Νώντας Σκοπετέας: Τοῦ ταπεινοῦ τό...σκέπασμα... (+Γ. Ἐφραὶμ Ἀριζόνας)

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν Δεκέμβριο κάθε χρόνο στὶς 8, Θεία Λειτουργία καὶ  ἕνα Ἁγιορείτικο κόλλυβο κάτω ἀπὸ τὴν εἰκόνα τοῦ Κυρίου στὸ τέμπλο, μὲ ἕναν Σταυρὸ φτιαγμένο περίτεχνα μὲ ζάχαρες χρωματιστὲς καὶ τὸ ὄνομα Ἐφραίμ! Τοὺς πρωτοεῖδα  ἀπὸ τὸ ψαλτήρι ποὺ στεκόμουν, τὴν πρώτη χρονιὰ ὅλους μαζί, τὴν οἰκογένειά τους, καὶ συμπέρανα πὼς κάποιος δικός τους ἄνθρωπος εἶναι ποὺ θυμοῦνται καὶ τὴ μνήμη του τιμοῦν... ὅταν δὲ ὁ πάτερ Ἰωσὴφ ξεκίνησε νὰ λέει τῶν Ἱερέων τὰ εὐλογητάρια, κατάλαβα ὅτι πρόκειται γιὰ κάποιον ἀφιερωμένο στρατιώτη τοῦ Χριστοῦ μας!

 

«Οἱ τὴν ὁδὸν τὴν στενὴν βαδίσαντες, τεθλιμμένην πάντες οἱ ἐν βίῳ, οἱ τὸν σταυρόν, ὡς ζυγὸν ἀράμενοι, καὶ ἐμοὶ ἀκολουθήσαντες ἐν πίστει, δεῦτε ἀπολαύετε, ἅ ἡτοίμασα ὑμῖν βραβεῖα καὶ στέφη τὰ οὐράνια». 

 

Ρώτησα τὸν παππούλη ἀπολείτουργα λοιπὸν καὶ μοῦ εἶπε:

-Εἶναι γιὰ τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας... Τὸν ἀγαποῦν ἰδιαιτέρως!

Χαρούμενα τὰ πρόσωπά τους! Τῶν Χριστιανῶν ἡ παράξενη τούτη χαρά! Νὰ ἑορτάζουν καὶ νὰ πανηγυρίζουν τὴν ἡμέρα ποὺ κάποτε ὁ ἀγαπημένος σφάλισε τὰ μάτια του παντοτινά! Λάθος μεγάλο!  Θὰ ἀντιλέξουν τοῦτοι οἱ παράξενοι! Καὶ θὰ συμπληρώσουν: Προσωρινὰ τὰ σφάλισε, μέχρι νὰ ξανανοίξουν ἐν τῇ Δευτέρᾳ παρουσία! Τότε ποὺ θὰ ἑνωθοῦν τὰ σώματα μὲ τίς αἰώνιες ψυχές! Τὰ μάτια τῶν ψυχῶν δὲν σφαλίζουν ποτέ... ἐκτός ἂν τὸ θελήσει ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος νὰ τὰ ἀπονεκρώσει! 

 

Τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τοῦ Ἁγίου Γέροντα ἦταν πάντοτε ὀρθάνοιχτα καὶ τόσο παρεισδυτικὰ στὸ μέσα, ὅσων προσέτρεχαν δίπλα του, νὰ ξεδιψάσουν καὶ νὰ ἰαθοῦν  ἀπὸ τὴν ταπείνωσή του. Μόνο ὁ  ἀληθινὰ ταπεινὸς εἶναι ἅγιος! Καὶ ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ κέρδισε χωρὶς τὴν ἐλάχιστη ὑστέρηση ὅλα,  μὰ ὅλα τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Μὲ σοφία, πίστη καὶ γνώση Τριαδικοῦ Θεοῦ ὁμίλησε, προφήτευσε, θεράπευσε... ἡ ἀληθινὴ καὶ μακαρία ταπείνωση, ἦταν ἐκείνη ποὺ τὰ ἐπιδαψίλευσε  σὲ αὐτόν, ποὺ ἔδωσε  καὶ τὴν τελευταία ρανίδα τοῦ αἵματός του, γιὰ νὰ λάβει τὰ οὐράνια στεφάνια, τὴ μισθαποδοσία τοῦ ζέοντος Πνεύματος, ἀπὸ τούτη τὴν πρόσκαιρη ζωὴ ἀκόμα! Καὶ ἔτσι εἶναι  ἀπίστευτα ὅσα, ποὺ τώρα κυρίως μετὰ τὴν κοίμησή του ὁλοένα ἀποκαλύπτονται!

Εἶχε περάσει ἀρκετὸς καιρὸς ἀπὸ τὸ τελευταῖο μνημόσυνο, μόλις ξανασυνάντησα τὴν κυρία Γ., τυχαία» μπαίνοντας στὸ γλυκοπωλεῖο της...

-Ἐσεῖς δὲν εἶστε ποὺ κάνετε τὰ μνημόσυνα γιὰ τὸν Γέροντα Ἐφραίμ; Τὴν ρώτησα.

-Ναὶ  παιδί μου! Καὶ ἐσὺ εἶσαι ὁ ψάλτης! Ἔτσι δὲν εἶναι ;

-Δὲν μᾶς δόθηκε ποτὲ ἡ εὐκαιρία νὰ μιλήσουμε...γιὰ τὸν μεγάλο μας Ἅγιο!

-Ὦ ναί! Μεγάλος Ἅγιος!

-Πολὺ τὸν εὐλαβεῖστε!

-Ἄχ παιδάκι μου, αὐτὸς μᾶς ἄλλαξε τὴ ζωή! Δὲν θὰ σοῦ πῶ λεπτομέρειες, παρὰ μόνο ὅτι ἐλάχιστες φορὲς τὸν εἴδαμε ἀπὸ κοντά! Καὶ ὅμως ἦταν συνεχῶς μέσα στὸ σπίτι μας! Τί νὰ σοῦ λέω... Πολλά καὶ θαυμαστά! Ἐγὼ κάποτε, εἴχαμε ἀρχίσει τότε νὰ μιλᾶμε μὲ τὸν Γέροντα στὸ τηλέφωνο, εἶχα κάνει ἐξετάσεις γιὰ κάτι ποὺ μὲ ταλαιπωροῦσε... Πῆγα λοιπὸν σὲ ἕναν γιατρὸ τὰ ἀποτελέσματα νὰ τὰ δεῖ καὶ ἐκεῖνος μὲ καθησύχασε ὅτι δὲν ἦταν κάτι σοβαρό, δίνοντάς μου καὶ μιὰ ἤπια θεραπεία... 

 

Σὰν ἐπέστρεψα στὸ σπίτι, χτυπᾷ τὸ τηλέφωνο καὶ ἦταν ὁ Γέροντας! Ἀφοῦ μιλήσαμε λίγο, γιὰ διάφορα θέματα καὶ χωρὶς νὰ τοῦ ἔχω ἀναφέρει τίποτα γιὰ τὸν γιατρό, μοῦ λέει ἐκεῖνος! Κόρη μου, σημείωσε ἕνα τηλέφωνο ποὺ θὰ σοῦ δώσω, βρίσκεται ἐκεῖ στὴν περιοχὴ σου αὐτὸς ὁ γιατρός! Θά τοῦ πᾶς τίς ἐξετάσεις νὰ τίς δεῖ ἐκεῖνος, γιατί δὲν ἔκανε σωστὴ διάγνωση αὐτὸς ποὺ πῆγες! 

 

Φαντάζεσαι τὴν ἔκπληξή μου, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀμφιβολία μου γιὰ ὅσα ἄκουγα! Τὴ δυσπιστία μου καλύτερα πές... Αὐτὸ ποὺ μὲ συντάραξε, ἦταν ὅτι ὅταν κλείσαμε, κάλεσα ἀμέσως τὸ τηλέφωνο, ποὺ ἀπὸ τὴν Ἀριζόνα ὁ πατὴρ Ἐφραίμ μοῦ ἔδωσε! Τότε δὲν ὑπῆρχαν ἀκόμα οὔτε τὰ σημερινὰ μέσα, οὔτε οἱ ὑπηρεσίες νὰ σοῦ βροῦν τὸ τηλέφωνο ποὺ ψάχνεις στὸ ἇψε σβῆσε ποὺ λένε... Καὶ ὁ Γέροντας μοῦ ἔδωσε ἀπὸ τὴν Ἀμερική, τὸ τηλέφωνο τοῦ γιατροῦ, ἐδῶ τῆς περιοχῆς μας, ποὺ μοῦ ἔσωσε τὴ ζωή! Γιατί ἦταν κάτι τόσο σοβαρὸ τελικὰ καὶ χρειάστηκε νὰ παλέψω πολύ...

 

Ἄλλοτε πάλι θυμᾶμαι... Ξέρεις, πόθος μας μεγάλος ἦταν κάποτε νὰ τὸν φιλοξενήσουμε, ἔστω γιὰ μιὰ βραδιὰ στὸ σπίτι μας! Τοῦ τὸ ἔλεγα λοιπὸν συνέχεια! Γέροντα, ἂν καμιὰ φορὰ ἔρθετε στὰ μέρη μας, ἀφάνταστα θὰ  χαροῦμε νὰ σᾶς φιλοξενήσουμε, ἔστω γιὰ λίγο! Σᾶς παρακαλοῦμε, νὰ ἔχουμε αὐτὴν τὴν εὐλογία! Ἐκεῖνος μὲ τὴν παιδική του φωνούλα καὶ μὲ γλυκύτατο τρόπο μου ἔλεγε: 

 

Μὰ ἔρχομαι συνέχεια παιδί μου καὶ σᾶς ἐπισκέπτομαι! Ἐγὼ τότε, δὲν καταλάβαινα τὸ νόημα αὐτῆς του τῆς ἀπάντησης! Λίγα χρόνια πρὶν κοιμηθεῖ λοιπόν, συνέβῃ τὸ ἐξῆς... Τὸ λέω καὶ ἀνατριχιάζω παιδί μου! Δὲν εἶχε μπεῖ καλά-καλὰ ὁ χειμῶνας καὶ εἶχα ἀγοράσει γιὰ τὰ παιδιὰ δυὸ παπλώματα γιὰ τὰ κρεβάτια τους! Ἀκόμα δὲν εἶχε χρειαστεῖ νὰ τὰ στρώσω καὶ τὰ εἶχα πλυμένα καὶ τυλιγμένα πάνω σὲ ἕνα μπαουλάκι στὸ μέσα δωμάτιο. 

 

Ἕνα βράδυ, ποὺ ἀγρίεψε ὁ καιρὸς πῆγα νὰ τὰ πάρω, νὰ σκεπαστοῦν τὰ παιδιά... Μὰ βρῆκα μόνο τὸ ἕνα! Φαντάστηκα ὅτι κάποιος μὲ εἶχε προλάβει καὶ τὸ εἶχε ἤδη στρώσει! Μὰ κανεὶς δὲν ἤξερε τίποτα! Ἔφαγα τὸν τόπο! Ἔψαξα στὰ πιὸ ἀπίθανα μέρη! Μέχρι καὶ ὅτι κάποιος μπῆκε καὶ τὸ ἔκλεψε σκέφτηκα, ἀλλὰ πάλι ὁ...κλέφτης μόνο τὸ πάπλωμα θὰ ἔπαιρνε; Πέρασαν λίγες μόνο μέρες... Ἦρθε ἡ εὐλογημένη ὥρα, νὰ ξαναμιλήσουμε μὲ τὸν Γέροντα... Μπορεῖς νὰ αἰσθανθεῖς τὴν ἔκστασή μου, μόλις τὸν ἄκουσα νὰ μοῦ λέει... Μὴν ἀνησυχεῖς κόρη μου γιὰ τὸ πάπλωμα! Κρύωνα ἕνα βράδυ, καὶ ἦρθα καὶ τὸ πῆρα! Δὲν σοῦ ἔχω πεῖ ὅτι ἔρχομαι συχνὰ καὶ σᾶς ἐπισκέπτομαι; 

 

Λογισμοὶ δυσπιστίας ξανά! Δὲν ἀμφέβαλλα ὅτι γνώριζε ὁ Γέροντας  γιὰ τὸ πάπλωμα ποὺ χάθηκε, ἀλλὰ τὸ νὰ τὸ ἔχει... δανειστεῖ ὁ ἴδιος... Μοῦ φαινόταν τόσο ἀπίστευτο!  Ἀκόμα καὶ μετὰ ἀπὸ τόσα ὑπέρλογα ποὺ εἴχαμε δεῖ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια, ποὺ ὁ Κύριος μᾶς εὐεργέτησε στέλνοντάς τον δίπλα μας! Δὲν τοῦ εἶπα τίποτα βέβαια, οὔτε ἐκεῖνος προσπάθησε νὰ διαλύσει τοὺς λογισμούς, ποὺ σίγουρα κατάλαβε πὼς μὲ κατέκλυσαν... Ἔτσι ἁπλὰ λοιπόν, μιὰ δυὸ μέρες μετὰ ἔκλαιγα σὰν μωρό, μόλις ἀντίκρισα καὶ τὸ δεύτερο...χαμένο πάπλωμα, διπλωμένο καὶ  ἀκουμπισμένο, ὅπως ἀκριβῶς τὸ εἶχα ἀφήσει πάνω στὸ μπαουλάκι... Σκέπασε τὸν Ἅγιο καὶ ζέστανε ὅλων μας τίς ψυχές...

Πλησιάζοντας ἀκόμα ἕναν Δεκέμβριο στὶς 8 του, μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Πατάπιο, τὸν Ἅγιο Τυχικὸ καὶ τὸν Ἅγιο Ἀπολλὼ ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, μὰ καὶ πάντες τοὺς Ἁγίους ὧν τὴν ἱερὰν μνήμην ἐξαιρέτως θὰ ἐπιτελέσουμε, θὰ μνημονεύσουμε ξανὰ  ἕναν μεγάλο Ἅγιο της ἀποστατούσας ἐποχῆς μας! Ἔλεγε καὶ ὁ Ἅγιος Πορφύριος, πὼς ὅταν κοιμηθεῖ αὐτός, θὰ τρομάξετε σὰν καταλάβετε ποιόν εἴχατε δίπλα σας! Ἀδημονοῦμε νὰ ξαναψάλλουμε στὸ μνημόσυνο τοῦτο τὸ πασίχαρο, μὲ τὸ ἁγιορείτικο κόλλυβο τῆς ἱερῆς προσδοκίας, τῆς βεβαίας ἐλπίδας, μὲ τὰ  σπερνὰ τῶν παιδιῶν του, ποὺ δὲν σταματοῦν νά τὸν καλοῦν στὸ σπίτι τους, ἔστω γιὰ μιὰ νύχτα νὰ τοὺς ἐπισκεφθεῖ!

Ἐκεῖνος τώρα περιδιαβαίνει μὲ τὴν πανσθενουργὸ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη αὐτοῦ τοῦ κόσμου! Καὶ βρίσκεται παντοῦ! Ὅπου τὸν ἐπικαλοῦνται! Παρηγορεῖ, δυναμώνει, ἐνθαρρύνει! Μεσιτεύει καί... σκεπάζει, ὅποιον ἀναγκεμένο ἀναριγεῖ, ἀπὸ τὸ ψῦχος τῆς παγωμένης ἀγάπης τῶν πολλῶν...

Νώντας Σκοπετέας

Δεκέμβριος 2022. Ἀπὸ ἐπερχόμενη ἔκδοση τοῦ "Προμάχου Ὀρθοδοξίας" μὲ Ἁγιορείτικες μορφὲς Ἀγγέλων ἐν σώματι.

Διασκευασμένο σὲ διήγημα ἕνα ἀληθινὸ περιστατικό, ὅπως μὲ ἀγάπη Χριστοῦ καὶ εὐγνωμοσύνη στὸν διαλεχτὸ μεσίτη τῆς Ἀριζόνας, τὸν ταπεινὸ ἐν σώματι Ἄγγελο, μᾶς διηγήθηκε ἡ κυρία Γ.Α., τὴν ὁποία καὶ ἀπὸ καρδιᾶς εὐχαριστοῦμε, γιά τίς τόσο Χριστοφόρες καὶ ἀναστάσιμες θύμησές της.

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»