Είμαστε σε πόλεμο απο τις ίδιες μας τις κυβερνήσεις, τι δεν καταλαβαίνεις;

 

Οι σοβαροί κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε σήμερα περιλαμβάνουν συγκεντρωτικές κυβερνήσεις που διαχειρίζονται τις κοινωνίες σαν να παίζουν monopoly, την αυξανόμενη προοπτική του παγκόσμιου πολέμου, την αυξανόμενη προοπτική της αναγκαστικής παράδοσης και την αντικατάσταση της αιτιολογημένης συζήτησης και της ελευθερίας του λόγου με κρατικά εγκεκριμένες «αφηγήσεις» και λογοκρισία: η ολοκληρωτική διακυβέρνηση φαίνεται να μην απέχει πολύ. 

Αυτό είναι ένα νέο είδος πολέμου εναντίον αμάχων για τον έλεγχο του μυαλού τους.

Οι χείμαρροι που μας κατακλύζουν φαίνεται να είναι δυνητικά καταστροφικοί. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο κόσμος έχει υπομείνει την πανδημία του COVID-19, τα αναγκαστικά κρατικά lockdown, την ακραία οικονομική αστάθεια, τις ελλείψεις εμπορευμάτων και τις προσπάθειες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ εκμεταλεύοντας αυτόν τον καταρράκτη κρίσεων (που οι ίδιοι δημιούργησαν) ως δικαιολογία για να ξεκινήσει μια « Μεγάλη Επαναφορά », στο οποίο η παγκόσμια κατανάλωση τροφίμων και ενέργειας μπορεί να ρυθμιστεί αυστηρά σύμφωνα με τους στόχους της απάτης «κλιματικής αλλαγής» απο μια μη εκλεγμένη ελίτ. Οι κυβερνήσεις βασίζονται ολοένα και περισσότερο στον έλεγχο των δημόσιων «αφηγημάτων» και στη προώθηση της λογοκρισίας, παρουσιάζοντάς την ελευθερία του λόγου και ως “ακροδεξιό εξτρεμισμό”!

Οι γραφειοκράτες υγείας και οι πολιτικοί ισχυρίστηκαν ότι «ακολουθούν την επιστήμη», η υποχρεωτική συμμόρφωση με τη μονομερή θέσπιση κανόνων θεωρήθηκε αιτιολογημένη, απο μεγάλο μέρος του πλυθησμού που αντιμετώπισαν την “επιστήμη” ως θρησκεία. 

Το προβλέψιμο αποτέλεσμα: οι συνέπειες του ιού της Γουχάν επιδεινώθηκαν από τις θανατηφόρες συνέπειες των λανθασμένων δημόσιων πολιτικών που επιβλήθηκαν για την καταπολέμηση του ιού. Οι μαθητές των οποίων τα σχολεία ήταν κλειστά υποφέρουν τώρα από τις δια βίου συνέπειες της μαθησιακής απώλειας. Οι ασθενείς των οποίων οι έγκαιρες διαγνώσεις και η προληπτική φροντίδα είχαν αποτραπεί τώρα υποφέρουν από τα εξουθενωτικά αποτελέσματα της μη αντιμετωπισμένης νόσου και ακόμα δεν γνωρίζουμε το πραγματικό κόστος των υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων. Οι μικρές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να αντέξουν το παρατεταμένο κλείσιμο έχουν κλείσει οριστικά. Οι αποταμιεύσεις της μεσαίας τάξης που κάποτε προορίζονταν για απροσδόκητα κεφάλαια ή για τη μελλοντική εκπαίδευση των παιδιών έχουν στερέψει… 

…Το χρέος πιστωτικών καρτών αυξάνεται , ενώ όλο και περισσότεροι άνθρωποι αγωνίζονται να επιβιώσουν με λιγότερα. Τα «δίχτυα ασφαλείας» των κυβερνητικών προγραμμάτων πρόνοιας έχουν εκτοξευθεί για να αφήσουν τα εθνικά κράτη πιο χρεωμένα από ποτέ. Οι δικαιολογίες των κυβερνήσεων για απερίσκεπτες δημοσιονομικές, νομισματικές και πιστωτικές πολιτικές κατά τη διάρκεια βραχυπρόθεσμων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης έχουν αποδυναμώσει τις προοπτικές των κρατών για μακροπρόθεσμη φερεγγυότητα και την πιθανότητα να είναι σε θέση να διατηρήσουν σταθερά νομίσματα. Ωστόσο, παρ’ όλες τις βλάβες που έχουν προκαλέσει οι ενέργειές τους, οι κυβερνήσεις όχι μόνο δεν έχουν ζητήσει συγγνώμη για την επιβολή τέτοιων πολιτικών που αλλάζουν τη ζωή, συνεχίζουν να φιμώνουν τους επικριτές παρουσιάζοντας ακόμη και τώρα μια υπεροψία που δεν έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν. Λες και οι «μηχανικοί της αφήγησης» έχουν υιοθετήσει μια επίσημη θέση υπερ της αυταρχικότητας.

Η γεωπολιτική σύγκρουση διαλύει τη διεθνή τάξη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενώ οι πολιτικές της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απάτη της «κλιματικής αλλαγής» έχουν ήδη διογκώσει το κόστος της ενέργειας, των τροφίμων και πολλών άλλων, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει προσθέσει μόνο τον οικονομικό πόνο των απλών Ευρωπαίων και θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της ηπείρου ευρύτερα. Οι προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών να διευρύνουν την ευρωπαϊκή ένταξη στο ΝΑΤΟ, ενώ επεκτείνουν τους στόχους της αποστολής του στον Ινδο-Ειρηνικό, διασφαλίζοντας ότι οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία θα παραμένουν σε τροχιά σύγκρουσης.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν μπορούν να μην δουν παραλληλισμούς με τα γεωπολιτικά ντόμινο που πέφτουν γρήγορα και οδήγησαν στον Α’ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη διάρκεια μερικών μοιραίων εβδομάδων. Ήταν η έκρηξη δύο πυρηνικών κεφαλών πάνω από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, που οδήγησε στο τέλος της μάχης στο Θέατρο του Ειρηνικού και τελείωσε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με ένα θαυμαστικό!

Τώρα βρισκόμαστε σε ένα νέο είδος πεδίου μάχης. Όπως και με τα πυρηνικά όπλα, οι άμαχοι δεν έχουν πού να κρυφτούν από τις επιπτώσεις αυτού του πολέμου. Τα οπλικά συστήματα είναι απλωμένα στο Διαδίκτυο, αναπτύσσονται σε κινητά τηλέφωνα και είναι ενεργά σε κάθε τσιπ υπολογιστή, παρακολουθώντας, μοιράζονται και προωθούν ψηφιακές πληροφορίες σε όλο τον κόσμο. Αντί για εκρηκτικά και σφαίρες, έχουμε ανταγωνιστικές «αφηγήσεις» στο παρελθόν. 

Το εύρος της εκστρατείας για να ελέγξουμε ποιες πληροφορίες βλέπουμε, πώς επεξεργαζόμαστε αυτές τις πληροφορίες και, τελικά, τι σκεφτόμαστε και λέμε, κάνει ακόμη και τις πιο αποτελεσματικές ψυχολογικές πράξεις του παρελθόντος να φαίνονται απαρχαιωμένες και υποτυπώδεις. Ενώ η «αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή» έχει μέχρι στιγμής πετύχει ως αποτρεπτικός παράγοντας κατά του πυρηνικού πολέμου, οι δελεαστικές ευκαιρίες για τις κυβερνήσεις να χρησιμοποιούν προγράμματα μαζικής ψηφιακής επιτήρησης και επικοινωνίας για τη διάδοση ψεμάτων, όπου οι άνθρωποι θα ζουν υποταγμένοι και φοβισμένοι είναι σε πλήρη ισχύ».

Σήμερα, η ανυψωμένη σκηνή του δικτάτορα έχει αντικατασταθεί με το Twitter, Facebook, YouTube, TikTok και οπουδήποτε αλλού μπορεί να βρεθεί ένα αναδυόμενο διαδικτυακό κοινό. Τα οπτικά ερεθίσματα που ενθουσίασαν τα πλήθη του Χίτλερ αναπαράγονται τώρα με την απελευθέρωση ενδορφινών που προκαλούν ευχαρίστηση να ορμούν στον εγκέφαλο μετά από κάθε «πολιτικά ορθή» διαδικτυακή δήλωση «ανταμείβεται» με έγκριση από αγνώστους που δίνουν άμεση φήμη, ενώ αντιθέτως όσοι πάνε κόντρα στο αφήγημα χαρακτηρίζονται εξτρεμιστές. 

Οι διαδικτυακοί «influencers» έχουν γίνει οι μεσάζοντες για εκστρατείες μαζικής προπαγάνδας που αγγίζουν περισσότερους ανθρώπους σε μια μέρα παρά μια δεκαετία ομιλιών του Χίτλερ. Σε μια εποχή που οι πληροφορίες δεν ήταν ποτέ πιο εύκολα προσβάσιμες, ο κόσμος έχει γεμίσει με ψέματα.

Αντί να ενθαρρύνουν τον δημόσιο διάλογο και τα ορθολογικά επιχειρήματα, οι κυβερνήσεις πιέζουν πάνω από όλα τη συνεχή τυμπανοκρουσία της «αφήγησης». Ένας πολίτης είτε αποδέχεται υπάκουα τους τεράστιους και παρεμβατικούς κανόνες της κυβέρνησης για τον COVID-19, είτε το άτομο αυτό χαρακτηρίζεται ως «αρνητής του COVID-19». Ένας πολίτης είτε αποδέχεται υπάκουα τους τεράστιους και παρεμβατικούς κανόνες της κυβέρνησης για την «κλιματική αλλαγή», είτε το άτομο αυτό χαρακτηρίζεται ως «αρνητής του κλίματος». Ένας πολίτης είτε αποδέχεται το καθεστώς Ζελένσκι ή χαρακτηρίζεται ως «ρωσόφιλος». Το να τολμήσεις να πεις το αντίθετο θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποκλεισμό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επαγγελματικές κυρώσεις ή ακόμα και απόλυση από την δουλειά. Άσχετα που καμία από αυτές τις καθιερωμένες «αφηγήσεις» δεν έχει αποδειχτεί αληθινή.

Εκ των υστέρων, είναι σαφές ότι τα lockdown απελευθέρωσαν περισσότερα προβλήματα υγείας, εκπαίδευσης και οικονομίας από όσα έλυσαν. Καθώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει μια επεκτεινόμενη ενεργειακή κρίση που αφήνει τους πληθυσμούς της ευάλωτους στο κρύο, είναι σαφές ότι οι πολιτικές « κλιματικής αλλαγής » μπορούν να σκοτώσουν αυτούς που υποτίθεται ότι προορίζονται να προστατεύσουν. Και όπως αποδεικνύει η πρόσφατη δημοσίευση εσωτερικών επικοινωνιών στο Twitter από τον Έλον Μασκ , ο δημόσιος πολιτικός λόγος λογοκρίθηκε μέσω των συλλογικών προσπαθειών του FBI και περισσότερων από 50 πρακτόρων της κοινότητας πληροφοριών κατά παράβαση της Πρώτης Τροποποίησης του Συντάγματος. Σε κάθε περίπτωση, η «αφήγηση» αποδείχθηκε είτε παραπλανητική προπαγάνδα είτε ξεκάθαρο ψέμα. Ωστόσο, δημιουργήθηκαν και συντηρήθηκαν από διαδικτυακές πλατφόρμες επικοινωνίας που ώθησαν τα ψέματα και απέκλειαν τις αλήθειες.

Καθώς τα παγκόσμια γεγονότα απειλούν ολοένα και περισσότερο τη σταθερότητα, οι κυβερνήσεις δεν έχουν επιδείξει καμία διάθεση για ποικιλία απόψεων ή συζητήσεων στην πορεία. Αντίθετα, όσο πιο σοβαρό είναι το ζήτημα, τόσο περισσότερο η διαφωνία περιφρονείται. Το αιτιολογημένο επιχείρημα απορρίπτεται. Ένας πολίτης αναμένεται να αποδέχεται τα εγκεκριμένα από την κυβέρνηση μηνύματα που διαδίδονται στο Διαδίκτυο, διαφορετικά θα διακινδυνεύσει την οργή της τεχνοκρατίας.

Αυτός είναι ο πόλεμος, ένας πόλεμος για οκτώ δισεκατομμύρια μυαλά σημαίνει ότι οι πολίτες πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί από ποτέ στην επεξεργασία και την αξιολόγηση όσων βλέπουν και διαβάζουν. Είτε τους αρέσει είτε όχι, δέχονται επίθεση ανά πάσα στιγμή από αυτούς που επιδιώκουν να τους χειραγωγήσουν και να τους ελέγξουν. Όπως και τον περασμένο αιώνα, είμαστε περιτριγυρισμένοι από ολοκληρωτική προπαγάνδα που συνήθως μεταμφιέζεται ως «αλήθεια». Σε αυτόν τον αιώνα, ωστόσο, η εμβέλεια και η κλίμακα της μαζικής κατήχησης φαίνεται να διευρύνονται ατελείωτα.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Ινστιτούτο Gatestone .

πηγή:  https://anazitiseis.gr/

«Πᾶνος»