Νεκτάριος Δαπέργολας - Λυκοποιμένες σέ συνεχῆ κατήφορο...

 

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας

 

Ζοῦμε πλέον σὲ τέτοια κατάσταση πνευματικῆς ἀποστασίας καὶ μαζικῆς παράκρουσης (κατάσταση ποὺ οἱ ἐξελίξεις μὲ τὴ λεγόμενη «πανδημία» δυστυχῶς τὴν ἐπιδείνωσε), ὥστε δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο ὅτι πάρα πολλοὶ κληρικοὶ (καὶ ἐπίσκοποι ἀλλὰ καὶ ἱερεῖς) ἔχουν ἐδῶ καὶ καιρὸ ἐγκαταλείψει παντελῶς τὸ ποίμνιό τους, ἔχουν πατήσει τοὺς ἱεροὺς ὅρκους τους, ἔχουν ἀναφανδὸν προδώσει τὴν ἀποστολή τους καὶ νοιάζονται μόνο γιὰ τὸ πῶς θὰ βροῦν λόγους αὐτοδικαίωσης, «ἐπιχειρήματα» σύνταξης μὲ τοὺς διῶκτες τῆς πίστης μας καὶ ἐπικριτικὰ σχόλια γιὰ ὅσους τοὺς ἐλέγχουν καὶ ἀρνοῦνται νὰ ὑποταχθοῦν στὶς ἀπαράδεκτες ἐντολὲς καὶ καινοφανεῖς διδαχές τους.

Κάποιοι μάλιστα ἔχουν καταντήσει πιὰ μόνιμοι θαμῶνες καὶ στὰ συστημικὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐξηλιθίωσης. Καὶ σὲ μόνιμο φυσικὰ ἐξυμνητικὸ ἰσοκράτημα τῶν «εἰδικῶν» καὶ τοῦ ἀντίχριστου καθεστῶτος, σὲ συνεχῆ ἀπόπειρα δικαίωσης τῶν ἄθλιων ἐκκλησιομαχικῶν μέτρων ποὺ μᾶς κρατοῦν ἀποκλεισμένους ἀπὸ τὸν Ἄρτο τῆς Ζωῆς, σὲ μόνιμη ἐπίθεση κατὰ τῶν «ζηλωτῶν» καὶ τῶν «ἀκραίων».

Σὲ περίοπτη θέση ἀνάμεσά τους καὶ ὁ συγκεκριμένος ἱεράρχης. Καὶ δὲν ἦταν μόνο τὸ ὅτι βγῆκε πρὸ δύο περίπου ἑβδομάδων, μὲ ἄρθρο του, καὶ διατυμπάνιζε πάλι ἀνερυθρίαστα ὅτι «καλὰ ἔκανε ἡ πολιτεία καὶ ἔκλεισε τοὺς ναούς», ἐνῶ ἐπιτέθηκε καὶ στοὺς «ἀρνητὲς τῆς πανδημίας» μιλῶντας γιὰ «ἐγκληματικὰ κυρήγματα, ποὺ ἄρδευαν ἀλλοφροσύνη ἀπὸ τὴν ἑωσφορική τους ἔπαρση, ποὺ τελικὰ σκότωσε συνανθρώπους τους». Καὶ φυσικὰ ἐπιτέθηκε καὶ σὲ ὅσους ἀντιδροῦν στὴν οἰκουμενιστικὴ λαίλαπα καὶ ἐσχάτως καὶ στὸ ὄνειδος τῶν κλειδωμένων ναῶν, μιλῶντας γιὰ πρώην «λογικὰ πρόβατα ποὺ ἡ εὐσεβιστικὴ ἀλλοφροσύνη τὰ μετέτρεψε σὲ ἀπρόβλεπτα ἐρίφια ποὺ θέλησαν νὰ ὑποκαταστήσουν τοὺς ποιμένες. Ἐνῶ ὁ ἴδιος ὁ Θεός μᾶς διδάσκει νὰ ὑπακοῦμε ἀκόμα καὶ στὴν κοσμικὴ ἐξουσία (ποὺ στὸ κάτω-κάτω στὶς μέρες μας εἶναι ἀπὸ τὸ λαό μας δημοκρατικὰ ἐκλεγμένη), πολλοὶ χριστιανοί μας κίνησαν ἐπανάσταση ἐνάντια στὴν Ἐκκλησία τους, ποὺ δὲν ξέρω ἂν φέρει ἀνάσταση, πάντως μέχρι τώρα σπέρνει θανάτους. Πιστέψαμε ὅτι ἐμᾶς, λόγῳ τῆς πίστεώς μας, ὑποχρεοῦται ὁ Θεὸς νὰ μᾶς σώσει (τοὺς ἄλλους ὄχι), καὶ κάναμε ἐπίδειξη αὐτῆς τῆς πίστεώς μας. Ὅμως αὐτὴ ἡ πίστη μας ἀποδείχθηκε λίγη, φτωχή, μικρὴ πίστη ποὺ ὄχι μόνο βουνὰ δὲν μπορεῖ νὰ μετακινήσει, ἀλλὰ οὔτε κἂν τὸν ἀπειροελάχιστο ἰό...»!

Λίγο ἀργότερα εἶχε σειρὰ ἡ νέα του ἐμφάνιση στήν - ἐμβληματικῆς νεοφιλελὲ καθεστωτίλας - «Καθημερινή», ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἐπανέλαβε τὴ φρικώδη ἄποψη ὅτι «ὀρθῶς ἡ πολιτεία ἀπαγόρευσε τὴ συμμετοχὴ πιστῶν στὴ Θεία Λειτουργία καὶ ἡ Ἐκκλησία τὸ σεβάστηκε ἀπολύτως», ἐνῶ μίλησε καὶ πάλι γιὰ τοὺς ἀρνητὲς τῆς πανδημίας ὡς εἶδος ἐπικίνδυνων ἐχθρῶν τοῦ λαοῦ, ἕνα «κίνημα ποὺ ἀπειλεῖ τὴν κοινωνία», τὸ ὁποῖο «σὲ λίγο θὰ μετατραπεῖ σὲ ἀντιεμβολιαστικό» καὶ «θὰ χρειαστοῦμε ἐθνικὴ ἑνότητα γιὰ νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε»! Καὶ φυσικὰ ξαναμίλησε καὶ γιὰ τὸν μόνιμο καημὸ ὅλων αὐτῶν τῶν δύσμοιρων παραληρηματικῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τὴν ἐπηρμένην ὀφρύν, δηλαδὴ γιὰ ὅσους ἀντιδροῦν στὶς πλάνες τους καὶ ἀρνοῦνται νὰ ὑπακούσουν στὴν κάλπικη αὐθεντία τους. Τοὺς ὁποίους τώρα χαρακτήρισε ὡς ἄτομα «μὲ περιδεῆ πίστη καὶ ἐλλιπῆ θεολογικὴ κατάρτιση» (ναί, αὐτὸ εἶναι τὸ μόνιμο «ἐπιχείρημα» ὅλων τῶν ἐκκωφαντικὰ πλανεμένων ψευτοθεολόγων καὶ (ἀν)ἱεραρχῶν ποὺ ἔχουν τινάξει στὸν ἀέρα ἅπαντα τὰ δόγματα κι ἔχουν πετάξει στὰ σκουπίδια ὅλη τὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες: νὰ κατηγοροῦν ἐμᾶς γιὰ ἐλλιπῆ κατάρτιση - χωρὶς τὸ παραμικρὸ ἴχνος περαιτέρω τεκμηρίωσης ἀσφαλῶς, ἐνῶ ἐμεῖς τοὺς διαψεύδουμε συνεχῶς μέσα ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ ἐκκλησιαστικὰ κείμενα καὶ τὴν παρακαταθήκη τῶν Πατέρων).

Καὶ συνέχισε νὰ μᾶς λέει τὸν...πόνο του, μὲ τὰ ἑξῆς πολὺ χαρακτηριστικά: «Εἶναι οἱ ἴδιες ὁμάδες, ἐφημερίδες καὶ ἱστοσελίδες ποὺ ἐπιτίθενται χυδαία στὸν Παναγιώτατο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, στὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο κατηγορῶντας μας ὅλους ὅτι προδίδουμε τὴν πίστη μας. Καὶ δὲν εἶναι τυχαῖο, ποὺ οἱ ἴδιες ὁμάδες, πρωτοστατοῦν στὴν καταδίκη τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου τῆς Κρήτης καὶ τοῦ Οὐκρανικοῦ Αὐτοκεφάλου».

Δὲν ἐκπλήσσει ὅμως βέβαια ἐδῶ καὶ πολὺ καιρό. Καὶ ὄχι μόνο κάποιους, ποὺ ὅσα χρόνια εἶναι ἐπίσκοπος, εἰλικρινὰ δυσκολευόμαστε πάρα πολὺ νὰ θυμηθοῦμε πότε ἀκούσαμε ἀπὸ τὰ χείλη του ἔστω μία ὀρθόδοξη κουβέντα (βασικὰ θυμόμαστε μόνο πλάνη καὶ νεοταξίλα καὶ νεοεποχίτικη κακοδοξία). Γενικὰ δὲν νομίζω ὅτι ἐκπλήσσει κανέναν πιά. Καὶ οἱ μόνιμοι ἔπαινοι τῆς κάθε συστημικῆς παλιοφυλλάδας πρὸς τὸ πρόσωπό του, ὡς μειλίχιου καὶ μετριοπαθοῦς ἱεράρχη, χαρακτηριστικοὶ κι αὐτοί. Ἄξιος ὁ μισθός του - ὅπως καὶ ὅλων φυσικά των ὁμοφρόνων του.

Ὅσο γιὰ τὰ παραληρηματικὰ περὶ ἐπικίνδυνου γιὰ τὴν κοινωνία κίνηματος, ἐμεῖς φυσικὰ τοῦ ἀνταπαντάμε ὅτι τὸ μόνο ἐπικίνδυνο γιὰ τὴν κοινωνία κίνημα ποὺ βλέπουμε εἶναι κάτι πλανεμένων λυκοποιμένων ποὺ ἔχουν γράψει δικό τους Εὐαγγέλιο, δικά τους δόγματα καὶ δικούς τους Κανόνες καὶ παρασέρνουν στὴν ἀπώλεια ἐκείνους ποὺ ἀκόμη τοὺς ἀκολουθοῦν ἀνύποπτοι καὶ ἄβουλοι.
Ἐμεῖς φυσικὰ ὄχι...

«Πᾶνος»