ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στήν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 52ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

+EΣTIA+

ΣYΣΣITIOY XPIΣTIANIKHΣ MOPΦΩTIKHΣ ΣXOΛHΣ EPΓAZOMENΩN NEΩN KOZANHΣ

 
Χριστιανικόν φυλλάδιον– Κοζάνη, τη 3 Δεκεμβρίου 1944 – αριθμός 19
Διευθυντής του φυλλαδίου Aρχιμ. Aυγουστίνος N. Kαντιώτης ιεροκήρυξ

Το κοινωνικό κήρυγμα της Εκκλησίας μας

 

ΟΜΙΛΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

(Πᾶνε τώρα 170 περίπου χρόνια πού ἕνας πραγματικός ἄνθρωπος, ἕνας ἀλτρουϊστής, ἕνας ὄντως ἅγιος, περιώδευσε ὁλόκληρον τήν Μακεδονίαν καί ἔφθασε μέχρι τό Βεράτι τῆς Ἀλβανίας, ὅπου καί ἐμαρτύρησε. Εἶναι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Γύρω ἀπό τήν διδασκαλίαν καί τήν ζωήν του ἔχουν γραφεῖ ἄνω τῶν 100 βιβλίων. Διότι ἡ φήμη του ὡς μεγάλου ἀναμορφωτοῦ, διδασκάλου καί ἱεροκήρυκος εἶχε ξεπεράσει τήν Ἑλλάδα μας καί εἶχε φθάσει εἰς ὅλα τά Βαλκάνια. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς μέ τάς προφητείας καί τά θαύματά του ἀκόμη ζεῖ εἰς τήν ψυχήν τοῦ λαοῦ μας. Ἐδῶ εἰς τήν Κοζάνην ἔστησε Σταυρόν καί ἐκήρυξε. Ἀπό τήν διδασκαλίαν αὐτήν δημοσιεύομεν ἐδῶ ἕνα κομμάτι. Πόσο εὐτυχεῖς θά εἴμεθα, ἐάν ὅλοι μᾶς ἀκούαμεν καί ἐφαρμόζαμεν τά ἁπλά, ἀλλά γεμᾶτα ἀπό χριστιανική σοφία λόγια τοῦ ἁγίου τούτου ἀνθρώπου!).

Η ΖΥΓΑΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

«Πῶς νά σᾶς καταλάβω, παιδιά μου, ότι ἀγαπᾶτε τά ἀδέλφια σας;

Ἐγώ τώρα ἐδῶ ὅπου περιπατῶ καί διδάσκω εἰς τόν κόσμον, λέγω πώς τόν κύρ – Κώστα τόν ἀγαπῶ ὡσάν τά μάτια μου, μά ἐσύ δέν τό πιστεύεις, θέλεις νά μέ δοκιμάσεις πρῶτον καί τότε νά μέ πιστεύσεις. Λοιπόν, ἐγώ ἔχω ψωμί νά φάγω, ἐσύ δέν ἔχεις. Ἀνίσως καί σοῦ δώσω κομμάτι καί σέ ὅπου δέν ἔχεις, τότε φανερώνω πώς σέ ἀγαπῶ. Ἀμή ἐγώ νά φάγω ὅλο τό ψωμί καί ἐσύ νά πεινᾶς, τί φανερώνω; Πώς ἡ ἀγάπη ὅπου ἔχω εἰς σέ εἶναι ψεύτικη. Ἔχω δυό ποτήρια κρασί νά πιω, ἐσύ δέν ἔχεις. Ἀνίσως καί δώσω καί σέ ἀπ’ αὐτό καί πίης, τότε φανερώνω πώς σέ ἀγαπῶ. Ἀμή ἀνίσως καί δέν σοῦ δώσω, εἶναι κάλπικη ἡ ἀγάπη. Εἶσαι λυπημένος…απέθανεν ἡ μήτηρ σου, ὁ πατήρ σου. Ἀνίσως καί ἔλθω νά σέ παρηγορήσω, τότε εἶναι ἀληθινή ἡ ἀγάπη, ἀμή ἀνίσως σύ κλαίεις καί θρηνεῖς καί ἐγώ τρώγω, πίνω καί χορεύω, ψεύτικη εἶναι ἡ ἀγάπη μου. Τό ἀγαπᾶς ἐκεῖνο τό πτωχό παιδί; Τό ἀγαπῶ. Ἄν τό ἠγάπας, τοῦ ἔπαιρνες ἕνα ὑποκάμισο ὅπου εἶναι γυμνό, νά παρακαλεῖ καί ἐκεῖνο δια τήν ψυχήν σου…τότε εἶναι ἀληθινή ἡ ἀγάπη, ἀμή τώρα εἶναι ψεύτικη. Δέν εἶναι ἔτσι, χριστιανοί μου; Μέ ψεύτικην ἀγάπην δέν πηγαίνομεν εἰς τόν παράδεισον. Τώρα, σάν θέλεις νά κάμεις τήν ἀγάπην μάλαμα, πᾶρε καί ἔνδυσε τά φτωχά παιδιά, καί τότε νά βάλω νά σέ συγχωρήσωσι. Τό κάμνετε αὐτό;».

ΣΟΦΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
ΟΜΙΛΕΙ Ὁ ΑΔ. ΚΟΡΑΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΑΣ

(Ὁ Ἀδαμ. Κοραῆς, τοῦ ὁποίου τό ἄγαλμα στολίζει τά προπύλαια τοῦ Ἐθνικοῦ μας Πανεπιστημίου, γέρων πλέον ἐπληροφορήθη εἰς Παρισίους τῷ 1821, ὅτι οἱ Ἕλληνες κτυποῦν τούς τυράννους των. Ἔκλαυσε ἀπό πατριωτικήν συγκίνησιν ὁ γέρων, ἀλλά ἡ χαρά του ἐμετριάσθη, ὅταν μετ’ ὀλίγον ἐπληροφορήθη, ὅτι οἱ ἀρχηγοί τῆς ἐπαναστάσεως ἄρχισαν τάς διχονοίας καί τόν ἐμφύλιον σπαραγμόν. Τότε ἔγραψε μνημειώδη ἐπιστολήν πρός τό ἀγωνιζόμενον Ἔθνος. Ἀπ’ αὐτήν δημοσιεύομεν δύο ἀποσπάσματα. Εἶναι ἐπίκαιρον. Εἴθε ὅλοι οἱ Ἕλληνες νά ἀκούσωμεν τήν φωνήν τοῦ σοφοῦ, τοῦ ὁποίου οἱ λόγοι καί ὕστερα ἀπό 120 χρόνια δέν ἔχασαν τήν ἀξίαν τους).

ΚΤΥΠΗΣΩΜΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΕΡΩΤΕΡΟΝ ΤΥΡΑΝΝΟΝ,
ΤΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ

«Μήν ἐλπίζωμεν καμίαν ὠφέλειαν ἀπό τήν πολιτικήν ἐλευθερίαν, ἄν δέν ἐλευθερώσωμεν καί τάς ψυχάς μας, ἀπό τά τυραννικά καί μισάδελφα πάθη. Δέν ἀρκεῖ ὅτι ἐρίξαμεν τάς ἁλύσεις μας, ἄν δέν φροντίσωμεν νά ἐξαλείψωμεν καί τούς ὁποίους αἱ ἁλύσεις μᾶς ἀφήκασι μώλωπας. Δέν ἀρκεῖ ὅτι ἀπετινάξαμεν τόν ζυγόν τοῦ μιαροῦ τυράννου, ἄν δέν πλύνωμεν καί τούς ρύπους, μέ τούς ὁποίους ἐμίανε τάς ψυχάς μας ἡ τυραννία. Δια ποίαν αἰτίαν, ἐρωτῶ σας, φίλοι ὁμογενεῖς, ἐπανεστάθητε κατά τοῦ τυράννου; Δια τί τόν πολεμεῖτε; Δια τάς ἀδικίας του: διότι εἶχε δύο ζύγια, δύο μέτρα ἄνισα, δύο νόμους ὁ ἄνομος, ἕνα δια τούς ὁμοθρήσκους του καί ἄλλον δι’ ἡμᾶς τούς ἀσεβεῖς, ὡς ἐτόλμα νά μᾶς ὀνομάζει ὁ ἀσεβέστατος. Ἄν αὐτή εἶναι ἡ αἰτία, δια τήν ὁποίαν ἐχύσατε καί χύνετε καθ’ ἡμέραν τό αἷμα σας…αν σκοπόν ἄλλον δέν ἔχετε παρά νά ἁρπάξετε μόνον τά ἄνισα καί ἄδικα μέτρα ἀπό τάς χεῖρας τοῦ τυράννου, δια νά τά μεταχειρίζεσθε ἐσεῖς μέ τήν αὐτήν ἀνισότητα πρός ἀλλήλους, δια νά ὑψώνεσθε ὁ ἕνας ὑπέρ τόν ἄλλον, δια νά καταδυναστεύει ὁ πλούσιος τόν πτωχόν, ὁ δυνατός τόν ἀδύνατον καί ὁ πανοῦργος τόν ἁπλοῦν καί ἄκακον πολίτην…εάν, λέγω, τοιοῦτον ἔχετε σκοπόν, πιστεύσατέ μέ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὅτι ἀδίκως ἐταράξατε καί τήν ἡσυχίαν τοῦ τυράννου καί τήν ἡσυχίαν ὅλου τοῦ γένους μας.

Ἡ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ἀληθινήν ἐλευθερίαν τότε μόνον ἔχει ὁ πολίτης, ὅταν τήν μεταχειρίζεται μέ τρόπον ὥστε νά μή ἐμποδίζει ἄλλου συμπολίτου κανενός ἐλευθερίαν, καί τότε μόνον ἠμπορεῖ νά φυλάξει, ὅταν σέβεται καί τούς συμπολίτας του ὡς ἐλευθέρους. Ἡ ἄκρατος ἐλευθερία εὑρίσκεται εἰς τήν κατάστασιν τῆς φύσεως καί δια νά ἐλευθερωθῶσιν ἀπό τούς καθημερινούς πολέμους καί τάς εἰς ἀλλήλους ἀδικίας, ὅσας ἡ τοιαύτη ἐλευθερία γεννᾶ, ἑνώθησαν οἱ ἄνθρωποι εἰς πολιτικάς κοινωνίας καί ἠναγκάσθησαν νά θυσιάσει μικρόν καθένας μέρος τῆς ἀκράτου ἐλευθερίας, δια νά φυλάξει τό ὑπόλοιπον μέ εἰρήνην. Δια τοῦτο ὀνόμασαν προσφυέστατα τήν δικαιοσύνην θυγατέρα τῆς ἀνάγκης καί μητέρα τῆς εἰρήνης».

Ἡ ΕΣΤΙΑ

Προσφέρει καθημερινῶς δωρεάν φαγητόν εἰς 8.000 δυστυχοῦντας, ἐκ τῶν ὁποίων 1.800 ἄπορα παιδιά, 700 γέροντες, 400 πρόσφυγες καί 600 φυλακισμένοι.
Τά τρόφιμά μας εἶναι ἐλάχιστα. Οἱ δυνάμενοι νά βοηθήσουν τήν Ἑστίαν ταύτην τοῦ Λαοῦ ἄς τήν βοηθήσουν.

ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Αὔριον Κυριακήν 3ην Δεκεμβρίου κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν (ὥρα 9ην) εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου θά ὁμιλήσει ὁ ἱεροκῆρυξ ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης καί θά ψάλει ἡ παιδική χορωδία.

Συνεχίζεται

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἀνδρονίκης Π.  Καπλάνογλου 

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄»
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)

 

Πηγή:https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

«Πᾶνος»