Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ὅλοι ὀφείλουμε νὰ ὑπερασπιζόμαστε τὴν Μάνα μας!



Καί ἕνα ἀκόμη σχόλιο περί βλασφημίας, μιά πού ἔγραφα προχτές καί γιά κάποιους πού λένε ὅτι «ἡ Παναγία δέν ἔχει ἀνάγκη τή δική μας ὑπεράσπιση». 
 
Θὰ ἐπαναλάβω ὅτι προφανῶς καί δέν μᾶς ἔχει ἀνάγκη, ἀλλά τό θέμα εἶναι τί ἔχουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀνάγκη γιά τούς ἑαυτούς μας καί ποιό εἶναι τό δικό μας χρέος. Καί θά ξεκαθαρίσω καί κάτι ἀκόμη: δέν θά ἀντιδράσουμε ἁπλῶς καί μόνο ἀναλογιζόμενοι τό κρίμα πού παίρνουμε μή ἀντιδρῶντας. 
 
Δέν εἶναι δηλαδή μόνο τό βάρος στήν ψυχή μας, οὔτε μονάχα τά μαῦρα σύννεφα πού φορτώνουμε ἀκόμη περισσότερο στόν ἤδη σκοτεινό πνευματικό οὐρανό τῆς πατρίδας μας (δεδομένου ὅτι ὁ σιωπῶν δοκεῖ συναινεῖν), προκαλῶντας τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ. Καλά καί θεμιτά εἶναι καί αὐτά, εἶναι ὅμως περισσότερο ἴδια τοῦ ὑπηρέτη, ὄχι τοῦ τέκνου. Καί ἐμεῖς δέν εἴμαστε ὑπηρέτες, ἀλλά παιδιά της.
 
Καί τίποτε ἀπό αὐτά συνεπῶς νά μήν ὑπῆρχε, καὶ καμία ἀπολύτως συνέπεια πνευματική νά ἤμασταν σίγουροι πώς δέν θά ἔχουμε, καί πάλι θά ὀφείλαμε νά ἀντιδράσουμε ἔντονα σέ κάθε χυδαῖα ἐπίθεση ἀπέναντι στό ἄσπιλο πρόσωπο τῆς γλυκιᾶς μας Μάνας. 
 
Ἀφοῦ αὐτό θά κάναμε καί γιά τή φυσική μας μάνα, πόσο μᾶλλον θά ἔπρεπε νά τό πράξουμε γιά τήν ἐν οὐρανοῖς, ἐκείνη πού μᾶς ἀγαπάει καί μᾶς προστατεύει νυχθημερόν ἀπείρως περισσότερο καί ἀπό τή φυσική. Νά τό πράξουμε, χωρίς ἀνταλλάγματα, ὑστεροβουλίες καί φόβους γιά κάποια μελλοντική ἄνωθεν τιμωρία. Ἀλλά ἀποκλειστικά καί μόνο γιά τή μορφή της. Μόνο γιά τήν ἀγάπη της.
 
Ἐδῶ δέν χωρᾶνε λοιπόν σιωπές, δέν χωρᾶνε οὔτε χλιαρότητες. Γιά κανένα λόγο. Ὅλοι ὀφείλουμε νά ὑπερασπιζόμαστε τή Μάνα μας - καί τώρα καί σέ κάθε ἄλλη βλάσφημη πρόκληση. Γιατί αὐτό εἶναι τό χρέος μας. Πρέπει νά μιλοῦμε λόγῳ τῆς ἀγάπης μας καί ὄχι νά σιωποῦμε ἀπό φόβο.
 
Καί ἐπειδή - γράφοντας αὐτά - μοῦ ἦρθε (γιά κάποιο…παράξενο λόγο) στόν νοῦ ἡ ἰαμβική Καταβασία τῆς ἑνάτης ὠδῆς ἀπό τόν χριστουγεννιάτικο Ὄρθρο, ἐπιλογικά τήν καταθέτω ἔστω καί κάπως παρεφθαρμένη, γιατί νομίζω ὅτι μέ κάποιο τρόπο ταιριάζει καί ἐδῶ (κι ἄς γράφτηκε βέβαια στήν πραγματικότητα γιά ἄλλο λόγο):
 
«Στέργειν μέν ἡμᾶς ὡς ἀκίνδυνον φόβῳ ρᾶον σιωπήν. Τῷ πόθῳ δέ, Παρθένε, λ ό γ ο υ ς ὑφαίνειν συντόνως τεθηγμένους ἐργῶδές ἐστιν. Ἀλλά καί, Μήτηρ, σθένος, ὅση πέφυκεν ἡ προαίρεσις, δίδου».
 
Δηλαδή, εἶναι εὐκολότερο σὲ μᾶς νά ἀρκεστοῦμε ἀπό φόβο στή σιωπή, πού εἶναι καί ἀκίνδυνη. Ἀντίθετα, τό νά μ ι λ ο ῦ μ ε γιά σένα, ὅπως σοῦ πρέπει καί σοῦ ἀξίζει, Παρθένε, ἀπό πόθο πρός ἐσένα, εἶναι πολύ δύσκολο καί ἐπίπονο. Ἀλλά, Μητέρα μας, ὅση εἶναι ἡ καλή μας πρόθεση, τόση ἀνάλογα δίνε καί σ’ ἐμᾶς δύναμη γιά νά τό πράττουμε.
 
Δίνε μας λοιπόν δύναμη, Παναγιά μας. Καί συγχώρεσέ μας, ὅλους ἐμᾶς τά ἄθλια παιδιά σου, γιά τά ἀπροσμέτρητα χάλια μας…
«Πᾶνος»

2 σχόλια:

  1. ΑΦΕΛΕΙΣ ΚΑΛΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ, ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ... ΦΙΜΩΤΡΟ ΕΠΙΖΗΤΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΑΛΕΙ Η ΝΕΑ ΑΤΑΞΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΟΙ ΥΒΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΘΕΟΙ .... Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΣ, ΒΕΒΑΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ, ΟΜΩΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΩΝΤΑΙ ΩΣ ΜΗΤΕΡΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΝ, ΤΗΝ ΤΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΕ, ΟΠΩΣ ΧΑΙΡΟΤΑΝ Η ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΜΑΝΑ ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΔΕΙΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΗΤΡΙΚΕΣ ΑΓΚΑΛΕΣ ΑΝΟΙΓΕ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΠΩΡΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ .... Η ΑΓΑΠΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ...

    Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.
    – Με τους κακούς η συστολή δεν ωφελεί σε τίποτα. Επειδή η σιωπή είναι σύμμαχος αυτού του θρασύ που μιλάει.
    Όμηρος,
    Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
    – Αυτή η σιωπή σου είναι ομολογία.
    Ευριπίδης
    Πάλαι το σιγάν φάρμακον βλάβης έχω.
    – Ανέκαθεν θεωρούσα τη σιωπή φάρμακο βλάβης.
    Αισχύλος
    Άλαλα τα χείλη (μόνο) των ασεβών.
    Από τον Παρακλητικό Κανόνα
    Qui tacet consentit.

    ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΣΩΠΑΙΝΕΤΕ ΣΤΙΣ ΥΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ ΑΘΕΩΝ ... ΤΟΥΣ ΧΑΙΔΕΥΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΣΑΣ...
    Χαϊδέψτε έναν κύκλο, και θα γίνει φαύλος.
    Ευγένιος Ιονέσκο
    Ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα.

    ΣΕ ΒΟΥΡΚΟ ΣΥΝΗΘΙΣΑΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΒΟΥΡΚΟ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ .. ΓΙΑ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΟΣΙΑ ΜΑΣ ...
    Γιάννης Μακρυγιάννης: "Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν"!

    Οι υβριστες επίδοξοι ολετήρες Χριστιανισμού και Ελληνισμού
    Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
    – Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στον βούρκο, παρά στο καθαρό νερό.
    Ηράκλειτος
    Υς διά ρόδων.
    – Γουρούνι στα τριαντάφυλλα
    Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

    ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΑΓΑΠΗΤΕ ΝΕΚΤΑΡΙΕ...
    "Θάρσει. Λέγων τ' αληθές ου σφαλεί ποτε." - Σοφοκλής

    Του λαλείν αισχρά, το ακούειν ατιμότερον.
    – μτφρ: Από το να λες αισχρότητες, πιο άτιμο είναι να τις ακούς.
    Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός

    Πολλαί της ασεβείας αι οδοί, της δε αληθείας μία.
    Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

    Vincit omnia veritas.

    ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ΟΥΤΕ Ο ΘΕΟΣ, ΟΥΤΕΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ, ΟΥΤΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΜΗΤΕΡΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΟΙ *ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ. ΜΕ ΙΕΡΟ ΞΙΦΟΣ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΑΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΣΑΝ ... ΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΣΤΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΝΔΥΛΟΦΟΡΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΧΡΥΣΟΦΤΕΡΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟΥ ΑΕΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΙΧΜΗΡΟΣ ΑΠΟ ΣΠΑΘΙ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΚΑΙ ΤΥΨΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ ΥΒΡΙΣΤΕΣ... ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΠΑΣΟΥΜΕ!!!
    *Π.Χ. ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ ...
    Ἐχθροὺς ὁ τέμνων Γεώργιος ἐν μάχαις,

    Ἀπολυτίκιον
    Ἦχος δ’.
    Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτής, καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής, ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος, Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

    ΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια επίκαιρη για σήμερα ιερή παραβολή του Ιησού ....
    ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ....

    Μια διαφορετική παραβολή είναι αυτή που της έχει δοθεί ο τίτλος «Η παραβολή των ζιζανίων».
    Η Βασιλεία των Ουρανών μοιάζει με άνθρωπο που πήρε εκλεκτό σπόρο και τον έσπειρε στο χωράφι του. Αλλά ενώ αυτός κοιμόταν, ήρθε ο εχθρός του κι έσπειρε στο χωράφι του σπόρο από ζιζάνια, δηλαδή αγριόχορτα. Όταν ήρθε ο καιρός, ο καλός σπόρος βλάστησε. Βλάστησαν όμως και τα ζιζάνια. Τότε οι δούλοι του ανθρώπου αυτού ήρθαν και τον ρώτησαν: «Κύριε, θέλεις να ξεριζώσουμε τα ζιζάνια;» κι εκείνος απάντησε: «Όχι, γιατί υπάρχει φόβος, καθώς θα ξεριζώνετε τα ζιζάνια, να ξεριζώσετε και στάχυα, αφού είναι κοντά-κοντά φυτρωμένα. Αφήστε τα να μεγαλώσουν μαζί κι όταν έρθει η ώρα του θερισμού θα στείλω θεριστές να τα ξεχωρίσουν. Πρώτα θα μαζέψουν τα ζιζάνια, θα τα κάνουν δεμάτια και θα τα ρίξουν στη φωτιά να καούν, ενώ το σιτάρι θα το μαζέψουν και θα το συγκεντρώσουν στις αποθήκες μας».

    Οι μαθητές ζήτησαν από τον Κύριο να τους εξηγήσει την παραβολή των ζιζανίων κι εκείνος τους είπε: «Εκείνος που ρίχνει τον καλό σπόρο στο χωράφι είναι ο Υιός του Θεού. Ο αγρός, το χωράφι, είναι ο κόσμος, οι άνθρωποι. Ο εχθρός που σπέρνει τα ζιζάνια είναι ο διάβολος. Από τα δυο είδη των σπόρων θα φυτρώσουν άνθρωποι του Θεού καλοί κι ευλογημένοι κι άνθρωποι που ακολουθούν τον διάβολο. Η ώρα του θερισμού είναι η ώρα της κρίσεως και οι θεριστές είναι άγγελοι που θα στείλει ο Θεός. Πρώτα θα μαζέψουν αυτούς που έζησαν στην αμαρτία κι έγιναν αφορμή να αμαρτήσουν κι άλλοι. Όλοι αυτοί θα ριχτούν στο καμίνι της φωτιάς. Ενώ οι δίκαιοι θα συγκεντρωθούν στη Βασιλεία του Θεού και θα λάμπουν όπως ο Ήλιος στη βασιλεία του Πατέρα τους».
    ΜΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή