Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Ἕνας ἀκάματος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου! Κράτησε ἀκίβδηλη τὴν ἱεροσύνη του! Φύλαξε τίς παρακαταθῆκες τῶν ἁγίων πνευματικῶν προγόνων του! Τήρησε στὸ ἔπακρο κάθε μοναχική του ὑπόσχεση! Γιὰ σαράντα καὶ πλέον χρόνια ἀγωνίστηκε στὸν ἀσύνορο Εὐαγγελικὸ ἀμπελῶνα τοῦ Μεγάλου Γεωργοῦ καὶ καμάτεψε, ὅσο λίγοι, τὰ εὐλογημένα χώματα τοῦ περιβολιοῦ τῆς μάνας μας, Κυρίας Θεοτόκου! Δὲν σπατάλησε οὔτε μιὰ ἐλάχιστη κλήση τοῦ Κυρίου, νὰ κηρύξει τὰ αἰώνια λόγια Του καὶ νὰ κατηχήσει τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ! Ὅπου κι ἂν τὸν κάλεσαν νὰ διαφωτίσει, ταπεινὰ ἀποδεχόταν, μὰ δὲν δεχόταν κανένα εὐχαριστῶ! Ὅλα τὰ εὐχαριστῶ στὸν Χριστό μας! ἔλεγε.
Καὶ ἀγάπησαν πολλοὶ τὸν Χριστό μας, μέσα ἀπὸ τοὺς «ἅλατι ἠρτυμένους» λόγους του. Καὶ ἔνιωσαν τόσο οἰκεῖο τὸ πρόσωπο τοῦ Γέροντα καὶ τόσο ἄμεση τὴν παρουσία του, μέσα ἀπὸ τὰ κηρύγματά του, τὰ ὁποῖα ἐλέῳ Θεοῦ, διαχύθηκαν σὲ ὅλον τὸν Ὀρθόδοξο κόσμο! Ἀμέτρητοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ παρότι δὲν τὸν συνάντησαν ποτὲ διὰ ζώσης, αἰσθάνονταν καὶ αἰσθάνονται, τόσο ζωντανὴ τὴν παρουσία του! Φαινόμενο σπάνιο μὰ ὑπαρκτό! Ἔτσι συμβαίνει μὲ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ! Δὲν μᾶς συνδέουν μαζί τους ποσοτικὰ κριτήρια, μὰ τὰ ποιοτικά, ἐκεῖνα τῶν ἀρετῶν καί τῆς ζώσας Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος! Γι᾿ αὐτήν τὴν χάρη, πολὺ συχνὰ ἔκανε λόγο ὁ πατὴρ Ἐφραίμ!
Κάποτε τὸν συνάντησε, (μόλις καὶ ὄντας νεότατος εἶχε ἀναλάβει ἐκεῖνος τὴν ἠγουμενία τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1980) γιὰ λίγες μόνο στιγμὲς μιὰ ταλαιπωρημένη ἀπὸ τὸν μισόκαλο ψυχούλα... Ἀθανάσιος τὸ ὄνομα τοῦ ἀδελφοῦ. Τὸν παρακίνησαν νὰ πάρει τὴν εὐχὴ τοῦ ἡγουμένου Ἐφραίμ, οἱ συνοδοιπόροι του στὸ Ὄρος.
-Μά, στὸ ἀμούστακο νὰ πάω νὰ πάρω εὐχή; ἀντέτεινε ὁ Ἀθανάσιος!
Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, ὁ ἀδελφός μας, ἔλεγε ὅσο πιὸ συχνὰ μποροῦσε τότε τὴν εὐχή: Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησον... ὑμᾶς... Τὴν ἔλεγε καὶ ἔφερνε στὸ μυαλό του τὴν ἀντωνυμία, γραμμένη ἐσφαλμένα μὲ ὕψιλον... Πῆγε διστακτικὰ λοιπὸν καὶ ἔβαλε μετάνοια μπροστὰ στὸν πατέρα Ἐφραίμ.
-Ἀδελφέ μου, τοῦ εἶπε ἀμέσως ἐκεῖνος, ὅλη μας ἡ προσπάθεια εἶναι νὰ ἐπανακτήσουμε τὴν Θεία χάρη! Καὶ τὸ ἡμᾶς... μὲ ἦτα ἀδελφέ μου!
Τόσο κράτησε ἡ συνάντησή τους ἐκείνη τὴν μέρα στὸ Ὄρος! Ὅσο διήρκεσαν αὐτοὶ οἱ λόγοι τοῦ... μαυρογένη τότε Γέροντος Ἐφραὶμ τοῦ Φιλοθεΐτη τοῦ δευτέρου...
Ὕστερα ἀπὸ εἴκοσι καὶ πλέον χρόνια, ὁ Ἀθανάσιος ἐπισκέφτηκε τὸ Σεράϊ στὶς Καρυές. Στεκόταν μὲ τοὺς ὑπόλοιπους στὴν αὐλή, μπροστὰ ἀπὸ τίς τεράστιες καμπάνες σὰν εἶδε τὸν Γέροντα νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὴν πύλη καὶ νὰ πλησιάζει πρὸς τὸ μέρος τους. Ἔτρεξε μὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀγάπη καὶ ζήτησε τὴν εὐχὴ του δίχως νὰ τοῦ πεῖ τίποτα παραπάνω! Καὶ ἐκεῖνος χαμογελαστός του ἀπάντησε:
-Τί ἔγινε ἀδελφέ μου; Τὴν ἀνακτήσαμε τὴν θεία χάρη;
Ὕστερα ἀπὸ εἴκοσι καὶ πλέον χρόνια, ὁ Ἀθανάσιος ἐπισκέφτηκε τὸ Σεράϊ στὶς Καρυές. Στεκόταν μὲ τοὺς ὑπόλοιπους στὴν αὐλή, μπροστὰ ἀπὸ τίς τεράστιες καμπάνες σὰν εἶδε τὸν Γέροντα νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὴν πύλη καὶ νὰ πλησιάζει πρὸς τὸ μέρος τους. Ἔτρεξε μὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ἀγάπη καὶ ζήτησε τὴν εὐχὴ του δίχως νὰ τοῦ πεῖ τίποτα παραπάνω! Καὶ ἐκεῖνος χαμογελαστός του ἀπάντησε:
-Τί ἔγινε ἀδελφέ μου; Τὴν ἀνακτήσαμε τὴν θεία χάρη;
Ἀμέτρητα τέτοια περιστατικά, γεμίζουν τίς ψυχές μας μὲ ἐλπίδα αἰωνίου! Ὅσα βέβαια νὰ μεταφέρουμε καὶ νὰ ποῦμε ἐμεῖς, καλὰ καὶ ἀδιαμφισβητήτως θαυμαστὰ (γιά τοὺς ἔχοντες τὴν καλὴν προαίρεση βέβαια), ὅσα καὶ νὰ ποῦν ἄλλοι ἄσχημα καὶ στρεβλά, εἶναι ἡ συνείδηση τοῦ ἁπλοῦ λαοῦ, τῶν διδαχτῶν καὶ ἐκλεκτῶν τοῦ κόσμου, μὲ τὴν ἀδίσταχτη πίστη, ποὺ δὲν ξεγελιοῦνται καὶ δὲν λαθεύουν, ὅταν συμμαρτυροῦν γιὰ ἐκείνους, ποὺ οὐρανοπολίτες πλέον, στελεχώνουν τὴν θριαμβεύουσα Ἐκκλησία τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Ἐμεῖς σὲ αὐτὴν τὴ σειρὰ τῶν ἐκπομπῶν, καταθέτουμε τίς θύμησες ἀπὸ τίς στιγμὲς ποὺ βρεθήκαμε κοντὰ στὸν Γέροντα καὶ τὴν εὐλογημένη συνοδεία του, ἐκεῖ στὶς αὐλὲς τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα! Εἶναι ἀλήθεια πὼς στὸ πρόσωπο τοῦ καθενός τους, συναντᾷς τὸ πνεῦμα καὶ τὸ φρόνημα τοῦ πατέρα τους! Ἀγωνιστικὰ συνεχίζουν, κρατῶντας καὶ ἐκεῖνοι σὲ μιὰ ἀκλόνητη καὶ ἄσπαστη ἁλυσίδα Παραδείσου, τὴν πορεία τους πρὸς τὴν κτήση μὰ κυρίως πρὸς τὴν διατήρηση τῆς Θείας Χάριτος! Μὲ τὴν πιστὴ ἐφαρμογὴ τῶν Εὐαγγελικῶν κανόνων, φυλάσσοντας τοὺς λόγους τοῦ Χριστοῦ μας!
Κι ὅταν πλέον τὰ ἐμπόδια τοῦ φθονεροῦ διαβόλου ὀρθώνονται μπροστά τους, ὅταν τὸ ἀνέλπιδο ἔρχεται νὰ στροβιλιστῇ ἐκεῖ στὶς αὐλὲς τοῦ Πρωτοκλήτου καὶ τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Ἐρήμου, ἐκεῖνοι ρίχνουν τὸ βλέμμα τους στὸ ταπεινὸ μνημούρι τοῦ Γέροντα τὸ περίβλεπτο! Λίγο πρὶν μποῦν στὸ καθολικὸ γιὰ τὸν ἀγῶνα ποὺ ξεκινᾷ, στοῦ μεσόνυχτου τὴν ὥρα τὴν καθορισμένη...
-Τὴν εὐχὴ σου Γέροντα... λένε. Μεσίτευσε νὰ τὰ καταφέρουμε καὶ ἐμεῖς! Νὰ μὴν διστάσουμε στὴν πίστη! Νὰ ὁμολογοῦμε Χριστὸ μὲ τὸ βίωμά μας! Νὰ κραυγάζει αὐτὸ καὶ μόνο τό: Χριστὸς Ἀνέστῃ!
Νώντας Σκοπετέας
Μὲ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ 3ο μέρος μιᾶς σειρᾶς ἐκπομπῶν, μὲ τίτλο: "Πάτερ Ἐφραίμ, εἰπὲ λόγον!, ἀφιερωμένων στὴν μνήμη τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Ἐφραὶμ Σαραγιώτου μέσα στὸ Ἅγιο Πεντηκοστάριον τοῦ 2023.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου