Ἀπό τό Γεροντικό τοῦ Σινᾶ 2

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις 

«Ἀπό τό Γεροντικό τοῦ Σινᾶ» ΕΔΩ

Νικόλαος

Ένας γέροντας, Νικόλας τ’ όνομα του, έμενε στη μονή του αββά Πέτρου, κοντά στον άγιον Ιορδάνη. Αυτός μας αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:

«Έμενα κάποτε στην Ραϊθώ, όταν τρεις αδελφούς μας έστειλαν στη Θηβαΐδα για διακονία. Καθώς περνούσαμε την έρημο, χάσαμε τον δρόμο και περιπλανιόμασταν πέρα-δώθε. Σαν ξοδέψαμε λοιπόν το νερό μας και για μέρες δεν βρίσκαμε άλλο, οι δυνάμεις μας άρχισαν τότε να μας εγκαταλείπουν από τη δίψα και τον καύσωνα. Τότε μη μπορώντας να συνεχίσουμε το βάδισμα βρήκαμε στην ίδια την έρημο κάτι στεγνούς θάμνους κι εκεί παρατήσαμε τον εαυτό μας, ο καθένας όπου βρήκε σκιά, περιμένοντας πια να πεθάνουμε από τη δίψα.

Για μια στιγμή εγώ ανακάθησα λίγο και πέφτω σε έκσταση. Βλέπω μια κολυμπήθρα γεμάτη νερό, ξεχειλισμένη. Ήταν και δύο άντρες πάνω στο χείλος της κολυμπήθρας κι έπαιρναν νερό μ’ ένα ξύλινο κύπελο.

Άρχισα τότε να παρακαλώ τον ένα λέγοντας:
– Δείξε μου αγάπη, κύριε, δώσ’ μου λίγο νερό, πάω να σβήσω.

Εκείνος όμως δεν ήθελε να μου δώσει. Τότε του λέει ο άλλος:
– Δωσ’ του λιγάκι.

Κι ο πρώτος αποκρίνεται:
– Να μην του δώσουμε, γιατί είναι ράθυμος (βαριέται και δεν κάνει τις δουλειές που πρέπει) και παραμελεί τον εαυτό του.

Απαντάει ο δεύτερος:
– Ότι είναι ράθυμος , σίγουρα ναι, είναι ράθυμος. Όμως τώρα είναι ξένος, ας του δώσουμε.

Έτσι μου δώσανε νερό και πρόσφερε, λέει, και στους άλλους. Ήπιαμε λοιπόν και κάναμε και άλλες τρεις μέρες δρόμο χωρίς νερό. Και τότε φτάσαμε σε μέρος κατοικημένο.

Νιστερώος

Ο σεβαστός αββάς Νιστερώος περπατούσε μ’ έναν αδελφό στην έρημο και όταν είδαν ένα μεγάλο φίδι απομακρύνθηκαν βιαστικά. Του λέγει ο αδελφός:
– Και συ φοβάσαι πάτερ;

Αποκρίνεται ο γέροντας:
– Δεν φοβάμαι παιδί μου. Έπρεπε όμως να φύγω, επειδή δεν θα μπορούσα να ξεφύγω από το πνεύμα της κενοδοξίας.

* * *

Ένας αδελφός ρώτησε κάποιον γέροντα:
– Τι καλό έργο υπάρχει για να κάνω και να ζήσω μ’ αυτό;

Είπε ο γέροντας:
– Ο Θεός γνωρίζει τι είναι καλό. Άκουσα όμως ότι κάποιος από τους πατέρες ρώτησε τον σεβαστό αββά Νιστερώο, τον φίλο του αββά Αντωνίου:
– Τί καλό έργο υπάρχει για να κάνω;

Αυτός του αποκρίθηκε:
– Δεν είναι όλες οι εργασίες το ίδιο; Η Γραφή λέει ότι ο Αβραάμ ήταν φιλόξενος και ο Θεός ήταν μαζί του, ο προφήτης Ηλίας αγαπούσε την ησυχία και ο Θεός ήταν μαζί του και ο Δαβίδ ήταν ταπεινός και ο Θεός ήταν μαζί του. Ότι λοιπόν καταλαβαίνεις πως θέλει η ψυχή σου και είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού, κάνε το και προφύλαξε την καρδιά σου.

Πηγή:https://greekdownloads.wordpress.com/

«Πᾶνος»