ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στήν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 30ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

 

Ἕνα ἀνέκδοτον

 

Ποιός εἶναι ὁ καλύτερος φίλος;

Ἀκούσατε μίαν παραβολήν. Ἕνας ἄνθρωπος ζοῦσε μία ζωή ἀμέριμνη. Ἀλλά κάποτε εἰς τήν πόρτα του ἀκούεται ἕνας δυνατός κρότος. Τί συνέβαινε; Ὁ Δικαστής τόν ἐκάλει νά παρουσιασθεῖ ἐντός τῆς αὔριον εἰς τό Δικαστήριον. Ὁ ἄνθρωπος ἐφοβήθη. Περίεργον πρᾶγμα, εἶπε: τί μέ θέλει ὁ Δικαστής: Δι’ αὐτό ἔσπευσε νά εὕρει φίλους νά τόν ὑπερασπίσουν κατά τήν ἡμέρα τῆς δίκης. Προσεκάλεσε λοιπόν τρεῖς. Ἀλλά ὁ μέν ἕνας ἐδήλωσε, ὅτι δέν ἠμπορεῖ νά ἀνακατευθεῖ εἰς τάς ὑποθέσεις τοῦ δικαστηρίου αὐτοῦ. Ὁ δεύτερος ἐδέχθη μέν καί τόν συνώδευσε μέχρι τῆς πόρτας τοῦ δικαστηρίου, ἀλλά ἀπό ἐκεῖ καί πέρα ἐδήλωσεν, ὅτι παρ’ ὅλην τήν ἐπιθυμίαν νά μείνη κοντά του κατά τήν ὥραν τῆς δίκης δέν θά ἠμπορέσει, δι’ αὐτό καί ἐπέστρεψεν εἰς τό σπίτι του κλαίων. Καί μόνον ὁ τρίτος δέν τόν ἐγκατέλειψεν: παρέστη εἰς τήν δίκην ὡς μάρτυς ὑπερασπίσεως, ὡς συνήγορος μᾶλλον καί ὁμίλησε μέ τοιαύτην εὐγλωττίαν, ὥστε ἡ ἀπόφασις, ἡ ὁποία ἐξεδόθη μετά τήν θαυμασίαν ἀγόρευσίν του, ἦτο ὑπέρ τοῦ κατηγορουμένου. Αὐτή εἶναι ἡ παραβολή.

Καί ἡ ἑρμηνεία της; Ἰδού:

Ο ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἐκαλεῖτο νά δικασθεῖ, εἴμεθα ἡμεῖς, ὁ καθένας ἀπό ἡμᾶς. Ὁ Δικαστής, ὁ ὁποῖος θά μᾶς δικάσει κατά τήν παγκόσμιον ἡμέραν τῆς κρίσεως, εἶναι ὁ Θεός. Οἱ δέ προσκληθέντες φίλοι διά νά ὑπερασπίσουν τόν κατηγορούμενον εἶναι κατά σειράν: ὁ πρῶτος τά πλούτη. Αὐτά, ἔστω καί ἐάν εἶναι βουνά ἀπό χρυσάφι, δέν δύνανται νά μᾶς ἐξυπηρετήσουν κατά τήν ὥραν ἐκείνην. Ὁ δεύτερος οἱ φίλοι, οἱ συγγενεῖς. Αὐτοί θά μᾶς συνοδεύσουν μέχρι τοῦ νεκροταφείου, καί κατόπιν θά ἐπιστρέψουν εἰς τά σπίτια των, θά κλαύσουν διὰ τόν θάνατόν μας, θά μᾶς ἐνθυμοῦνται μερικά χρόνια, καί ἔπειτα θά μᾶς ξεχάσουν. Ἕνας μόνον δέν θά μᾶς ἀφήσει. Θά μείνει κοντά μας. Θά μᾶς συνοδεύσει καθ’ ὅλην τήν ζωήν μας, καί μετά τόν θάνατόν μας, ἀκόμη πέραν τοῦ τάφου. Θά παρουσιασθεῖ ἐνώπιον τοῦ δικαστηρίου, θά συνηγορήσει θερμῶς ὑπέρ τῆς θέσεώς μας, καί θά ἐπιτύχει νά ἐκδοθεῖ εὐνοϊκή ἡ ἀπόφασις τοῦ φοβεροῦ ἐκείνου δικαστηρίου. Ποῖος εἶναι αὐτός ὁ φίλος; Εἶναι τά καλά μας ἔργα. Αὐτά καί μόνον συνοδεύουν τόν ἄνθρωπον πέρα τοῦ τάφου. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἀποκάλυψις τοῦ Ἰωάννου (κεφ. 14, στίχ. 13) κατ’ ἐντολήν τοῦ Θεοῦ γράφει τά ἑξῆς σπουδαῖα λόγια: «Καί ἤκουσα φωνῆς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης: Γράψον, μακάριοι οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ’ ἄρτι. Ναί, λέγει τό Πνεῦμα, ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν, τά δέ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ’ αὐτῶν». Ο ναυαγών περί την αρετήν θα ναυαγήσει περί την πίστι

ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Το χίλια εννιακόσια σαράντα τέσσερα ήλθε, βελτίωσις πολιτική ουδεμία επήλθε. Πόλεμοι! ! ! «Μαύρες αγορές» εγέμισεν η χώρα, γι’ αυτό ολίγες συμβουλές σας δίδω εγώ για Δώρα. Θέλω ΑΓΑΠΗΝ νάχετε πάντοτε μεταξύ σας Και προς το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ να στρέφετ’ η πυξίς σας. Θέλω, νέοι και γέροντες, γυναίκες και παιδία Να τρέχετε «στο κήρυγμα» και εις την Εκκλησία. Θέλω να επισκέπτεσθε τα ορφανά, τάς χήρας. Όταν την πίττα κόβετε, τα πιάτα σαν γεμίζουν, σκεφθήτε πόσα ορφανά στο κρύο τουρτουρίζουν. Θέλω όλοι οι Χριστιανοί να έλθετε κοντά μου Και σεις «διανοούμενοι” διαβάστε «τ’ άπαντά» μου. «Τα άπαντα» και των «Τριών Ιεραρχών» και άλλων Πατέρων θείων και σοφών, πολλών ανδρών μεγάλων. Εις την «Βιβλιοθήκην» δε του ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ θα βρήτε ό,τι βιβλίο θέλετε, μ’ αυτό θα σοφισθήτε. Έτσι να εορτάζετε πάντα την εορτήν μου κι όχι με «κύβους» και «χαρτιά» που τα μισεί η ψυχή μου. Γιατί αυτή η τακτική, τα «τυχερά παιχνίδια», όσοι τα παίζουν… ύστερα κοιμούνται στα σανίδια. Εφέτος είναι πόλεμος, δότ’ ελεημοσύνη του χρόνου, φίλοι, θάχουμε «παγκόσμιον ΕΙΡΗΝΗΝ». Εν Κοζάνη, 1-1-44 Χρόνια πολλά. Παπαπασχάλης Πρωθιερεύς.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΕΩΣ

1η Ιανουαρίου 1944, Σάββατον, εορτή του Μ. Βασιλείου. 1) Εν τω Μητροπολιτικώ Ναώ του Αγίου Νικολάου θα λειτουργήσει ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Συνοδ. Έξαρχος παρά τη Ι. Μητροπόλει Σερβίων και Κοζάνης κ. Ιωακείμ. 2) Εν τω Ι. Ναώ Αγίου Κωνσταντίνου θα λειτουργήσει ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Θεόκλητος, θα ομιλήσει δε κατά την Θείαν Λειτουργίαν ο αρχιμ. Αυγουστίνος Καντιώτης, ιεροκήρυξ. 3) Εν τοις ιεροίς ναοίς Αγίων Αναργύρων και Αγίου Δημητρίου ο καθηγητής κ. Ιωάννης Βασιλείου. Κυριακή, 2 Ιανουαρίου 1944 Εντολή του Σεβ. Μητροπολίτου Συνοδ. Εξάρχου κ. Ιωακείμ, θα ομιλήσουν: 1) Εν τω Μητροπολ. Ναώ του Αγίου Νικολάου ο αρχιμ. Κ. Πλατής. Ο ίδιος θα ομιλήσει το απόγευμα και ώραν 3.30 εις τον ίδιον Ναόν. 2) Εν τω Ι. Ναώ του Αγίου Δημητρίου ο αρχιμ. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης, ιεροκήρυξ. 3) Εν τω Ι. Ναώ του Αγίου Κωνσταντίνου ο καθηγητής κ. Ι. Βασιλείου.

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Το δε απόγευμα της πρώτης του νέου έτους, εορτής του Αγίου Βασιλείου, και ώραν 3,30 θα ομιλήσει εις τον Ι. Ναόν του Αγίου Νικολάου ο αρχιμ. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης.

Θέμα: Ποίον το μυστικόν της ανθρωπίνης ευτυχίας.

Μ α κ ά ρ ι ο ι ο ι ε λ π ί ζ ο ν τ ε ς ε ι ς τ ο ν Κ ύ ρ ι ο ν

Συνεχίζεται

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἀνδρονίκης Π.  Καπλάνογλου 

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄»
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)

 

Πηγή:https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

«Πᾶνος»