Περί ρατσισμού

Oι διαδηλώσεις στις ΗΠΑ για τον θάνατο του Αφροαμερικανού Φλόιντ έχουν ως κεντρικά συνθήματα το «Black lives matter» («Οι ζωές των μαύρων αξίζουν») και το «I can’t breathe» («Δεν μπορώ να αναπνεύσω»). 

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου* 

Χιλιάδες διαδηλωτές, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλα σημεία του πλανήτη, έχουν ξεχυθεί στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο του Φλόιντ. Στα επεισόδια που έχουν σημειωθεί στις ΗΠΑ έχουν σκοτωθεί ύστερα από ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου ή από πυροβολισμό και άλλοι άνθρωποι, που είτε ήταν αστυνομικοί είτε προσπάθησαν να προστατεύσουν τις περιουσίες τους. Η ζωή τους δεν είχε αξία, γιατί μόνο «black lives matter». 

Ο μαύρος αστυνομικός που σκοτώθηκε στις ταραχές δεν είχε προφανώς τη σωστή απόχρωση του μαύρου, για να ενδιαφέρει η ζωή του το οργισμένο πλήθος των διαδηλωτών. Ούτε η ζωή του λευκού αστυνομικού, ελληνικής καταγωγής, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι και χαροπαλεύει είχε κάποια αξία, γιατί black lives matter. 

Για αυτούς δεν διαδηλώνει κανείς. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πως η αξία της ζωής μετριέται με βάση το χρώμα ή το επάγγελμα. Πάντα πίστευα ότι όλες οι ζωές αξίζουν αλλά, εάν βγω να πω all lives matter ή διαμαρτυρηθώ για τις δολοφονίες λευκών με σύνθημα white lives matter, εγώ θα είμαι η ρατσίστρια. Ενώ οι οπαδοί του black lives matter είναι οι αντιρατσιστές. Παραλογισμός. 

Ο τρόπος δε που προβάλλονται τα περιστατικά είναι τέτοιος, που νομίζεις ότι τον Φλόιντ τον σκότωσε ο Τραμπ. Είναι πασιφανές ότι το όλο περιστατικό είναι εργαλείο της προεκλογικής εκστρατείας των αντιπάλων του, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συνταχθούν μαζί με τον στρατό των Αντίφα προκειμένου να κερδίσουν τις εκλογές. 

Στα άρρωστα μυαλά όλων αυτών, όταν κάποιος σκοτώνεται άδικα, οι εμπρησμοί, οι λεηλασίες, οι βανδαλισμοί, ακόμη και οι φόνοι, είναι ο αντίλογος. Δεν υπάρχει νόμος, δεν υπάρχουν δικαστήρια, δεν υπάρχουν διαδικασίες, αλλά προτιμούν τον νόμο της ζούγκλας, γιατί μόνο αυτόν καταλαβαίνουν. Σε αυτό το πλαίσιο χθες στην Αθήνα οι γνωστοί άγνωστοι έσπασαν μαγαζιά στο Κολωνάκι μετά το πέρας της διαδήλωσής τους υπέρ του Φλόιντ, διότι ως γνωστόν όταν καταστρέφεις περιουσίες ο νεκρός γυρίζει πίσω. Όλοι το ξέρουν αυτό. 

Για ακόμη μία φορά ένα τυχαίο περιστατικό, σαν και αυτά δυστυχώς που συμβαίνουν ενίοτε, διαλύει κοινωνίες και περιουσίες και σπέρνει τον τρόμο. Όλη αυτή η βία του όχλου, όλοι αυτοί οι τραμπουκισμοί, όλος αυτός ο ρατσισμός του συνθήματος black lives matter πατάνε πάνω στις δικές μας πλάτες και μας κόβουν την ανάσα. We can’t breathe. 

*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle 

πηγή 

Πηγή:  http://koukfamily.blogspot.com/

«Πᾶνος»