Όσιος Θεόδωρος του Νόβγκοροντ ο διά Χριστόν Σαλός

 

Εορτάζει στις 19 Ιανουαρίου

Ο Όσιος Θεόδωρος γεννήθηκε στο Νόβγκοροντ σε μια πλούσια οικογένεια εμπόρων όπου έλαβε μια πολύ καλή μόρφωση. Έδινε πλούσιες ελεημοσύνες στους φτωχούς και ιδιαίτερα στους δια Χριστόν περιπλανώμενους.

Ο μακάριος τις Τετάρτες και τις Παρασκευές δεν έτρωγε απολύτως τίποτα, ενώ τις υπόλοιπες ημέρες νήστευε μέχρι το ηλιοβασίλεμα . Άρχισε να ζει περιπλανώμενος, με απόλυτη φτώχεια, τριγυρνώντας σχεδόν γυμνός και ξυπόλυτος. Το βράδυ πήγαινε έξω από όλες τις εκκλησίες και προσεύχονταν θερμά για την πόλη του.

Υπέμεινε ύβρεις και προσβολές, αλλά προσευχόταν για αυτούς που του επιτίθονταν και ήταν πάντα ήρεμος.

Τα λόγια του έβγαιναν πάντα αληθινά. Έφτασε σε τέτοια μέτρα αρετής, ώστε βάδιζε πάνω στα νερά του ποταμού Βολκχώφ!

Ήταν φίλος με τον άλλο δια Χριστόν σαλό της πόλης τον όσιο Νικόλαο Κοτσάνωφ, είχαν μεγάλη αγάπη μεταξύ τους και αλληλοσεβασμό, προσποιούνταν όμως τους εχθρούς για να φέρουν σε μετάνοια τους κατοίκους της πόλης.

Το Νόβγκοροντ διασχίζεται από τον ποταμό Βόλκχωφ , η μια πλευρά ήταν η αριστοκρατική με το Κρεμλίνο και κέντρο τον ναό της αγίας Σοφίας γι’ αυτό λεγόταν της Σοφίας και η άλλη στην άλλη όχθη η εμπορική λεγόταν του Εμπορίου (Τοργκωφ) ,την εποχή των αγίων Θεοδώρου και Νικολάου ο χωρισμός αυτός δεν ήταν μόνο φυσικός αλλά διαίρεση αντιπαλότητας κι έχθρας ανάμεσα στους κατοίκους με αιματηρές βεντέτες και συχνές εχθροπραξίες πάνω στην γέφυρα του ποταμού.

Συνήθως οι δύο Σαλοί όταν συνέβαινε να συναντηθούν στην γέφυρα του ποταμού, άρχιζαν το κυνηγητό, δήθεν να μαλώνουν, να κτυπιούνται και τελικά έπεφταν στο νερό, χλευάζοντας έτσι τους κατοίκους της πόλεως και την αιματηρή έχθρα που είχαν και ήταν χωρισμένοι σε αντίπαλα στρατόπεδα. Κάποτε, ένας ευγενής προσκάλεσε τον όσιο Θεόδωρο να πάει σπίτι του στην άλλη πλευρά του ποταμού στην αριστοκρατική συνοικία της Αγίας Σοφίας ,κι εκείνος του απάντησε: 

 

«Δεν μπορώ να πάω εκεί, εκεί ζει ένας κακός Νικόλας και θα με διώξει! » Αλλά σηκώθηκε και πήγε. Μόλις όμως εμφανίστηκε σε εκείνη την πλευρά δέχθηκε επίθεση από τον Ευλογημένο Νικόλαο: «Πώς τολμάς να έρχεσε σε μένα, σε αυτή την πλευρά» . 

 

Έφυγε γρήγορα ο Μακάριος Θεόδωρος προς τον ποταμό Βολκώφ , τρέχοντας πάνω στο νερό σαν σε ξηρά, παρουσία πολλών ανθρώπων. Από πίσω πήγε κι ο Νικόλαος κι άρχισαν να τρέχουν πάνω στα νερά του ποταμού κυνηγώντας ο ένας τον άλλον, ο Νικόλαος έτρεξε πιο γρήγορα και έριξε στο κεφάλι του Θεόδωρου ένα λάχανο , ο Θεόδωρος το έπιασε, και ο ευλογημένος Νικόλαος του φώναζε: 

 

«Θεόδωρε, δώσε μου το λάχανο, είναι δικό μου, δεν είναι δικό σου!» Κι έτσι τον φώναζαν από τότε “Κοτσάνωφ”!

 

Ο Θεός του ‘δωσε το χάρισμα της διόρασης και της προόρασης.Προέβλεψε την καταστροφή των καλλιεργειών του Νόβγκοροντ και την πυρκαγιά στην εμπορική πλευρά. Άγγελος  Κυρίου τον προειδοποίησε να ετοιμαστεί για την κοίμησή του. Πήγε στον φίλο του Νικόλαο και του λέει : «Αντίο, πάω μακριά!»

Αποχαιρέτησε όλους τους γνωστούς του, κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και κοιμήθηκε ειρηνικά, την 19η Ιανουαρίου 1392, την ίδια χρονιά αργότερα κοιμήθηκε κι ο Νικόλαος (27 Ιουλίου). 

 

Θάφτηκε στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (Торгу), όπου του άρεσε ιδιαίτερα να περνάει τις νύχτες με αδιάλειπτη προσευχή ,στη συνέχεια ένα παρεκκλήσιο υψώθηκε πάνω από τον τάφο του και άρχισαν να γίνονται θαύματα. Όταν ανακομίσθηκαν τα Λείψανά του μεταφέρθηκαν στο Ναό του αγίου Γεωργίου.

Οι έμποροι του Νόβγκοροντ τον θεωρούσαν πάντα ως προστάτη τους.
Η μνήμη του τιμάται την 19η Ιανουαρίου.

 Πηγή:https://iconandlight.wordpress.com/

«Πᾶνος»