Συχνά
ὁ Θεός δέν ἀπαντᾶ στίς προσευχές μας. Σιωπᾶ.
Πολλοί ἐκλαμβάνουν τή
σιωπή Του ὡς ἔνδειξη τοῦ ὅτι ὁ Θεός “δέν ὑπάρχει”, “πέθανε”.
Ἄν ὅμως
σκεφτόμαστε σέ ποιά θέση φέρνουμε τό Θεό μέ τά πάθη μας, τότε θά βλέπαμε
ὅτι Αὐτός δέν ἔχει ἄλλη ἐπιλογή, παρά μόνο νά σιωπήσει.
Ζητᾶμε ἀπό
Αὐτόν νά ὑποστηρίξει τίς ἀδικίες μας. Δέν μᾶς ἐνοχοποιεῖ φανερά.
Μᾶς
ἀφήνει νά πορευτοῦμε στούς πονηρούς δρόμους μας καί νά θερίσουμε τούς
καρπούς τῶν προσωπικῶν μας ἁμαρτιῶν.
Ἄν ὅμως στραφοῦμε πρός Αὐτόν μέ μετάνοια, τότε ἔρχεται γρήγορα, γρηγορότερα ἀπό ὅσο περιμέναμε.
Γνωρίζοντας τίς ἀνάγκες μας, πολύ συχνά τίς προλαμβάνει. Μόλις προφέρουμε στήν προσευχή τά αἰτήματά μας, πού δικαιολογοῦνται μέ τήν πραγματικότητα τῆς ζωῆς μας μέσα στόν κόσμο, Αὐτός ἤδη τά ἔχει ἐκπληρώσει.
Συνεπῶς, ἡ σιωπή τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπάντηση στίς ἀδικίες μας, ἡ πιό εὔγλωττη, ἡ πιό εὐγενική.
Διώξαμε ἀπό τή ζωή μας τό Θεό – Λόγο, τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Παραμελήσαμε τό λόγο αὐτό, καί νά!
Θερίζουμε τίς συνέπειες τοῦ ἔργου μας.
Γέροντος Σωφρονίου τοῦ Ἔσσεξ
Πηγή:https://www.in-agiounikolaoutouneou.gr/
«Πᾶνος»
Με ευλάβεια στον Γέροντα Σωφρόνιο προσθέτω....
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου
Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ.
Απορώ, πάτερ μου, πώς ο Θεός επιτρέπει να υπάρχη εν τη υπ’ αυτού δημιουργηθείση φύσει αίσθημα ισχυρότερον της εις αυτόν πίστεως.
Θεού άγνοια θάνατός εστι ψυχής.
Μέγας Βασίλειος, 330-379, Πατέρας της Εκκλησίας
Τον Θεόν έργοις μεν σέβου, λόγοις δε ύμνει, εννοίᾳ δε τίμα.
Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, 327-390 μ.Χ., Άγιος
Εγώ μίαν σοφίαν οίδα, το φοβείσθαι Θεόν. Αρχή τε γαρ σοφίας, φόβος Κυρίου. Και, Τέλος λόγου το παν άκουε, τον Θεόν φοβού, και τας εντολάς φύλασσε.
Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, 327-390 μ.Χ., Άγιος
Είπεν άφρων εν καρδία αυτού· ουκ έστι Θεός. [Ο σκοτισμένος από την αμαρτία μωρός και ασεβής άνθρωπος, είπε από μέσα του, σύμφωνα με την επιθυμία της αμαρτωλής καρδίας του: ''δεν υπάρχει Θεός''.] ~ Ψαλμοί 13,1 ~
Δεν υπάρχει το θεμέλιο και πώς στέκεται η οικοδομή; Δεν υπάρχει ο ναυπηγός και πώς συναρμολογήθηκε το πλοίο; Δεν υπάρχει ο οικοδόμος και πώς έγινε το σπίτι; Δεν υπάρχει ο Δημιουργός και πώς η καλλονή των κτισμάτων μαρτυρεί Τον κτίστη; Αν δεν υπάρχει Θεός, τί δουλειά έχεις μέσα στα δημιουγήματα του Θεού; Στο σπίτι του Θεού μένεις και αρνείσαι τον Νοικοκύρη του σπιτιού; Ή δώσε την ευχαριστία σου ευγνωμοσύνη σου για όλα που σου προσφέρει ή έβγα από το σπίτι, γιατί μολύνεις το αυτόν τον οίκο, με το χνώτο της βλασφημίας σου...
Δεν υπάρχει πιο ανόητος ανθρώπος από εκείνον, που ισχυρίζεται ότι η δημιουργία έγινε χωρίς την παρουσία του Θεού. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~
Ακόμη και οι άθεοι πιστεύουνε σε θεό, όχι στον Θεό, αλλά στην σάρκα, στα πάθη, στην ύλη, όλοι κάτι λατρεύουνε... Σ' αυτό που λατρεύει κανείς, σ' αυτό δουλεύει. Δηλαδή είσαι πόρνος, είσαι άνθρωπος της σάρκας, δουλεύεις για την σάρκα, για την ύλη. ~ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης ~
ΑΑ