-
Κάποτε πήγαν τρεις Τούρκοι να ληστέψουν τον Χατζηεφέντη.
Επειδή άκουγαν
ότι τρέχει πολύς κόσμος στον Πατέρα Αρσένιο, νόμιζαν ότι θα έχει πολλά
χρήματα, ενώ ο Πατήρ χρήματα ούτε έπιανε στα χέρια του.
Οι ληστές λοιπόν
πήγαν ημέρα Τετάρτη, για να τον βρουν σίγουρα στο κελί του, επειδή
είχαν υπόψη τους ότι την Τετάρτη και την Παρασκευή έμενε έγκλειστος στο
κελί του.
Οι μεν δυο κλέφτες κάθισαν απ’ έξω, ο δε τρίτος, αφού μπήκε
από το παράθυρο, άνοιξε τη πόρτα του κελιού του και πέρασε το ένα πόδι
μέσα.
Ο Πατήρ Αρσένιος, εκείνη την ώρα διάβαζε την νυχτερινή του
ακολουθία και όταν άκουσε θόρυβο, έριξε μια ματιά προς τη πόρτα, την
στιγμή ακριβώς που περνούσε το ένα του πόδι ο ληστής μέσα στο κελί του.
Εκείνη η ματιά όμως του Πατρός Αρσενίου, λες και ήταν δυνατόν ηλεκτρικό
ρεύμα, τον κοκάλωσε, όπως βρισκόταν, με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο
απ΄ έξω και οπλισμένο με τα μαχαίρια και τα φυσεκλίκια του.
Ο Πατήρ,
μετά την ματιά εκείνη, συνέχισε την ακολουθία του ατάραχος.
Οι άλλοι δυο όμως ληστές που ήταν απ’ έξω ανησυχούσαν, γιατί άραγε και θα τους έπαιρνε η ημέρα και μπήκαν και αυτοί.
Οι άλλοι δυο όμως ληστές που ήταν απ’ έξω ανησυχούσαν, γιατί άραγε και θα τους έπαιρνε η ημέρα και μπήκαν και αυτοί.
Όταν είδαν το σύντροφό τους
ακίνητο με το πόδι μέσα στο κελί και τα άλλο απ’ έξω, στο μικρό διάδρομο
τους έπιασε τρόμος.
Παρακάλεσαν τότε το Πατέρα Αρσένιο να τους
συγχωρέσει και να λύσει το σύντροφο τους από εκείνο το αόρατο δέσιμο.
Ο
Πατήρ, χωρίς να διακόψει την ακολουθία του, έκανε νόημα να φύγει, και
έτσι μπόρεσε νε λυθεί, και έφυγαν.
Οι Τούρκοι αυτοί μετά το ομολογούσαν
και στους άλλους Τούρκους αυτό που έπαθαν και έλεγαν: «Αμάν, αμάν٠ μην
πάτε να ληστέψετε τον Χατζηεφέντη!».
(Αυτό το ανέφεραν οι Φαρασιώτες από
την Θεσσαλονίκη).
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου