Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Ἄν κάποιους σκανδάλισε ὁ τίτλος τῆς σημερινῆς ἐκπομπῆς, ἂς μᾶς συγχωρέσουν.
Ἐμᾶς καὶ ἐκεῖνον τὸν μακαρίτη τὸν Ἄκη Πάνου, ποὺ τὸ πρωτόγραψε... λίγη ὑπομονὴ καὶ σὲ λίγο θὰ ἀποκαλυφθεῖ αὐτὴ ἡ σκανδαλιστική μας ἔμπνευση γιὰ τὸν τίτλο...
Εἶναι ἐκείνη ἡ πρώτη στιγμή, τῆς μετάβασης ἀπὸ τὸ σκοτάδι στὸ Φῶς. Γιὰ σκέψου νὰ εἶσαι τυφλὸς γιὰ χρόνια ἀμέτρητα καὶ νὰ ἔρθει ἡ στιγμή, ποὺ νὰ μπορεῖς νὰ δεῖς τὴν ὀμορφιὰ ἁπλωμένη γύρω σου. Ὦ ἐκείνη ἡ στιγμή, ποὺ ἀντικρύζεις γιὰ πρώτη φορὰ τὸ Φῶς τοῦ Ποιητῆ καὶ τὸ ἀπέραντο γαλάζιο Του, ποὺ τὰ πάντα σκεπάζει... σὰν ἐφιάλτης ἡ σκέψη, ὅτι μπορεῖ ὅλα αὐτὰ ποὺ σὲ μαγεύουν, νὰ ξαναγίνουν σκοτάδι πυκνό! Κι ὅμως, ὑπάρχουν κάποιοι, ποὺ προσπαθοῦν νὰ σὲ πείσουν, ὅτι πρέπει νὰ ἐπιστρέψεις στὸ σκοτάδι... Οἱ ...λογικοὶ... οἱ νοήμονες...
-Μὰ ἐκεῖ ποὺ μοῦ λέτε νὰ ἐπιστρέψω ἔχει σκοτάδι, πηχτό, βαθύ! Τώρα τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου ἄνοιξαν γιὰ πρώτη φορά!
- Ἄχ παιδί μου! Ποιός σοῦ ἔχει πάρει τὰ μυαλά! Ἐσὺ ποὺ ἤσουν συνέχεια μέσα στὸ κέφι, στοὺς φίλους, στὶς παρέες, στὰ γλέντια καὶ στὰ γέλια! Τώρα ὅλο δακρύζεις καὶ νηστεύεις καὶ μόνο στὴν Ἐκκλησία θὲς νὰ πηγαίνεις! Σύνελθε παιδί μου, φίλε μου, ἀδελφέ μου! Τί ἔπαθες; Ποιός σοῦ ἄλλαξε τὰ μυαλά;
-Ὁ Χριστὸς μάνα! Ὁ Χριστὸς πατέρα, ἀδελφέ, φίλε μου παλιέ! Ὁ Χριστός μοῦ ἔδωσε τὸ Φῶς Του! Μὲ ἔβαλε στὸν δρόμο Του καὶ εἶμαι ἀληθινὰ χαρούμενος! Θέλω μόνο Ἐκεῖνον νὰ εὐαρεστῶ! Ἐλᾶτε καὶ ἐσεῖς στὸ Φῶς, στὴ Ζωή! Αὐτὸ ποὺ ζεῖτε εἶναι σκοτάδι! Αὐτὸ ποὺ ζεῖτε εἶναι ψέμα καὶ θάνατος!
Ἐκείνη τὴ στιγμὴ πολλοὶ θέλουν νὰ στὴν κλέψουν! Νὰ σὲ κάνουν νὰ τὴν ξεχάσεις! Νὰ ξαναγίνεις ὅπως ἤσουν!
Ἐκείνη τὴ στιγμὴ πολλοὶ θέλουν νὰ στὴν κλέψουν! Νὰ σὲ κάνουν νὰ τὴν ξεχάσεις! Νὰ ξαναγίνεις ὅπως ἤσουν!
-Μὰ τότε ἤμουν χαμένος καὶ νεκρός!
-Τότε ἤσουν μιὰ χαρά! Ἔτσι σὲ θέλουμε ἐμεῖς!
-Μὰ διαβάστε τὸ Εὐαγγέλιο!
- Αὐτὰ εἶναι γιὰ τοὺς παπᾶδες! Γιὰ τοὺς καλόγερους! Μὴ μοῦ πεῖς πὼς θὲς καὶ σὺ νὰ γίνεις! Νὰ μὴ τὸ ζήσω αὐτὸ γιέ μου, κόρη μου! Καλύτερα νὰ πεθάνω παρὰ νὰ σὲ δῶ ντυμένο στὰ μαῦρα!
-Μὰ αὐτὸ τὸ μαῦρο εἶναι τόσο φωτεινὸ μάνα, πατέρα, ἀδέλφια μου! Μοιάζει σὲ κεῖνον τὸ φωτεινὸ χιτῶνα ποὺ φόρεσα κάποτε στὴν βάπτισή μου! Τὸν θυμᾶστε; Μὰ ἔπειτα τὸν λέρωσα καὶ τὸν ἔχασα! Τώρα τὸν ξαναβρῆκα! Τὸν ξαναφόρεσα! Δὲν θέλω νὰ τὸν ξεντυθῶ ποτὲ ξανά!
-Τί εἶναι ὅλα τοῦτα τὰ ἀκαταλαβίστικα ποὺ μᾶς λές; Ποιός σοῦ ἔχει κάνει πλύση ἐγκεφάλου;
-Τὴν ψυχή μου ἔπλυναν, τὴν ψυχή, λίγο - λίγο νὰ καθαριστεῖ ἀπὸ τὸν φοβερὸ ρύπο τῆς ἁμαρτίας!
Πόσοι τέτοιοι διάλογοι ἀδελφοὶ μου σὰν τὸν παραπάνω, ὑπῆρξαν καὶ πάντοτε θὰ ὑπάρχουν!
...εἴ τις ἔρχεται πρὸς μὲ καὶ οὐ μισεῖ τὸν πατέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς ἀδελφάς, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν, οὐ δύναταί μου μαθητὴς εἶναι. (Λουκ. 14,26)
Φοβερὸς ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ μας! Ὅ,τι καὶ ὅποιον ἀνεξαιρέτως γίνεται ἐμπόδιο στὸ Φῶς, ὀφείλουμε νὰ τὸ μισοῦμε! Ἀλλιῶς, δὲν μποροῦμε νὰ λεγόμαστε μαθητές Του!
Εὐθέως ἄφησαν τὰ δίχτυα τους οἱ πρῶτοι μαθητάδες Του! Θέλει σταθερὴ ἀπόφαση δίχως ἀμφιταλάντευση καὶ πισωγυρίσματα! Εἶναι δύσκολος ὁ δρόμος τοῦ Χριστοῦ μας! Μὰ ὅποιος βρεθεῖ στὸ Φῶς, μόνο τρελλὸς θὰ εἶναι γιὰ νὰ θέλει νὰ ἐπιστρέψει στὸ σκοτάδι! Γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους, τοὺς πολλοὺς βέβαια, ἀκόμα καὶ τοὺς πιὸ κοντινούς, τοῦ ἔχει πραγματικὰ σαλέψει! Κατὰ μιὰ ἄποψη ἔχουν δίκιο! Εἶναι τρελλός, μὰ γιὰ τὸν Χριστό! Καὶ ὅσοι εἶναι τρελλοὶ καὶ θέλουν νὰ ζήσουν γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ εὐσεβῶς, θὰ διωχθοῦν! Θὰ τοὺς κυνηγήσουν, ἀκόμα καὶ οἱ ἐξ αἵματος δικοί τους.
Ἐκεῖνοι ποὺ ἀγαποῦν τὴν δόξα τῶν ἀνθρώπων, πιότερο ἀπὸ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ! Σὲ αὐτὴν τὴν γενιά, τὴν μοιχαλίδα καὶ ἁμαρτωλή, προσβάλλονται καὶ θεωροῦν ἀνόητους καὶ παράφρονες, ὅσους ἀκολουθοῦν τὸν Κύριο καὶ ὅσους ὁμολογοῦν Χριστὸ καὶ ὅσους καυχῶνται γιὰ τὸ Εὐαγγέλιό Του! Ἄν δὲν μπορεῖτε λοιπὸν νὰ τὸν μιμηθεῖτε, ἀφῆστε τον στὴν τρέλλα του καὶ μὴν τὸν συνεφέρετε! Θέατρο ἐγεννήθῃ γιὰ τὸν κόσμο! Μωρὸς γιὰ τὸν Χριστό! περιφρονούμενος, χλευαζόμενος, περίγελος, καταδιωκόμενος καὶ καταδικασμένος! (Α΄ Κορ. 4,9-13)!
Ἔστω καὶ χωρὶς νομολογία... μακάρι νὰ καταλάβουν κάποτε αὐτοὶ οἱ κατήγοροι, οἱ ἔνδοξοι ἰσχυροὶ ἀπιστοῦντες στὸ Εὐαγγέλιο! Καὶ μακάρι κάποτε, αὐτὴ ἡ τρέλλα, νὰ ἀγκαλιάσει τίς ψυχὲς ὅλων μας! Γιὰ ἄλλους αὐτὴ ἡ τρέλλα φοράει ράσα καὶ τὸ μοναχικὸ τριβώνιο, γιὰ ἄλλους εἶναι μιὰ ἀπίστευτη ἀλλαγὴ μὲ Χριστοκεντρικὸ προσανατολισμὸ γιὰ ἀνύμφευτους λαϊκούς, ἀλλὰ καὶ ἐντὸς τοῦ συζυγικοῦ βίου...
Θέλει βεβαίως καθοδήγηση ἀπὸ ἔμπειρο πνευματικὸ ἰχνηλάτη τούτη ἡ τρέλλα! Θέλει καὶ πολὺ ἀγάπη ἀπό τοὺς γύρω! Μόνο αὐτὴ ἡ ἀγάπη ἀποκαλύπτει τὴν πραγματικὴ διάσταση τῶν πραγμάτων καὶ γεμίζει τὰ πάντα ἀπὸ τὴν μόνη Ἀλήθεια! Οἱ ἥρωες τῆς σημερινῆς μας ἐκπομπῆς ἀντίκρυσαν τὸ Φῶς τοῦ Φωτοδότη πλάστη μας καί μᾶς προσκαλοῦν νὰ τοὺς μιμηθοῦμε! Τί λέτε θὰ τοὺς ἀκολουθήσουμε;
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ τοῦ 2018.
Ὀπτικοποιημένη ἀπὸ τὴν ἀδελφή μας καὶ συνεργάτιδα Στεφανία Στ.
Ἀφιερωμένο σὲ κάθε νέο..."τρελλὸ"....
..ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν...( Κολ. γ.10)
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου