Ὁ τζίτζηκας ποὺ ἀξημέρωτα ξεκινᾶ τὸ ὀρθρινό του ἐγερτήριο δὲν φιμώνεται...
Οἱ κελαηδιστὲς τοῦ οὐρανοῦ ποὺ σὲ κάθε ἡλίου δύση παρουσιάζονται στὸν Ἀθάνατο Πατέρα νὰ τοῦ δώσουν τὴν ἀναφορὰ ἄλλης μιᾶς Θεοδώρητης μέρας, δὲν φυλακίζονται...
Ὁ γητευτὴς γρύλος, ποὺ θὰ σημάνει μὲ τὸ νυχτερινὸ τραγούδισμά του τὴν καταλλαγὴ τῆς ψυχῆς μὲ ὅ,τι πάλεψε νὰ τὴν φτωχύνει, δὲν στομώνεται...
Τοῦ Θεοῦ οἱ διαλεχτοί -πόσο ἀπέχεις ἀπὸ αὐτοὺς ταλαίπωρε ἑαυτέ μου- ποὺ Τὸν ἀγαποῦν ἐξ᾿ ὅλης καρδίας ψυχῆς διανοίας καὶ ἰσχύος, ὅσοι μὲ πᾶσα τους πνοὴ θέλουν νὰ Τὸν ὑμνολογοῦν, ποτὲ δὲν θὰ τὸν βλασφημήσουν τὸν Θεὸ Πνεῦμα, Τὴν πανταχοῦ Παροῦσα Ἀλήθεια, Ἐκεῖνον ποὺ μόνο Ζωὴ προσθέτει στὸ ξέψυχο ὀλίγον μας...
Ξεκινᾶ τὸ Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ.
Ξεκινοῦν καὶ οἱ παρακλήσεις Ἐκείνης ποὺ ἔτεκε τὸν Κυβερνήτην τοῦ παντός.
Νὰ κατευνάσεις Παναγία μας τὸν κλύδωνα...
Κυρίως αὐτὸ τὸ ...δεύτερο κῦμα ὀλιγοπιστίας ποὺ γυρεύει νὰ μᾶς καταπιεῖ...
Οἱ κελαηδιστὲς τοῦ οὐρανοῦ ποὺ σὲ κάθε ἡλίου δύση παρουσιάζονται στὸν Ἀθάνατο Πατέρα νὰ τοῦ δώσουν τὴν ἀναφορὰ ἄλλης μιᾶς Θεοδώρητης μέρας, δὲν φυλακίζονται...
Ὁ γητευτὴς γρύλος, ποὺ θὰ σημάνει μὲ τὸ νυχτερινὸ τραγούδισμά του τὴν καταλλαγὴ τῆς ψυχῆς μὲ ὅ,τι πάλεψε νὰ τὴν φτωχύνει, δὲν στομώνεται...
Τοῦ Θεοῦ οἱ διαλεχτοί -πόσο ἀπέχεις ἀπὸ αὐτοὺς ταλαίπωρε ἑαυτέ μου- ποὺ Τὸν ἀγαποῦν ἐξ᾿ ὅλης καρδίας ψυχῆς διανοίας καὶ ἰσχύος, ὅσοι μὲ πᾶσα τους πνοὴ θέλουν νὰ Τὸν ὑμνολογοῦν, ποτὲ δὲν θὰ τὸν βλασφημήσουν τὸν Θεὸ Πνεῦμα, Τὴν πανταχοῦ Παροῦσα Ἀλήθεια, Ἐκεῖνον ποὺ μόνο Ζωὴ προσθέτει στὸ ξέψυχο ὀλίγον μας...
Ξεκινᾶ τὸ Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ.
Ξεκινοῦν καὶ οἱ παρακλήσεις Ἐκείνης ποὺ ἔτεκε τὸν Κυβερνήτην τοῦ παντός.
Νὰ κατευνάσεις Παναγία μας τὸν κλύδωνα...
Κυρίως αὐτὸ τὸ ...δεύτερο κῦμα ὀλιγοπιστίας ποὺ γυρεύει νὰ μᾶς καταπιεῖ...
Νώντας Σκοπετέας
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου