Άκουσα το διαγγελμα σας ΚΥΡΙΕ πρωθυπουργέ …..των συμπολιτών ……και ειλικρινά μου λύσατε την γλώσσα!
Ένοιωσα ότι δεν απευθύνεται σε εμένα γιατί εγώ είμαι Ελληνας πολίτης και όχι……. συμπολίτης σας ……και έτσι μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα χωρίς να ανησυχώ μήπως σας προσβάλλω.
Αγαπητέ κύριε πρωθυπουργέ το πρώτο και κυριότερο που κάνατε με το διαγγελμα σας είναι το να καταταχθείτε στους πιο διχαστικούς πολιτικούς!!!
Καταφέρατε για άλλη μια φορά να διχασετε τον κόσμο, να δημιουργήσετε πολίτες δύο ταχυτήτων! Καταφέρατε να νοιώσει ο κόσμος αηδία και οργή προς το πρόσωπό σας!
Και οργή ,ναι καλά διαβάζετε, οργή για όλα αυτά που αντιπροσωπευετε!
Ταυτόχρονα όμως καταφέρατε το αδιανόητο για εσάς:Να ενώσετε και να πεισμώσετε εκείνη την μερίδα των Ελλήνων πολιτών που μάχονται για την πραγματική Ελευθερία και όχι την έπιπλαστη και πλασματικη που προσφέρετε εσεις!
Μπακάλης γίνατε κύριε μου, ένας μπακάλης που στο τεφτερι του αφαιρεί ελευθερίες από τους μεν και τις προσθέτει στους δε! Προσωπικά όσα εμ(φ)όλια και να είχα κάνει ποτέ δεν θα πήγαινα στους ελεύθερους χώρους σας να είμαι μάρτυρας της ανελευθεριαςτων συμπολιτών σας!
Κάθομαι σπίτι μου αγαπητέ μου και απολαμβάνω τον καφέ και το φαγητό μου, παρέα με τους ανθρώπους που αισθάνονται πραγματικά ελεύθεροι! Δεν είμαι προϊόν για να με σκαναρουν στον κάθε χώρο που θα μπω, δεν είμαι αναλώσιμο είδος, είμαι Εικόνα και Ομοίωση του Δημιουργου μου!
Θα καθίσω σπίτι μου, αγαπητέ μου και από εκεί θα Δοξαζω τον Κύριο μου και Θεό μου, αφού ακόμα και στον Ναό χρειάζεται, το πως το λες; Α! διαβατήριο Ελευθερίας!
Θα ανοίξω τον Ναο της ψυχής μου και θα συναντησω εκεί τον Θεό -άλλωστε αν δεν έχεις βρει τον Ναο στην Ψυχή σου, δεν θα βρεις την Ψυχή σου σε κανένα Ναό-αφού οι διοικούντες την Εκκλησία αποδείχτηκαν πολύ μικροί για το Μεγάλο έργο που τους έχει αναθέσει ο Θεός!
Δεν μας τρόμαξες, αγαπητέ, μας συσπείρωσες και γιγαντωσες την σπίθα της Ελευθερίας που σιγοκαιε στα στήθη μας την έκανες φλόγα δυνατή!
Εμείς οι εναπομειναντες ανυπακουοι, οι τρελοί και ονειροπόλοι,οι εραστές της Ελευθερίας και της Αλήθειας θα πάρουμε την Πρωτοβουλία να Ελευθερωσουμε την Ελλάδα μας, το ωραιότερο αυριο φτιάχνεται από ανθρωπους με δύσκολο χθες!
ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ,ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΕΧΕΤΕ ΧΡΟΝΟ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ.
Γιώργος Μπακαλόπουλος
Από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι την διχόνοια πάντα οι ανίκανοι ηγέτες μας την διέσπειραν στον Ελληνικό λαό...
Ἂν κάτι δὲν ἀφήνει τοὺς Ἕλληνες νὰ «πᾶνε μπροστά», εἶναι ἀσφαλῶς ἡ διχόνοια, ὁ κακὸς δαίμων ποὺ τοὺς πολεμάει ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή. Στὸ ἀρχαιότερο ἀπὸ τὰ γραπτὰ μνημεῖα τῆς παραδόσεώς μας, τὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου, ἡ αὐλαία ἀνοίγει μὲ τὸν τσακωμὸ τοῦ Ἀχιλλέα μὲ τὸν Ἀγαμέμνονα. Αὐτὸ φαίνεται εἶναι τὸ κυριώτερο χαρακτηριστικό μας! Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ στρατηγὸς Μακρυγιάννης[*] ἔλεγε: «Ὁ τόπος τοῦτος δὲν φτιάχνεται. Ὅμως, νὰ ποὺ λίγο παρακάτω μονοιάζουν οἱ Ἕλληνες καὶ ἔξω ἀπ’ τὰ τείχη τῆς Τροίας τὰ ἀπόρθητα, σφάζουν θυσιάζοντας στοὺς θεοὺς καὶ χύνουν σπονδὲς ἀμέτρητες, διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ἄλλο χαρακτηριστικό τους: Ἡ θεοσέβεια. Γι’ αὐτὸ καὶ πάλι εἶπε ὁ Μακρυγιάννης (ἢ ὅποιος τὸ εἶπε, τέλος πάντων): (Ὁ τόπος τοῦτος δὲν φτιάχνεται), «ἀλλὰ καὶ δὲν χαλιέται»!
Ὅμως ἂς δοῦμε τί λέει ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς γιὰ τὴν διχόνοια (εἶναι οἱ στίχοι 144-150 ἀπὸ τὸ ποίημά του «Ὁ Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν»).
Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει
Ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερή·
Καθενὸς χαμογελάει,
Πάρ' το, λέγοντας, καὶ σύ.
Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει
Ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·
Μὴν τὸ πιάστε, γιατὶ ρίχνει
Εἰσὲ δάκρυα θλιβερά.
Ἀπὸ στόμα ὁποὺ φθονάει,
Παλληκάρια, ἂς μὴν ’πωθῆ,
Πῶς τὸ χέρι σας κτυπάει
Τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.
Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
Τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:
Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
Δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά.
Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·
Ὅλο τὸ αἷμα ὁποὺ χυθῆ
Γιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδα
Ὅμοιαν ἔχει τὴν τιμή.
Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτε
Γιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,
Σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθῆτε
Σὰν ἀδέλφια γκαρδιακά.
Πόσον λείπει, στοχασθῆτε,
πόσο ἀκόμη νὰ παρθῆ·
Πάντα ἡ νίκη, ἂν ἑνωθῆτε,
Πάντα ἐσᾶς θ' ἀκολουθῆ.
Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.(100 χρόνια πριν. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
«Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που/
φτασμένος στα έσχατα της απελπισιάς, /
παραδίνεται για να σωθεί, στο έλεος του/
Θεού και στους νόμους των κλεφτών».
Απόσπασμα.
Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Βάρναλης.
ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΑΝΟΕΙΤΩ.
ΑΑ
"Ἄργειε νάλθῃ ἐκείνη ἡ μέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ἦταν ὅλα σιωπηλά,
γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρα
καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά"
(Στίχοι από το ποίημα "Ὕμνος εἰς τὴν Ελευθερίαν" του Διονύσιου Σολωμού (1798-1857) που έγραψε το 1823 στη Ζάκυνθο, και τυπώθηκε δύο χρόνια αργότερα στο Μεσολλόγγι. Οι πρώτες στροφές του, αποτελούν τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας και της Κύπρου).
Δημοσθένης ο Μακεδών