξάρτητη ἀπὸ κάθε μορφῆς ἐπικυρίαρχους, ἀκόμη καὶ ἂν αὐτοὶ ἐμφανίζονται μὲ τὸν τίτλο τοῦ συμμάχου.
Ἐπειδή, λοιπόν, δὲν ψάχνουμε συμμάχους ἀλλὰ προστάτες, δὲν ἔχουμε οὔτε τὸ ἕνα οὔτε τὸ ἄλλο. Ἢ γιὰ νὰ εἶμαι ἀκριβέστερος ἔχουμε προστάτες-ἐπικυρίαρχους, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἔχουν τόσο δεδομένους καὶ ἐλεγχόμενους, ὥστε δὲν μᾶς ἐξασφαλίζουν οὔτε μία τυπικὴ προστασία ἀπὸ τοὺς Τούρκους, μᾶλλον δὲ μᾶς παζαρεύουν μὲ τοὺς Τούρκους γιὰ νὰ μᾶς παραδώσουν σὲ αὐτούς.
Ἡ ἀμερικανικὴ προπαγάνδα γιὰ μία Ἑλλάδα ποὺ ἀνήκει στὴν Δύση δὲν ἐγγυᾶται πλέον μόνο τὴν μόνιμη καχεξία καὶ ὑπανάπτυξη τῆς Ἑλλάδας, ἀλλὰ πλέον προβάλει ὡς ὁ πλέον σίγουρος καὶ μᾶλλον σύντομος δρόμος ἐπιστροφῆς στὴν Τουρκοκρατία, τοῦ 21ου αἰῶνα ὅμως. Ἐν κατακλεῖδι, συμμάχους θὰ ἀποκτήσουμε, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΩΝ ΤΩΡΙΝΩΝ ΜΑΣ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΩΝ.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου