Χριστούγεννα, μεγάλη ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἑορτάζουμε τὴν γέννηση τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου. Ὁ νοῦς μας γυρίζει πολλὰ χρόνια πίσω στὸ παρελθόν, στὰ ξένοιαστα παιδικὰ χρόνια. Χωρὶς φανταχτερὰ λαμπιόνια καὶ ἠλεκτρονικὰ παιχνίδια μὲ τὸν εὐτραφέστατο Ἅγιο Βασίλειο. Τίποτα τὸ κοινὸ ἀνάμεσα στὸν πραγματικὸ Ἅγιο Βασίλειο, τὸν λιτοδίαιτο καὶ λιπόσαρκο ἀσκητὴ καὶ τὸν ἐμπορευματοποιημένο.
Καί, ὅμως, οἱ ψυχὲς καὶ οἱ καρδιὲς τῶν γονέων καὶ οἱ δικές μας ἦταν πλημμυρισμένες ἀπὸ φῶς. Τὸ φῶς τῆς πραγματικῆς γονεϊκῆς ἀγάπης ἔκανε τὰ πρόσωπα ὅλων νὰ λαμποκοποῦν ὅλο τὸ ἅγιο 12ήμερο. Τὸ φῶς τοῦ ἄστρου τῆς Βηθλεέμ, πάνω ἀπὸ τὸ ταπεινὸ σπήλαιο-σταῦλο τῆς γεννήσεως τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Λόγου εἶχε ριζώσει στὶς καρδιὲς ὅλων καὶ ἀκτινοβολοῦσε πρὸς τὰ ἔξω.
Τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη», ἐγένετο πρᾶξις. Οἱ ταραγμένες καρδιὲς ἐδέχοντο τὸ μήνυμα τῆς γεννήσεως καὶ ἀναπαύοντο, ἀγαλλιοῦσαν. Τὸ μήνυμα τῶν ἀγγέλων, ἐκεῖνο τὸ βράδυ, ἦταν ὅτι ἡ γέννηση τοῦ Κυρίου θὰ ἔφερνε τὴν εἰρήνη εἰς τίς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ ὡς λογικὸ συνακόλουθο θὰ ἦταν καὶ ἡ ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης ἐπὶ γῆς. Οἱ ἄνθρωποι μὲ εἰρήνη εἰς τίς καρδιές των, μὲ τὸν Κύριο παρόντα, δὲν καταφεύγουν εἰς πολέμους. Οἱ πόλεμοι εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. Πολλὰ δεινὰ προέρχονται ἐκ τῶν πολέμων. Θὰ ἦτο δυνατὸν ὁ Θεὸς νὰ εὐνοεῖ πολέμους;; Μὴ γένοιτο. Ἡ γέννηση τοῦ Θεανθρώπου ἄνοιξε τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Φόρεσε ὁ Κύριος τὴν ἀνθρώπινη σάρκα καὶ τὴ δόξασε. Χαρὰ ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. Δοξολογοῦν οἱ ἄγγελοι καὶ πληροφοροῦν καὶ κοινωνοῦν τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα εἰς τοὺς ταπεινοὺς βοσκοὺς ποὺ ἔβοσκαν τὰ πρόβατά των κοντὰ στὸ σπήλαιο. Πληροφοροῦνται τὴ γέννηση τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ πρῶτοι τὸν προσκυνοῦν, οἱ ἄσημοι βοσκοὶ καὶ ὄχι οἱ διάσημοι καὶ προύχοντες τῆς ἐποχῆς.
Αὐτὲς τίς ἅγιες ἡμέρες, τίς χαρμόσυνες καὶ ἑορταστικές, ὁ καθένας μας προσπαθεῖ νὰ περάσει ὅσο γίνεται καλύτερα ἀνάβοντας πολύχρωμα λαμπιόνια καὶ καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες ποτοῦ καὶ φαγητῶν. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ὑποφέρουν. Δὲν τοὺς ἄγγιξαν οἱ φωνὲς καὶ οἱ φαντακτερές, ἄνευ πνευματικότητας, ἐκδηλώσεις. Ζοῦν στὴ φτώχεια καὶ εἰς τὴ λησμονιά. Ξεχασμένοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς μας, λησμονημένοι ἀπὸ φίλους καὶ συγγενεῖς. Κλεισμένοι μέσα στὸ φτωχικό τους καὶ πολλοὶ ἀπὸ ἀνήμποροι καὶ εἰς τὸ κρεβάτι τοῦ πόνου. Περιμένουν.....
Τί περιμένουν;; Τὴ δική μας ἀνθρωπιά. Τὴ ζεστὴ «Καλημέρα» καὶ μιὰ χαρμόσυνη εὐχή. «Ἐπὶ γῆς εἰρήνη». Εἰρήνη καὶ ἀγάπη στὶς καρδιές μας. Περιμένουν νὰ τοὺς ἀνοίξουμε τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ καὶ τῆς καρδιᾶς. Νὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι ὁ Χριστὸς γεννήθηκε στὸ σπήλαιο, πρὶν ἀπὸ χιλιάδες χρόνια, ἀλλὰ γεννιέται κάθε μέρα στὶς καρδιές μας, στὶς ψυχές μας. Στοὺς ξεχασμένους αὐτοὺς ἀνθρώπους μπορέσουμε νὰ προσφέρουμε καὶ κάτι ὑλικὸ εἴτε ἀπὸ τὸ ὑστέρημα εἴτε ἀπὸ τὸ περίσσευμά μας. Ὁ Κύριος θὰ τὸ ἀνταποδώσει ἑκατονταπλασίονα. Θὰ πράξουμε τὸ καθῆκον μας καὶ ὡς ἄνθρωποι ἀλλὰ καὶ ὡς χριστιανοί. Πράγματι, τὸ ἀγγελικὸ μήνυμα «ἐπὶ γῆς εἰρήνη «ἔγινε κτῆμα μας, φύτρωσε εἰς τὴν καρδιά μας καὶ φεγγοβολεῖ γύρω μας φῶς ἀγάπης, φιλανθρωπίας καὶ Χριστοῦ. Δὲν χρειάζεται νὰ ἀνάψουμε πολύχρωμα καὶ ἀκριβὰ λαμπιόνια. Τὸ φῶς ποὺ θὰ ἐκπέμπεται ἀπὸ τίς καρδιές μας θὰ φωτίζει πιὸ ἔντονα καὶ πραγματικὰ τὴν κτίση.
Ἀπὸ τέτοιο φῶς ἔχουμε ὅλοι μας ἀνάγκη καὶ ὄχι φῶς ψεύτικο καὶ ὑλικὸ ποὺ κουράζει τίς ψυχὲς καὶ ταλαιπωρεῖ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο τῆς ὕλης καὶ τῆς ὑπερκατανάλωσης. Τὸ φῶς τοῦ ἄστρου τῆς Βηθλεὲμ ἐκπέμπει ἀενάως τὸ Φῶς του καὶ οἱ ἄγγελοι ἀτελεύτως ὑμνολογοὺν «ἐπὶ γῆς εἰρήνη». Εἰρήνη εἰς τίς καρδιὲς ὅλων μας. Ὄχι μόνο κατὰ τὸ ἅγιο 12ήμερο, ἀλλὰ ἐφ᾿ ὅρου ζωῆς, γιὰ νὰ γίνουμε ἄξιοι τῆς πραγματικῆς ἀτελεύτου Ζωῆς.
Μυργιώτης Παναγιώτης
Μαθηματικός
Μαθηματικός
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου