ΠΑΤΕΡ ΚΥΡΙΛΛΕ , γνωρίσατε τόν Γέροντα Γεράσιμο τόν Ὑμνογράφο;
-Δόξα Τῷ Θεῷ ,πρόλαβα καί ἀξιώθηκα νά τόν γνωρίσω.
Ἄνθρωπος γλυκύτατος, εὐγενής προσευχητικός, πράος, φιλόθεος καί φιλάνθρωπος, συγχωρητικός, αὐστηρός στόν ἑαυτό του καί συγκαταβατικός στούς συνανθρώπους του..
Τό πλούσιο ὑμνογραφικό του ἔργο ὑπολογίζεται σέ περισσότερες ἀπό 2000 Ἱερές ἀκολουθίες.
-Ἐδῶ παιδί μου εἶδα τόν Ἅγιο Γεώργιο τόν ἐξ Ἰωαννίνων. Μοῦ εἶχε ἀναφέρει μέ ἄκρα φυσικότητα σέ μία ἐπίσκεψή μου.
-Νηστεύω, κάνω Παράκληση στόν Ἅγιο, Ἐξομολόγηση καί μετά ἀρχίζω νά γράφω.
Εἶχε πολλές Θεοφάνειες ἀπό Ἁγίους τῶν ὁποίων συνέγραφε τίς ἀκολουθίες τους.
-«Εἰς τὰς μία τό μεσημέρι θά ἔχουμε τράπεζα», παράγγελε μέ εὐγενῆ καί πηγαία καθαρεύουσα στούς προσκυνητές . Ἀλλά καί μέ πόσο ἀγάπη μᾶς ξεπροβόδιζε κάθε φορά!
Ἔβαλε τό Καλογέρι του κάποτε νά φτιάξει ροφό γιά νά ἔχουμε νά πάρουμε τήν ἄλλη μέρα μαζί μας στόν δρόμο πού θά ἀναχωρούσαμε.
-«Ἀποφασίσαμε νά μήν φύγετε νήστεις.» μᾶς ἀνακοίνωσε.
Ἕνα μεσημέρι πότιζα τίς γλάστρες στό μπαλκονάκι τῆς Καλύβης ὅπου ἦρθε ἀθόρυβος ἀπό τά νῶτα μου καί μοῦ ἔκλεισε τά μάτια γιά νά μοῦ κάνει ἔκπληξη ὅπως κάμουνε τά παιδιά, αὐτός ὁ μέγας Ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας.
-Δόξα Τῷ Θεῷ ,πρόλαβα καί ἀξιώθηκα νά τόν γνωρίσω.
Ἄνθρωπος γλυκύτατος, εὐγενής προσευχητικός, πράος, φιλόθεος καί φιλάνθρωπος, συγχωρητικός, αὐστηρός στόν ἑαυτό του καί συγκαταβατικός στούς συνανθρώπους του..
Τό πλούσιο ὑμνογραφικό του ἔργο ὑπολογίζεται σέ περισσότερες ἀπό 2000 Ἱερές ἀκολουθίες.
-Ἐδῶ παιδί μου εἶδα τόν Ἅγιο Γεώργιο τόν ἐξ Ἰωαννίνων. Μοῦ εἶχε ἀναφέρει μέ ἄκρα φυσικότητα σέ μία ἐπίσκεψή μου.
-Νηστεύω, κάνω Παράκληση στόν Ἅγιο, Ἐξομολόγηση καί μετά ἀρχίζω νά γράφω.
Εἶχε πολλές Θεοφάνειες ἀπό Ἁγίους τῶν ὁποίων συνέγραφε τίς ἀκολουθίες τους.
-«Εἰς τὰς μία τό μεσημέρι θά ἔχουμε τράπεζα», παράγγελε μέ εὐγενῆ καί πηγαία καθαρεύουσα στούς προσκυνητές . Ἀλλά καί μέ πόσο ἀγάπη μᾶς ξεπροβόδιζε κάθε φορά!
Ἔβαλε τό Καλογέρι του κάποτε νά φτιάξει ροφό γιά νά ἔχουμε νά πάρουμε τήν ἄλλη μέρα μαζί μας στόν δρόμο πού θά ἀναχωρούσαμε.
-«Ἀποφασίσαμε νά μήν φύγετε νήστεις.» μᾶς ἀνακοίνωσε.
Ἕνα μεσημέρι πότιζα τίς γλάστρες στό μπαλκονάκι τῆς Καλύβης ὅπου ἦρθε ἀθόρυβος ἀπό τά νῶτα μου καί μοῦ ἔκλεισε τά μάτια γιά νά μοῦ κάνει ἔκπληξη ὅπως κάμουνε τά παιδιά, αὐτός ὁ μέγας Ὑμνογράφος τῆς Ἐκκλησίας.
Μάλιστα εἶχε ἕνα πηγαδάκι (κρυολόγος) δροσερό στήν καλύβη του καί μέ μεγάλη χαρά πρόσφερε νερό στούς ἐπισκέπτες.
-Ἀπ’ τό νερό μου πρόσφερε Πάτερ, ὑπενθύμιζε στά καλογέρια του.Πᾶρτε λίγο ἀπ’ τό νερό μου καί καυχιόταν ὡς ἄδολο παιδί. Παρομοίως ξεδρόσισε καί θά δροσίζει γιά πάντα, μέ τίς ἅγιες στιχουργίες του, τίς ψυχές τῶν φιλακόλουθων πιστῶν της Ἐκκλησίας μας.
-Ἀπ’ τό νερό μου πρόσφερε Πάτερ, ὑπενθύμιζε στά καλογέρια του.Πᾶρτε λίγο ἀπ’ τό νερό μου καί καυχιόταν ὡς ἄδολο παιδί. Παρομοίως ξεδρόσισε καί θά δροσίζει γιά πάντα, μέ τίς ἅγιες στιχουργίες του, τίς ψυχές τῶν φιλακόλουθων πιστῶν της Ἐκκλησίας μας.
-Διήγηση από τον π.Κύριλλο Παντοκρατορινό –
π. Διονύσιος Ταμπάκης
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου